مانوئل کاستلز نظریه‌پرداز علوم ارتباطات می‌گوید با ظهور جامعه شبکه‌ای همه چیز باید از نو تعریف شود. این بازتعریف شاید بیشتر از هر چیز معطوف به عنصر تنوع در عصر امروز است. واقعیت اینکه تعدد ابزارهای ارتباطی و به تبع آن تنوع آرا و نظرات مردم در شکل زیستی کنونی نشان از یک تغییر مهم دارد و آن است که دیگر نمی‌توان به روال سابق به تک‌گویی در رسانه‌ها ادامه داد و مرجعیت را با سیاست‌گذاری‌های دستوری به رسانه‌ها حقنه و دیکته کرد. نگارنده بارها در یادداشت‌هایی به اسن موضوع اشاره داشته اما واقعیت آن است که امروز به جای نفی رسانه و کار آن‌ها و مجادله و ستیز با آن بهتر است این تکثر ارتباطی را به رسمیت شناخت تا همه صداها شنیده شود. در این وضعیت مرجعیت نه با ابزار و نوع رسانه که با رفتار شفاف و صادقانه تعیین می‌شود. این به معنی نبود بازی رسانه‌ای در سطح کلان نیست،اما به واقع می‌توان روزی را تصور کرد که مرجع اصلی رسانه‌ای به طور کامل بخ دست مردم می‌افتد. امروز شاهدیم که ابزار ارتباطی از حالت مونولوگ‌محور بودن خارج شده و رسانه‌ها تبدیل به محملی دیالوگ‌محور در آمده است. در این گفت‌وگوهاست که پارادایم‌های فکری شکل گرفته و در جامعه به طور عینی اثرگذار خواهد بود. اما باید درنظر داشت که هرگونه ایستادگی در برابر این جریان و توسعه ارتباطی تنها به شکاف بیشتر میان گفتمان سنتی نگاه دستوری در رسانه و گفتمان مردمی که در بطن این پیام‌های ارتباطی قرار دارند؛ منجر خواهد شد. واقعیت آن است که مرجعیت رسانه در عصر حاضر به دست تکثر افکار و اندیشه‌هایی است که ممکن است بر خلاف نظرهای دستوری با رسانه و فضای پیرامون خود روبه‌رو شود. پس چه بهتر که هرچه زودتر این تنوع را به رسمیت بشناسیم.