طی چند سال گذشته تورم به عنوان مهمان اصلی اقتصاد، سبب شده تا شکاف طبقاتی همچنان بیشتر شود و ذی‌نفعان بسیاری نیز پیدا کرده است. طی دو سال گذشته نیز علی‌رغم وعده‌های داده شده اتفاق بهتری رخ نداده و حتی در مقاطعی رکورد شکنی‌هایی نیز در خصوص تورم صورت گرفته است. تعویض‌های فراوان مدیریتی طی این دو سال نشان از ناکارآمدی در برابر موج نابسمانی اقتصادی دارد. هرچندکه واقع بینانه و منصفانه باید گفت مشکلات اقتصادی محصول امروز و دیروز نیست. با این همه اما چیزی که در این میان بیشتر جلب توجه می‌کند، عدم توجه به واقعیت‌های موجود مشکلات مردم است. نقدی که به دولت گذشته نیز وارد بود عدم درک صحیح از واقعیت مردم بود. اما این دولت نیز پا را فراتر گذاشته و برخی دولتمردان به سیاق دولت‌های نهم و دهم پا در ورطه پوپولیسم می‌گذارند. بی‌خوابی رئیس دولت از گرانی و … مطرح کردن این دست مسائل همان رویه‌ای است که در دهه هشتاد آزموده شد و البته امروز دیگر کارکردی ندارد. واقعیت آن است که برای مردم نمود عینی عملکردها اهمیت دارد و نه آنچه که به عنوان حواشی مطرح می‌شود. درواقع این بی‌خوابی ها زمانی ارزشمندتر می‌شود که منتج به نتیجه مطلوب شود. تردیدی نیست که بخشی از آنچه امروز در سپهر سیاسی رخ می‌دهد محصول انباشت مشکلات از گذشته نیز هست اما واقعیت آن است که تا زمانی که رویکردمان به اقتصاد، جامعه و فرهنگ واقع بینانه و علمی نباشد، اصلاحی در روندها صورت نمی‌گیرد. همچنان که در عرصه اجتماعی و فرهنگی نیز برخی رویکردها به سیاق دهه‌های گذشته است. محدود کردن رسانه‌های رسمی از آن جمله است که نتیجه آن میدان داری رقبای بی هویت و اصالت است تا از این محاق نقد و نهیب‌ها بهره لازم را برده و فضای رسانه‌ای را آنطور که می‌خواهند هدایت کنند. واقعیت آن است که آنچه آزموده شده را نمی‌توان در بستر امروز دوباره آزمود و نتیجه مطلوب کسب کرد. مردم این عصر بسیار متفاوت تر از گذشته شده‌اند و مسائل را با واقع بینی بیشتری رصد می‌کنند بنابراین بهتر است به زبان واقعی مردم نزدیک‌تر شد تا شکاف‌ها هر روز عمیق تر از گذشته نشود. وضعیت معیشت مردم خوب نیست، تورم کمر بسیاری از مردم را شکسته و راه حل آن در اولویت قرار دادن مسائل اقتصادی و پذیرش و اصلاح خطاهاست. بی‌خوابی به تنهایی کارساز نیست.