کد خبر: 16676 | صفحه ۷ | ایران زمین | تاریخ: 19 مهر 1402
افسردگی در جایگاه سوم بیماریها در ایران
یک سوم ایرانیها در تله بیماری روانی
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران، گفت: همانطور که این رتبهبندی نشان میدهد افسردگی و اضطراب در رتبههای بالا قرار دارند و افزایش داشتهاند. ضمن آنکه در این رتبهبندی فقط اختلالات اسکلتی-عضلانی کاهش داشت.
علی فتحی آشتیانی، رئیس سازمان روانشناسی و مشاوره ایران گفت: «حدود یک سوم افراد در ایران با اختلالات روانشناختی مواجه هستند. خودکشی یکی از مشکلات اساسی در حوزه سلامت روان است. تعداد موارد خودکشی کامل در سال ۱۴۰۰ در مقایسه با سال ۱۳۹۹، ۱۲.۷ درصد رشد داشته است. همچنین تعداد موارد خودکشی کامل از سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۴۰۰ یعنی طی ۱۵ سال حدود ۱۰۸ درصد رشد داشته است. این آمار قابل تاملی است.»به گزارش تجارتنیوز، همزمان با افزایش آسیبهای اجتماعی، آمارها هم نشان از افزایش مشکلات روانشناختی از جمله افسردگی در کشور میدهد. رئیس سازمان نظام پزشکی ایران هم در این مورد گفت که حدود یک سوم از افراد جامعه ایران از مشکلات روانشناختی رنج میبرند.
۱۰ اکتبر روز جهانی سلامت روان نامگذاری شده است. همزمان در ایران هم ۱۸ تا ۲۴ مهرماه به نام هفته سلامت روان نامگذاری شده تا بهانهای باشد برای آگاهی دادن به افراد و دستگاههای مختلف درباره اهمیت سلامت روان و بررسی وضعیت جامعه.روز گذشته نیز همایش تخصصی روز جهانی سلامت روان در دانشگاه علوم پزشکی ایران برگزار شد. در این همایش وضعیت سلامت روان در کشور و راهکارهای ساختاری برای بهبود اوضاع بیان و بررسی شد.
یک سوم ایرانیها درگیر مشکلات روانشناختی
علی فتحی آشتیانی، رئیس سازمان روانشناسی و مشاوره ایران گفت آمارها نشان میدهد که رسیدگی به وضعیت سلامت روان در کشور نیاز به توجه بیشتر دارد. سازمان بهداشت جهانی هم اعلام کرده است که جهان تا سال ۲۰۳۰ نیاز بیشتری به خدمات سلامت روانی دارد.»او ادامه داد: «طرحهای ملی مختلفی در حوزه سلامت روان انجام شده است. آخرین مطالعات در سال ۱۳۹۹ نشان میدهد که ۲۹.۷ درصد از جامعه ایرانی به نوعی از نشانههای اختلالات روانی رنج میبرند.»
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران گفت: «حدود یک سوم افراد جامعه با اختلالات روانشناختی مواجه هستند و این میطلبد که کارهای جدیتری در این مورد انجام دهیم.»
پیمایشهای ملی بررسی سلامت روان ایرانیها
آنچه در ادامه آمده طرحهای ملی در حوزه سلامت روان است که در سالهای گذشته انجام شده است و رئیس سازمان نظام روانشناسی ایران مرور کرد.
طرح ملی بررسی سلامت روانی در سال ۱۳۷۸ نشان داد که ۲۱ درصد از جامعه ایرانی به نوعی از نشانههای اختلالات روانی رنج میرند. در این پیمایش، ۱۴.۹ درصد مردان و ۲۵.۹ درصد زنان بودند.پس از آن طرح ملی همهگیرشناسی اختلالات روانپزشکی در سال ۱۳۸۰ نشان داد که شیوع انواع اختلالات روانپزشکی در کشور ۱۷/۱۰ درصد است.
در مطالعه فتحی آشتیانی و همکاران در سال ۱۳۸۶ در چند استان نشان داد ۱۶.۲ درصد به نوعی از نشانههای اختلالات روانی رنج میبرند. پیمایش سلامت روانی در سال ۱۳۹۰ نیز نشان داد ۲۳.۶ درصد از افراد دارای یک یا چند اختلال روانپزشکی بودند.
