سرمقاله

راه‌های عبور از گرداب تورم ‪/‬ نیما غلامرضایی

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • حمایت سوپراپلیکیشن «ایرانسل‌من» از کسب‌وکارهای اینترنتی
  • 20 سال اینترنت رایگان، جایزه پویش بازگشت به کلاس همراه اول
  • بررسی تفاوت‌های بلیط هواپیما چارتر و سیستمی
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 14283  |  صفحه ۳ | جامعه  |  تاریخ: 30 مرداد 1402
    از کوچک شدن 24 درصدی دریای کاسپین، بیشتر از همه به روسیه ضرر می‌کند
    بحران کاسپین
    با افت ۹ متری آب، حدود ۲۴درصد از مساحت سطح خزر کوچک خواهد شد؛ معاون سازمان حفاظت محیط زیست دراین‌باره گفت: کاهش تراز آب دریای خزر در سواحل شمالی خزر به‌ویژه روسیه و قزاقستان به‌دلیل شیب ملایم و عمق کم آب‌های ساحلی، تبعات بسیار شدیدتری خواهد داشت.
    دریای خزر در سال‌های اخیر توسط عواملی مختلفی از جمله آلودگی‌های نفتی، ورود فاضلاب، آلودگی‌های پلاستیکی و... تهدید می‌شود، اما میان همه تهدیدات «کاهش تراز آب دریای خزر» در زمان حاضر اصلی‌ترین تهدید این دریا محسوب می‌شود.
    به گزارش تسنیم، نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد، طی دو دهه اخیر روند کاهش تراز آب خزر طولانی‌تر شده و شدت کاهش تراز آب به‌ویژه در سال‌های اخیر شدت یافته به‌طوری که تنها در سال ۱۴۰۱، تراز آب ۲۶ سانتی‌متر کاهش یافته است! در مجموع از سال ۱۳۷۵ تا ۱۴۰۱ که روند کاهش تراز آب شروع شده، حدود ۲ متر از سطح آب کاهش یافته و به کمترین میزان در ۳۰ سال اخیر رسیده است. بر اساس سناریو‌های مختلف، سطح آب دریای خزر تا پایان قرن حاضر ۹ تا ۱۸ متر پایین خواهد شد! سطح دریای خزر به‌صورت فزاینده‌ای پایین‌تر می‌آید و شتاب کاهش آب در حال افزایش است، با توجه به اینکه آب‌های بخش روسیه و ترکمنستان خزر، کم‌عمق است، با افت ۹ متری آب، حدود ۲۴ درصد از مساحت سطح خزر کوچک خواهد شد و اگر ۱۸ متر آب افت کند، ۳۴ درصد از سطح این دریاچه خشک خواهد شد!
    یک فاجعه در انتظار است
    سال 2020 میلادی، مقاله‌ای با عنوان «طرف دیگر سطح تراز آب دریاها» در نشریه نیچر آلمان چاپ شد که نتایج پژوهش‌های آن نشان می‌دهد، بر اساس سناریوهای مختلف، سطح آب دریای خزر تا پایان قرن حاضر 9 تا 18 ‌متر پایین خواهد آمد ! این پژوهش  می‌گوید که دریای خزر با «فاجعه» روبرو است.
    بر اساس این گزارش، طی سه دهه گذشته سطح دریای خزر مقداری افت کرده اما تبخیر زیاد آب، یخ نبستن دریای خزر طی زمستان در مناطق شمالی و عدم تعادل در میزان آب‌های ورودی باعث خواهد شد که تا پایان قرن حداقل 9 متر از سطح آب دریا کاهش یابد و این رقم حتی می‌تواند به 18 متر برسد.
    گزارش یاد شده چنین سناریویی را تهدید زیست‌محیطی نامیده و می‌گوید سطح دریای خزر به صورت فزاینده‌ای پایین‌تر می‌آید و شتاب کاهش آب در حال افزایش است، با توجه به اینکه آب‌های بخش روسیه و ترکمنستان خزر، کم عمق است، با افت 9 متری آب حدود 24 درصد از مساحت سطح خزر کوچک خواهد شد و اگر 18 متر آب افت کند، 34 درصد از سطح این دریاچه خشک خواهد شد!
