پرتاب خصوصی سرنشین‌دار اسپیس‌ایکس برای تابستان امسال برنامه‌ریزی شده است و سرانجام از یکی از اجزای اصلی موفقیت این ماموریت یعنی لباس فضایی مسافران، رونمایی شده است. این لباس نسبت به نسخه ابتدایی شرکت، پیشرفته‌تر و البته کمی ضخیم‌تر است. به گزارش ایسنا، این ماموریت که پولاریس داون(Polaris Dawn) نام دارد آماده است که میزبان اولین پیاده‌روی‌های فضایی(EVA) باشد که توسط فضانوردان خصوصی انجام می‌شود. این بدان معناست که اسپیس‌ایکس باید لباس فضایی مخصوص خود را بسازد که قادر به محافظت از پوشندگان در برابر محیط خشن فضا است. در حال حاضر، ما اولین نگاه را به طراحی این لباس جدید انداخته‌ایم.
به نقل از اسپیس، لباس پیاده‌روی فضایی اسپیس ایکس بسیار شبیه لباس فضایی داخل فضاپیمای این شرکت است که برای پوشیدن در فضاپیما در هنگام پرتاب و فرود طراحی شده است اما برای استفاده در خلاء کاربرد ندارد. پیشرفت‌ در مواد و بهبود نقاط اتصال با هدف افزایش تحرک فضانوردان و همچنین محافظت از فضانوردان در برابر فضای خالی سرد و بدون هوا در خارج از فضاپیما هستند.
کریس دریک(Chris Drake)، مدیر تیم لباس فضایی اسپیس‌ایکس می‌گوید: کار زیادی روی مواد لباس انجام شد. ایجاد یک لایه کاملا جدید که برای مدیریت حرارتی باید اضافه شود و همچنین بررسی شرایط حرارتی برای راحتی خود اعضای خدمه از جمله آنها بود.
این لباس‌ها همچنین از فناوری استفاده شده در بخش‌های دیگر حیطه تولید اسپیس ایکس استفاده می‌کنند. دریک می‌گوید: ما در اینجا منابع مختلف زیادی در اختیار داریم. مقداری مواد حرارتی وجود دارد که ما در نهایت از آن در چکمه استفاده کردیم، که در واقع برای فالکون و دراگون توسعه داده شد.
دریک همچنین طراحی کلاه ایمنی را توضیح داد که به فضانوردان اجازه می‌دهد داده‌های مربوط به دمای داخلی، رطوبت و فشار لباس خود را مشاهده کنند. نمایشگر این کلاه همچنین یک ساعتِ ماموریت برای نظارت بر مدت زمان وظایف خاص را نشان می‌دهد. جرد آیزاکمن(Jared Isaacman)، فرمانده ماموریت پولاریس داون می‌گوید: از نظر زیبایی، ممکن است شبیه به سایر لباس‌های فضایی به نظر برسد، اما کاری که آنها در زیر کلاه انجام دادند، فوق‌العاده است.
ماموریت پولاریس داون پنج روز به طول خواهد انجامید و در این مدت خدمه قصد دارند ۴۰ آزمایش را تکمیل کنند. به عنوان مثال، این تیم قصد دارد تصاویر پرتو ایکس از تشعشعات در کمربندهای ون آلن که مناطق حلقه‌ای از ذرات باردار پرانرژی در اطراف زمین هستند بگیرند و به بررسی مکانیسم‌هایی که باعث بیماری حرکت در فضا می‌شود بپردازند و سخت‌افزارهای آزمایشی از جمله لباس جدید فضایی و کپسول کرو دراگون را آزمایش کنند.
از آنجایی که طرح اصلی کرو دراگون هوابند ندارد، کل کابین باید کم فشار شود تا خدمه بتوانند وظایف پیاده‌روی فضایی را انجام دهند.
این منجر به تغییرات عمده‌ای شده است که به فضای داخلی کپسول اجازه می‌دهد در برابر خلاء مقاومت کند. همچنین یک سیستم فشار مجدد نیتروژن را برای پایان دادن به وظایف پیاده‌روی این ماموریت اضافه کرده‌اند. علاوه بر این، نرده‌های دستی و پایه‌هایی در داخل فضاپیما نصب شد و یک رابط نردبانی به دهانه دریچه برای تسهیل خروج فضانوردان افزوده شد.
به جای اینکه هر فضانورد با لباس پرواز معمولی ماموریت را آغاز کنند و سپس لباس جدید پیاده‌روی بپوشانند، فضانوردان برای پرتاب و فرود نیز از لباس مخصوص پیاده‌روی استفاده خواهند کرد.
ایزاکمن می‌گوید: این اولین پیاده‌روی فضایی تجاری و اولین باری است که فضانوردان دولتی حضور ندارند که چنین ماموریتی را انجام دهند و این مهم است، زیرا ما روزی به ماه یا مریخ خواهیم رسید، ما باید از وسایل نقلیه خود خارج شویم و اکتشاف کنیم و چیزهایی بسازیم و تعمیر کنیم.
این بدان معناست که دانش برای پیاده‌روی‌های فضایی باید فراتر از تعداد معدودی از افراد باشد که امروزه حضور دارد.