طرح ملی بررسی سلامت روانی نشان داد ۲۳.۴۴ درصد از جامعه ایرانی به نوعی از نشانههای اختلالات روانی رنج میبرند. (نوربالا و همکاران در سال ۱۳۹۳) آخرین مطالعه ملی بررسی سلامت روانی در سال ۱۳۹۹ صورت گرفت که بر اساس آن ۲۹.۷ درصد از جامعه ایرانی به نوعی از نشانههای اختلالات روانی رنج میبرند.
افزایش چشمگیر خودکشی در ایران
رئیس سازمان روانشناسی و مشاوره کشور در بخش دیگری از سخنرانی خود به وضعیت خودکشی در ایران پرداخت. او گفت: «خودکشی یکی از مشکلات اساسی در حوزه سلامت روان است و از آسیبشناسی پیچیدهای برخوردار است. خودکشی ناشی از تعامل عوامل مختلف بیولوژیکی، روانشناختی، اجتماعی و اقتصادی است.»
فتحی آشتیانی توضیح داد: «تعداد موارد خودکشی کامل در سال ۱۴۰۰ در مقایسه با سال ۱۳۹۹، ۱۲.۷ درصد رشد داشته است. همچنین تعداد موارد خودکشی کامل طی ۱۵ سال از سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۴۰۰ حدود ۱۰۸ درصد رشد داشته است. این آمار قابل تاملی است.»
رتبهبندی بار بیماریها در ایران؛ افسردگی در جایگاه سوم
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران در ادامه به رتبهبندی بار بیماریها و سهم بیماریهای روانشناختی در این رتبهبندی پرداخت.او توضیح داد: «در رتبهبندی بار بیماریها در جهان در سال ۲۰۱۷ (۱۳۹۶) در بررسی این سوال که بیشترین ناتوانیها در ایران ناشی از کدام مشکلات سلامت هستند به مقایسه بیشترین ناتوانیها بین سال ۱۳۸۶ تا سال ۱۳۹۶ پرداخته شد.» در ادامه رتبهبندی بار بیماریها در ایران را میخوانید:
اختلالات سردرد (۱۴ درصد افزایش)
کمردرد (۲۳ درصد افزایش)
اختلال افسردگی (۲۳ درصد افزایش)
اختلال مرتبط با مصرف مواد مخدر (۲.۶ درصد افزایش)
اختلال اضطراب (۱۰ درصد افزایش)
دیابت (۷۳ درصد افزایش)
گردندرد (۳۰ درصد افزایش)
اختلالات نوزادی (۲۳ درصد افزایش)
سایر اختلالات اسکلتی-عضلانی (۳۴ درصد کاهش)
افت شنوایی مرتبط با افزایش سن (۳۲ درصد افزایش)
نابینایی و اختلالات بینایی (۲۶ درصد افزایش)
فتحی آشتیانی گفت: همانطور که این رتبهبندی نشان میدهد افسردگی و اضطراب در رتبههای بالا قرار دارند و افزایش داشتهاند. ضمن آنکه در این رتبهبندی فقط اختلالات اسکلتی-عضلانی کاهش داشت.بنابر آمارهای سازمان بهداشت جهانی، افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب در دنیا در سال ۱۹۹۰ حدود ۴۱۶ میلیون نفر بودند، اما در سال ۲۰۱۳ به ۶۱۵ میلیون نفر رسیدند. یعنی تعداد آنها طی ۲۳ سال ۱۹۹ میلیون افزایش یافت.
جایگاه سلامت روان در اسناد بالادستی ایران
فتحی آشتیانی در ادامه هم درباره جایگاه موضوع سلامت روان در اسناد بالادستی توضیحاتی ارائه کرد. او گفت: «سال گذشته دبیرخانه شورای عالی سلامت و امنیت غذایی، ۱۰ موضوع در اولویت سلامت کشور را اعلام کرد. در این میان مواردی است که به حوزه سلامت روان مربوط است.»او گفت: در بند یک آمده که بیماریهای غیرواگیر و عوامل خطر آنها از جمله بیماریهای اعصاب و روان که علل متعدد داشته و به صورت مزمن فرد و خانواده را گرفتار میکند و هزینه بالایی برای اقتصاد کشور ایجاد میکند که بخشی از آن مرتبط با کاهش کارآیی نیروی انسانی است.»رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور ادامه داد: «در بند پنجم هم آمده که اختلالات روانی از شایعترین علل ایجاد ناتوانی و بیماری در دنیا و در کشور ما بوده و آسیبهای اجتماعی از علل زمینهساز اختلالات روانی است. اعتیاد و طلاق از جمله مهمترین آسیبهای اجتماعی است.»
