کد خبر: 17421 | صفحه ۲ | سیاست روز | تاریخ: 02 آبان 1402
مغایرت موادی از لایحه عفاف و حجاب با سیاستهای کلی قانونگذاری
هیئت عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوبه مجلس برای لایحه «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» را بررسی کرد و موادی از آن را با سیاستهای کلی نظام قانونگذاری مغایر دانست. در این جلسه ابتدا تبصره ۲ ماده ۳۶ لایحه «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» که در گزارش دفتر هیئت عالی نظارت بر اساس بررسیهای نظارتی کمیسیون تخصصی دبیرخانه مجمع دارای ابهام و مغایر جزء ۳ بند ۹ سیاستهای کلی نظام قانونگذاری شناخته شده بود در دستور قرار گرفت.
در ادامه تبصرههای ماده ۴۱ لایحه مصوب مجلس در دستور بررسی قرار گرفت. تبصره ۱ ماده ۴۱ اظهار میکند: «صداوسیما نمیتواند اشخاصی را که به دلیل ارتکاب جرائم موضوع این ماده پرونده آنها در محاکم در حال رسیدگی است یا محکوم شدهاند، تا پایان مدت محرومیت به برنامههای تلویزیونی دعوت کرده یا با آنها به صورت مستقیم یا غیر مستقیم قرارداد منعقد کند.» تبصرههای ۲ و ۳ این ماده نیز دارای مغایرتهایی هستند که دفتر هیئت عالی نظارت براساس بررسیهای نظارتی-کارشناسی کمیسیون تخصصی دبیرخانه مجمع، این تبصرهها را از این جهت که صداوسیما و سایر دستگاههای مجری آن طریقی برای آگاهی از پروندههای در جریان و محکومیتهای قبلی اشخاص ندارند دارای ابهام و مغایر سیاستهای کلی نظام قانونگذاری دانسته بود.
پس از توضیحات وزیر کشور به عنوان نماینده دولت و نماینده مجلس شورای اسلامی، برخی اعضای هیئت عالی نظارت، نظرات خود را در مخالفت و موافقت با نظر دفتر هیئت عالی نظارت بیان کردند. سپس اعضای هیئت عالی ماده ۴۱ و تبصرههای آن را دارای ابهام دانستند و از این حیث مغایر جزء ۱ بند ۹ سیاستهای کلی نظام قانونگذاری شناخته شد.
اعضای هیئت عالی نظارت در بررسی مواد ۵۸ و ۵۹ لایحه عفاف و حجاب، نظرات موافق و مخالف خود با دیدگاه دفتر هیئت عالی نظارت که این مواد را به دلیل به کاربردن برخی واژگان مبهم که برای آنها جرمانگاری شده است، مغایر جزء ۳ بند ۹ سیاستهای کلی نظام قانونگذاری شناخته بود، بیان کردند و واژگان یادشده را دارای ابهام و جرمانگاری آن را مغایر سیاستهای کلی نظام قانونگذاری دانستند.
تبصره ۲ ماده ۴۷ این مصوبه درباره حدود و ضوابط پوشش مردان در اماکن عمومی از این منظر که برخی الفاظ به کار رفته در آن دارای ابهام است و اطلاق آن به کلیه اماکن عمومی از جمله میادین و باشگاههای ورزشی که الزاماً باید از پوششهای مخصوص استفاده کنند، را در برمیگیرد، رسیدگی شد که پس از اظهارات نماینده مجلس و نماینده دولت و اظهار نظر اعضای هیئت نظارت، از حیث ابهام در حدود پوشش و اطلاق آن، مغایر بندهایی از سیاستهای کلی نظام قانونگذاری دانسته شد.