EBTEKAR NEWSPAPER
پنج شنبه, 29 شهریور 1397 
Thursday 20 September 2018
Thursday 20 September 2018سرمقاله
دردسرهای یک عدد
رضا دهکی
آن را بارها لب پرتگاه برده و باز از افتادن بازداشته است. ایران شاید از سخت‌جان‌ترین کشورهای دنیا باشد. دوره‌هایی بوده است که با نیمه‌جانی زندگی کرده اما از نفس هم نیفتاده؛ چون بیماری که می‌خواهد نزدیکان خود را بیازماید، درست همان لحظه که همه از او امید برگرفته بودند، چشم گشوده و زندگی را از سر گرفته است.
آنچه در بالا خواند یدمنسوب به صفی اصفیا رئیس سازمان برنامه و بودجه است که در آغاز دهه 1340 به این منصب رسید و تا 7 سال ریاست این نهاد را برعهده داشت. این رئیس سازمان تخصیص منابع چه دیده بود و چه تجربه ای داشت که چنین داوری شگفت انگیزی درباره سرزمین و میهن داشت؟ تکراردوباره این عبارت از سوی مسعود نیلی درکمتر از 6 ماه دردانشگاه نشان می دهد ایران امروز را باید در واپسین روزهای سال سپری شده دوباره و چند باره زیر ذره بین برد و از سر تا پا، از جنوب و شمال و شرق و غربش را زیر نظر گرفت. ایران ارجمند این روزها تن تب داری دارد و دست کم بیماری اقتصادای اش را همه باور دارند و در این یک مورد کسی نمی تواند دیگری را به سیاه نمایی متهم کند. این سرزمین ارجمند باز هم زندگی از سر خواهد گرفت و از تله نادانان و دانایان بدخواه داخلی و خارجی رها خواهد شد. اما این یک واقعیت تلخ است که این بار باید رنج بیشتری برای ماندن و ایستادن و سرافرازی را بردوش نحیف شده اش بکشد. شاید برای جوانان این میهن دوستی و دل درگروی ایران داشتن باورش دشوار باشد اما برای آنها که دهه های پی‌در‌پی با وجود توانایی برای رفتن و نماندن مانده اند و ذهن و دلشان لبریز از مهر و محبت میهن شده است، دل کندن از میهن گرامی آسان نیست. ایرانیانی که دل درگروی این مرزو بوم دارند و از ژرفای دل آرزوی سرافرازی و سربلندی و نیرومندی این سرزمین در دلشان موج می زند باید باگام‌های بلند و استوار در مسیر آبادانی این کشور شگفت انگیز حرکت کنند. به نظر می رسد در این مسیر سخن گفتن درچارچوب عرف و قانون و بیان این نکته که ایران باید دوستانی نیرومند در دنیا داشته باشند که در این وانفسای گسختگی جهان به کمکش بیایند یکی از بلندترین گام‌ها برای ایران عزیز است. رفتن به مسیر سازگار ی با هر نهاد نیرومندی که می خواهد قامت ایران بزرگ را بلندتر و پهنه آن را آبادتر سازد یک اصل دیگر است. دیدن درست و دقیق تهدیدهای ایران از سوی خارجی ها و کشورهایی که در لباس دوست بیشترین مصائب را برای ایران می خواهند نیز از الزامهای این عصر و دوره است. باید به سخنان اصفیا ایمان داشته باشیم که "بزرگ‌ترین مردان و پست‌ترین مردان در این آب‌وخاک پرورده شده‌اند." و راه را برمردان پست ببندیم و از سوی دیگر راه را بر کسانی که در لباس دوست به ایران آسیب می زنند بست.
ارسال ديدگاه