در آخر شهریور سال ۱۳۵۹ صدام حسین به بهانه‌هایی از جمله دفاع از ناسیونالیسم عربی و غیر قابل قبول بودن بیانیه الجزایر و بازگرداندن جزایر سه گانه خلیج فارس به اعراب‌؟! به خاک ایران حمله کرد نیروهای نظامیش بخش‌هایی وسیع از خاک ایران را اشغال کردند رهبران بعضی از کشورهای عربی  تقریبا همان کشورهای عربی که اکنون در خفا و آشکار با رژیم صهیونیستی رابطه دارند  برای صدام کف زدند هورا کشیدند کمک‌های مالی و تسلیحاتی و لجستیکی و تبلیغاتی در اختیار بغداد قرار دادند  از فتوحات عراق در  روزهای نخست جنگ ابراز  خوشحالی کردند.
در همان زمان که بسیاری از سران کشورهای  عربی در غرور کاذب ناشی از فتوحات هفته های نخست جنگ  غرق شده بودند و کمتر رهبری  از کشورهای عربی حامی عراق تصور می‌کرد ایرانیان موفق شوند ارتش قدرتمند عراق را از کشورشان بیرون کنند مردم ایران یکپارچه به پا خاستند و به دور از گرایشات مختلف قومی و قبیله‌ای و دینی و سیاسی از خاک کشورشان قهرمانانه  دفاع کردند و حماسه‌ای شکوهمند  آفریدند.
همچنین مقاومت ایرانیان در سال‌های جنگ تحمیلی باعث حیرت جهانیان از جمله سران کشورهای غربی شد؛ کشورهای غربی که برای پیروزی صدام انواع و اقسام جنگ افزارها را در اختیارش قرار داده بودند.
ایرانیان با شرف اجازه ندادند  یک وجب از خاک ایران تصرف شود و در اختیار بیگانگان بماند.
اکنون فرصت مناسب است تا دولت‌ها و حکومت‌های عربی از مقاومت مردم ایران درس بگیرند و به مقابله با رژیمی بپردازند که علاوه بر این که زمین هایشان را اشغال کرده به کودکان و زنان و بیماران و سالخوردگان و مردم عادی عرب رحم نمی کند و به طرز فجیعی بمباران می کند  بیمارستان‌ها و مدارس و مساجد و کلیساها و منازل را بطور وحشیانه تخریب می کند  بطوریکه فریاد مردم صلح دوست سراسر  جهان را بلند کرد و در تظاهرات انبوه به اسراییل اعتراض می‌کنند.
در سال ۱۳۵۹ تقریبا دو سال از انقلاب اسلامی ایران گذشته بود هنوز توان نظامی ایران از انسجام و استحکام لازم برخوردار نشده بود  ولی باور مردم رشید ایران به حفط تمامیت ارضی کشور  و اراده ای که به کار گرفتند مانع از آن شد خواب‌های برخی از سران کشورهای عربی تعبیر شود.
اگرچه سران عرب حامی تجاوز به ایران بعد از مدتی چوب را از متجاوز خوردند اکنون هم بعید نیست بعد از مدتی چوب خوش خدمتی به آمریکا و اسرائيل را بخورند.