امروز الویت با ایران و اقتصاد آن است که اگر این امر مقدر و متحقق شود ، اسلام و دیانت و اخلاق هم در درون آن جایگاه مستحکمی می‌یابد، والا با این باورسوزی‌های ناشی از مفسده گرایی خواص و استفاده از مقدسات توسط تمامیت خواهان ضد جمهوریت نظام و درماندگی بالای نود درصد جمعیت کشور که رنج ناشی از معیشت دارند ، اسلام در درون جامعه‌ای رو به مرگ و انحطاط و پوچی‌، جز پوسته‌ای بی‌محتوا نخواهد بود و عملاً در همان تبلیغات دولتی و حکومتی محصور و محدود شده و جامعه ما به طور پنهان و اشکار با آن بیگانه گردیده و میگردد و بی تردید اگر به اسلام و دیانت توحیدی اعتقاد و ایمان داریم، باید برای بقای آن در میان هم وطنان و ایران رشید اسلامی و از جمله جهان مادی و انسانی و نقشهای موجود آن را باز سازی و اسلام و انقلاب و کشور را از کج‌اندیشی جریان خاص مطلق‌گرای مخالف اسلام ناب محمدی و جمهوریت نظام و نیز ویژه خواران اختلاسگر خواص و آقازاده های آنان نجات دهیم.
مدیریت اقتصادی کشور در مراکز تصمیم گیری نیاز به اشخاص کاربلد و پاکدست و کارشناسی با کفایت دارد که از طرفی از معرفت اقتصادی - اجتماعی کافی و وافی برخوردار و صاحب بینش ملی و درون نگر از اقتصاد باشند ، نه تنها مجدانه با عموم ظواهر فساد اقتصادی و تبعیض ها و ویژه خواری بطور فراگیر مقابله کند و عموم روزنه های فساد و اختلاس و رانت خواری گرفته شود، بلکه بی‌تردید رشد بسیاری از اعتراضات و نارضایتی‌های مردمی، بیکاری و فقر و گرانی است و قوانین بی کیفیت و عقب مانده و فاقد ضمانت اجرا، علت اصلی عدم سرمایه گذاری و فرار سرمایه های مالی و انسانی و کاهش رشد اقتصادی و در نتیجه قدرت روز افزون لشکر عظیم بیکاری و تورم و فقر و گرانی است و شاه کلید حل مشکلات ملت و خنثی شدن توطئه های خارجی و داخلی ، ثروتمند شدن مردم از طریق اصلاح قوانین با رویکرد تولید کالا و خدمت با سه ویژگی کیفیت بهتر، کمیت بیشتر و هزینه کمتر، نسبت به رقبا در رقابت سالم است . کمر ملت شکسته شده ناشی از فساد و انحصار طلبی برخی از صاحب منصبان ناکار آمد بی کفایت و آقا زاده های آنان را با جهاد مقدس و جراحی عالمانه و شجاعانه میتوان درمان کرد که به دارو و تجهیزات ضرور چون اراده جمعی فوتی و فوری، صاحب منصبان و نمایندگان مجلس کاربلد و پاکدست و مورد وثوق شهروندان، با ترجیح منافع جمعی و ملی بر منافع فردی و گروهی نیاز مبرم دارد. تنها نسخه شفای کشور بیمار و مردم بدحال، قوانین خوب و مترقی با ضمانت اجرای قوی و انفجار اطلاعات اقتصادی و توجه به حقوق اساسی عموم شهروندان به طور عام و سرمایه های انسانی و مدیران کارآمد و سالم کشور به طور خاص است‌.
کماکان بهترین راه‌، برای مشاهده با کمال تأسف میزان زیاد فلاکت و ادبار بسیاری از هم میهنان و فاصله طبقاتی دهشتناک موجود در کشور علوی، تحقیق و تفحص صاحب منصبان رده بالای نظام با در میان مردم بودن است که هم وضع وحال ملت را دریابند و ملاحظه فرمایند که مردم هر سرنوشتی را تحمل کنند، در مسئولیت اسلامی تلقی می نمایند و کمر اسلام و انقلاب و ایرانی را ، کدامین ناعدالتی ها ، تمامیت خواهی ها ، خود حق پنداری ها و مفسده جویی ها می.شکاند.