کد خبر: 11549 | صفحه آخر | تاریخ: 07 تیر 1402
باور اشتباه «اعتیاد درمان نمیشود» را کنار بگذارید
مدیر گروه اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه تصور این مسئله که اعتیاد «قابل درمان نیست» باور اشتباهی است، گفت: اگر ماده ۱۶ قانون مبارزه با مواد مخدر کشور به صورت درست و منطبق با موازین علمی اجرا شود، بخشی از معتادین نجات مییابند.
محمدباقر صابری زفرقندی با اشاره به اینکه اعتیاد یک بیماری مغزی است که به صورت ناخوشیهای ذهنی و اختلالات رفتاری خودش را نشان میدهد، گفت: اعتیاد میتواند به صورت اعتیاد رفتاری باشد و یا در قالب وابستگی به یک ماده خاص که ما آن را به عنوان مواد اعتیادآور و یا مواد مخدر میشناسیم، ظهور کند.
وی با بیان اینکه برخی نظریهپردازان معتقد هستند که عدهای از افراد استعداد و زمینه لازم برای ابتلا به اعتیاد را دارند، تصریح کرد: یعنی افرادی در طی مراحل رشد روانی و جسمی که از دوران جنینی شروع میشود و در دوران نوزادی، کودکی و نوجوانی ادامه مییابد، دچار نواقصی میشوند که آنها را برای ابتلا به اختلالات رفتاری و برخی اختلالات روان پزشکی و از جمله اعتیاد مستعد میکند.
وی افزود: به عبارتی برای اینکه فردی مبتلا به اختلالات اعتیادی اعم از اعتیاد رفتاری و یا مصرف مواد مخدر شود، در طول رشد آسیبهایی به سیستم مغزی او وارد شده و این آسیبها منجر به ایجاد نقص در کارکرد مغز و اعصاب میشود است، بنابراین فرد استعداد زمینهای و ذاتی برای اختلال اعتیاد را پیدا میکند. با توجه به موضوع فوق یکی از اساسیترین و مهمترین اقدامات برای جلوگیری از اعتیاد، تامین و ارتقای بهداشت در دوران بارداری و حتی قبل از آن بهداشت دوران باروری در زنان است.
دانشیار روانپزشکی تاکید کرد: مراقبت دقیق از نوزادان و کودکان در دوران کودکی که با آسیب پذیری بالایی همراه است، موثرترین راه پیشگیری است. عفونتها و ضربههای جسمی و روحی و تغذیه نامناسب در این دوران عواملی هستند که آسیبهای جدی و غیر قابل بازگشتی را ایجاد میکند. با این توصیف این نظریه که شروع فرایند اعتیاد به طور عمومی در دوران نوجوانی شروع و شکل میگیرد و ما در سنین بالاتر تظاهرات بیرونی آن را میبینیم، قابل توجیه میشود.
چرا درمان اعتیاد لازم است؟
وی با تاکید بر اینکه اعتیاد یک فرایند پیشرونده است، اظهار کرد: تمایل اجبارگونه و تکراری برای مصرف مواد و یا انجام یک رفتار خاص در اعتیادهای رفتاری یک مسیر معیوب را ایجاد میکند که فرد به سمت ناتوانی ذهنی و جسمی سوق پیدا میکند. بنابراین مداخله در هر مرحلهای برای توقف و یا کاهش سرعت این سیر تخریبی به شدت توصیه میشود.
او تاکیدکرد: این باور غلط که اعتیاد قابل درمان نیست، نباید به باور نادرستتری منتهی شود که افراد معتاد برای کمک از درمانگران و شروع درمان تلاش نکنند. امروزه انواع مداخلات درمانی معتبر در دسترس است و درمانگران توانمندی این درمانها را ارائه میکنند. بنابراین توصیه اکید میشود تا افرادی که به هر دلیل مواد اعتیادآور مصرف میکنند فارغ از میزان و یا مدت مصرف، برای شروع درمان چارهجویی کنند تا شرایط جسمی و ذهنی آنها به مرحلهای از تخریب نرسد که فرایند درمان سختتر میشود.