    بحران آب های سطحی
    در رابطه با مهم‌ترین عوامل پسروی آب دریای خزر، دکتر مجتبی ذوالجودی؛ معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست به تسنیم گفت: آب‌های سطحی حدود ۷۴ تا ۸۵ درصد آب ورودی خزر را تأمین می‌کند که طبق برآوردها، رودخانه ولگا با حدود ۲۵۰ میلیارد مترمکعب از کل ۳۲۰ میلیارد مترمکعب، تأمین‌کننده حدود ۸۰ درصد آب ورودی به خزر است.
    وی با بیان اینکه کل رودخانه‌های حوضه آبریز جنوبی خزر (سواحل ایران) حدود ۵ درصد از کل ورودی را تأمین می‌کند، ادامه داد: کاهش آبدهی رودخانه ولگا و افزایش تبخیر آب خزر به‌همراه افزایش حرارت از مهمترین عوامل کاهش تراز و پسروی آب خزر در سال‌های اخیر هستند.
    معاون سازمان حفاظت از محیط زیست با بیان اینکه دمای آب خزر در سال ۱۴۰۰ نسبت به میانگین بلندمدت یک درجه افزایش یافته است، اظهار کرد: البته نوسانات سینوسی تراز آب خزر به‌طور طبیعی و طی صد‌ها سال گذشته رخ داده است و همواره طی چندین سال تراز آب خزر افزایش و در ادامه طی چندین سال روند کاهشی را طی کرده است، اما طی دو دهه اخیر، روند کاهش تراز آب خزر طولانی‌تر شده و شدت کاهش تراز آب نیز به‌ویژه در سال‌های اخیر شدت یافته است.
    ذوالجودی با اشاره به افزایش ۴ درصدی میزان تبخیر از سطح دریای خزر نسبت به میانگین ۲۰ سال اخیر گفت: این مورد توأم با کاهش میزان بارش موجب تشدید کاهش تراز آب خزر شده است.
    کاهش تراز آب خزر در سواحل شمالی خزر به‌ویژه روسیه و قزاقستان به‌دلیل شیب ملایم و عمق کم آب‌های ساحلی، تبعات بسیار شدیدتری دارد و بخش‌های وسیعی از سواحل آن مناطق خشک می‌شود.
    وی افزود: البته این وضعیت تاحدودی در سواحل شرق خزر در منطقه میانکاله و خلیج گرگان تا تالاب گمیشان در آب‌های ایران وجود دارد به‌طوری که کاهش تراز آب موجب پسروی آب در خلیج گرگان و تالاب گمیشان شده و خسارات زیست‌محیطی و اقتصادی ـ اجتماعی را به‌همراه داشته است.
    تلاش برای نجات
    معاون سازمان حفاظت محیط زیست درباره برنامه‌ها و اقدامات مختلفی که قرار است برای کاهش اثرات پسروی آب خزر و بهبود وضعیت این مناطق انجام شود، توضیح داد: عملیات لایروبی کانال‌های ورودی خلیج گرگان، طرح پمپاژ آب از نکارود به خلیج گرگان، مطالعات جهت کاهش اثرات تغییرات اقلیم، برنامه بهینه‌سازی و کاهش مصرف آب بخش‌های کشاورزی و شیلات توسط وزارت جهاد کشاورزی و افزایش ورودی آب به خلیج، پایش محیط زیست منطقه و بررسی روند تغییرات و... از جمله این اقدامات هستند.