او گفت در بند هفتم هم به رویکرد اجتماعی به سلامت پرداخته شد. در این بند آمده که ارائه خدمات سلامت حدود ۲۵ درصد تاثیرگذار است. نگاه جامع به سلامت نیازمند سازوکارهایی برای حضور و مشارکت ذینقشان از بخشهای جامعه است. توجه به تعیینکنندههای اجتماعی سلامت از مهمترین اقدامات در این زمینه است.»
این شرایط درحالی است که متخصصان بر لزوم توجه به اختلالات روان در کنار سلامت جسم تاکید دارند که همچنان جز در موارد محدودی این خدمات تحت پوشش «بیمه» قرار نگرفتهاند و تعرفههای مصوب دولت نیز در مطب درمانگران رعایت نمیشود. به گزارش ایسنا، بر اساس دادههای آخرین مطالعه قابل استناد در حوزه وضعیت روانشناختی ایرانیان که مربوط به سال ۲۰۲۲ میلادی است، حدود ۳۰ درصد مردم ایران مبتلا یا در معرض ابتلا به اختلال روانپزشکی هستند. همچنین بر اساس مطالعه دیگری ۳۷ درصد مردم تهران یا مبتلا به اختلالات روانپزشکی شدهاند و یا در معرض ابتلا به آن قرار دارند.
در واقع باید گفت شرایط روانشناختی مردم تهران در قیاس با شرایط کشوری قابل اهتمامتر است.در حال حاضر «تعرفه خدمات روانشناسی و مشاوره» در مطبهای خصوصی از سوی متخصص دارای مدرک ارشد ۲۳۰ هزار تومان و از سوی متخصص دارای مدرک دکتری ۲۷۰ هزار تومان مصوب شده است اما در عمل با مراجعه به کلینیکهای روانشناسی شاهد ارقام دریافتی بالاتری هستیم به طوریکه دست کم هزینه ۴۵ دقیقه مشاوره با یک روانشناس دارای مدرک کارشناسی ارشد ۵۰۰ هزار تومان به بالا آب میخورد. سقفی نیز نمیتوان برای آن تعیین کرد چراکه به واسطه تبحر روانشناس و یا اسم و رسمی که در کرده باشد، این ارقام میلیونی میشوند.
امسال برای مطبهای خصوصی روانپزشکان متخصص ۱۷۹ هزار تومان و روانپزشکان دارای فوق تخصص و یا فلوشیپ روانپزشکی ۲۰۴ هزار تومان تعرفه تعیین شده است اما همین مبالغ نیز در مطبهای روانپزشکی رعایت نمیشود و یک متخصص روانپزشک که فلوشیپ یا فوق تخصص نیز ندارد برای یک جلسه درمان حضوری ۳۵۰ هزار تومان دریافت میکند. هرچند منصفانه باید گفت به نظر میرسد نظارت بر مطبهای روانپزشکی بیشتر و شاید قویتر از مطبهای روانشناسی باشد چراکه هزینه دریافت شده از سوی روانپزشکان هرچند خارج از تعرفه مصوب است، اما به پای هزینههای بیسر و ته مطبهای روانشناسی نمیرسد.هرچند روانپزشکان و روانشناسان معتقدند تعرفههای مصوب کفاف هزینههای مطب را نمیدهند و میتوان تا حدی به آنها حق داد اما آمارهای موجود درباره سلامت روان مردم نشان از ضرورت توجه به سلامت روان و بهرهگیری از متخصصان روانشناس و روانپزشک دارد و این در حالی است که که وضعیت اقتصادی مردم جوابگوی پرداخت این هزینهها نیست؛ از طرفی این خدمات جز در موارد معدودی تحت پوشش بیمه نیستند.