    وی درباره مهمترین پیامد‌های کاهش تراز و پسروی آب خزر گفت: خشک شدن تالاب‌ها، خلیج‌ها و زیستگاه‌های ساحلی، تخریب اکوسیستم‌ها، افزایش مخاطرات زیست‌محیطی (خلیج گرگان و میانکاله در سواحل شرق خزر در ایران، خلیج ترکمن‌باشی ترکمنستان، خلیج باکو آذربایجان و...)، افزایش غلظت آلودگی‌ها و آلاینده‌های دریای خزر در آب‌های ساحلی، خلیج‌ها و تالاب‌های ساحلی، اثرات مخرب بر منابع آبزی و کاهش ذخایر شیلاتی، کاهش و تخریب تنوع زیستی به‌ویژه در نواحی ساحلی و تالاب‌های ساحلی، اثرات منفی بر تأسیسات ساحلی از جمله بنادر و اسکله‌ها، افزایش پهنه‌های ساحلی خشک‌شده و ایجاد پدیده ریزگرد از این نواحی و ایجاد معضلات و چالش‌های اجتماعی، اقتصادی و ناشی از پسروی آب خزر هستند.
    کاهش ورودی آب، تبخیر و حرارت، مهم‌ترین عوامل کاهش تراز
    طبق گزارش مؤسسه تحقیقات آب وزارت نیرو، سطح آب دریای خزر پس از بالاترین تراز خود در 80 سال اخیر که در سال 1374 میلادی اتفاق افتاد، با سیری غیریکنواخت در حال کاهش است. بیشترین میزان این کاهش نیز در بازه زمانی سال‌های 1387 تا 1394 میلادی به وقوع پیوسته و این رخداد با کاهش قابل ملاحظه آبدهی رودخانه‌های مهم شمالی از جمله رودخانه ولگا هم زمان بوده است. البته طی سال‌های اخیر افزایش دمای هوا و اثرگذاری آن بر میزان تبخیر و هدر رفت آب، در روند تغییرات سالانه و نوسانات آب تأثیر داشته است.
    ورودی آب‌های سطحی حدود 74 تا 85 درصد آب ورودی خزر را تأمین می‌کند که طبق برآوردها، رودخانه ولگا با حدود 250 میلیارد مترمکعب از کل 320 میلیارد مترمکعب آب ورودی از طریق آب‌های سطحی، حدود 80 درصد آب ورودی به خزر را تأمین می‌کند.با توجه به نقش ولگا در تأمین آب خزر، کاهش آبدهی این رودخانه در کنار عوامل طبیعی از جمله افزایش تبخیر آب خزر و افزایش حرارت آب(دمای آب خزر در سال 1400 نسبت به میانگین بلند مدت 1 درجه افزایش یافته است) از مهم‌ترین عوامل کاهش تراز و پسروی آب خزر در سال‌های اخیر هستند.
    بیلان منفی کاسپین
    در این‌باره، سیده معصومه بنی‌هاشمی؛ سرپرست مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر نیز گفته: در یک بازه 99 ساله تراز آب دریای خزر 25 متر بیلان منفی داشته است و از سال 1930 که دوره شروع سدسازی‌ها بود کاهش تراز آب به طول سه متر رخ‌ داده است! سالانه یک متر از سطح آب دریای خزر معادل 380 میلیارد مترمکعب بر اثر تبخیر از دست می‌رود و این میزان تبخیر در سواحل جنوبی خزر بیشتر از دیگر مناطق خواهد بود.
    کاهش تراز اکولوژیک دریای خزر واکنش رئیس سازمان حفاظت محیط زیست را نیز در پی داشت و سلاجقه در این خصوص با اشاره به کاهش ورودی‌های دریای خزر از سوی کشورهای همسایه گفته است: مخصوصاً ورودی رود ولگا بسته شده است. از طرفی میزان بارش در کل حوزه آبخیز دریای خزر کاهش یافته است. ورودی دریای خزر کاهش یافته و تراز آب دریا در حال پایین رفتن است و در برخی آمار اعلام شده که قریب یک متر در 4 ـ 5 سال اخیر دریا عقب‌نشینی داشته و در سال به طور میانگین دریای خزر 20 سانتی متر عقب‌نشینی می‌کند.به گفته کارشناسان کاهش تراز دریای خزر، علاوه بر تهدیدات محیطی زیستی و نابودی گونه‌های ارزشمند گیاهی و جانوری، خطری برای امنیت غذایی کشورها محسوب می‌شود. بحران‌های اقتصادی و مشکلات در تأمین انرژی به واسطه غرقاب شدن چاه‌های نفتی نیز دیگر پیامد این موضوع است.