اسفند سال گذشته دستورالعمل خرید راهبردی خدمات رواندرمانی برای روانشناسان بالینی در مراکز دولتی ـ دانشگاهی به تصویب وزیر بهداشت که رئیس شورای عالی بیمه سلامت نیز هست، رسید که این دستورالعمل از ابتدای امسال قابل اجراست. این دستورالعمل، جلسات روان درمانی را ۳۰ دقیقهای در نظر گرفته است، تعداد جلسات لازم برای رواندرمانی را بر اساس نوع اختلال مشخص کرده است و میزان پوشش بیمه این خدمات در بخش سرپایی ۷۰ درصد به عهده سازمانهای بیمهگر و ۳۰ درصد، پرداختی خود بیماران است. با این حال این دستورالعمل شامل تمامی خدمات روانشناسی و تمامی مراکز نمیشود، بلکه طبق این مصوبه تنها دو گرایش روانشناسی بالینی و روانشناسی سلامت، آن هم فقط در مراکز دولتی ـ دانشگاهی تحت پوشش بیمههای پایه و تکمیلی قرار میگیرند.
در این میان برخی متخصصان معتقدند با توجه به شرایط روانی و اجتماعی مردم، باید تمام گرایشهای روانشناسی تحت پوشش بیمه قرار گیرند اما برخی دیگر نیز معتقدند با توجه به محدودیتهایی که بیمه با آن مواجه است، این اقدام باید گام به گام تسری یابد.
حدود ۳۰ درصد ایرانیان مشکوک به اختلالات روانپزشکی
دکتر وحید شریعت، رئیس انجمن روانپزشکان ایران در گفتوگو با ایسنا، درباره شیوع اختلالات روان در بین ایرانیان اظهار کرد: میتوان به آمارهای مطالعات کشوری استناد کرد. آخرین مطالعه کشوری که در این زمینه وجود دارد در سال ۲۰۲۲ چاپ شده است که آقای دکتر نوربالا و تیم او انجام دادهاند.
وی ادامه داد: بر اساس این مطالعه که با ابزار غربالگری به اسم GHQ انجام شده است؛ عدد ۲۹.۷ درصد برای مردم ایران به دست آمده است. این یعنی ۲۹.۷ درصد از مردم ایران یا مشکوک به اختلال روانپزشکی و یا افراد پر خطر در این زمینه هستند.
رئیس انجمن روانپزشکان ایران تصریح کرد: در واقع ممکن است در بین این ۲۹.۷ درصد از مردم هر نوعی از اختلال روانپزشکی از نوع خفیف تا شدید، اختلالات مختلف اعم از اضطراب، افسردگی، وسواس و... وجود داشته باشد. در واقع از آنجا که ابزار این مطالعه غربالگری و نه ابزار تشخیصی بوده است، تمام انواع اختلالات از جمله خفیف تا شدید در این مطالعه آمده است. اکثر مطالعات کشوری نیز با همین پرسشنامههای غربالگری انجام میشود.
تاثیر کرونا بر افزایش اختلالات روانی
شریعت توضیح داد: اما چیزی که این مطالعه به ما نشان میدهد این است که طی دهههای اخیر روند افزایشی در این زمینه داشتهایم، به طوری که حدود ۲۰ سال قبل این آمار ۲۱ درصد و اکنون به نزدیک ۳۰ درصد رسیده است. البته مطالعه دکتر نوربالا یک سال بعد از پاندمی کووید ۱۹ بود و باید گفت بخشی از این امر مربوط به همهگیری کروناست.
وی در پاسخ به اینکه برخی معتقداند این روند افزایشی با توجه به شرایط زندگی در عصر مدرن و در قیاس با سایر کشورها طبیعی به نظر می رسد، توضیح داد: گرچه برخی مطالعات در کشورهای دیگر نیز نشان دادهاند که این کشورها نیز شاهد افزایش این روند بودهاند اما شیب روندی که ما طی کردیم، زیاد به نظر میرسد.
این روانپزشک در پاسخ به چرایی تحت پوشش بیمه قرار نگرفتن تمامی خدمات رواندرمانی، توضیح داد: وقتی پای بیمه وسط میآید مساله هزینه مطرح میشود اما اینکه خدمات ارائه شده تا چه اندازه معرفی شدهاند، تا چه اندازه هزینه اثر بخش هستند و آیا خریدار خدمت توان پرداخت آن خدمات را دارد یا خیر نیز مهم است. بنابراین فقط مساله علمی و ارائه خدمات مطرح نیست بلکه مسائل مالی نیز مطرح است.