هانا پولاک فیلمساز لهستانی و داور جشنواره «سینماحقیقت» با ادای احترام به عباس کیارستمی به عنوان چهره‌ای جهانی، ارزش‌های سینمای ایران را ستود.
هانا پولاک فیلمساز لهستانی و یکی از چهره‌های برجسته سینمای مستند است که در هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت حضور دارد و درباره سفر خود و تأثیر عمیق فیلم‌های مستند صحبت کرد.
هانا پولاک که فارغ التحصیل مدرسه فیلم مسکو است در گفت‌وگو با ایسنا، درباره انتقال خود از حرفه بازیگری به تبدیل شدن به یک مستندساز و مدافع افراد بی صدا گفت: فیلم من نامزد اسکار شد، فیلمی که درباره بچه ها بود، «بچه های لنینگرادسکی». جوایز زیادی دریافت کرد و به جشنواره‌های فیلم در سراسر جهان رفت.
وقتی از پولاک درمورد انگیزه او برای تبدیل شدن به یک مستندساز سوال شد، بر ماهیت چند وجهی انگیزه خود اشاره کرد. در حالی که انگیزه اولیه روشن کردن وضعیت اسفبار کودکان و بشریت بود، او همچنین از تأثیرات هنری، از جمله تحصیل زیر نظر سینماگران مشهور روسی، الهام گرفت.
او با تاکید بر لزوم پرداختن به موضوعات مهم، با ظرافت و نگاه هنری، گفت: هنر، نقشی حیاتی در ساخت فیلم مستند دارد.
این سینماگر لهستانی با تحسین سینمای ایران، قدرت و زیبایی نهفته در فیلم های ایرانی را ستود. او زنده‌یاد عباس کیارستمی را به عنوان یک فیلمساز چیره دست ستود و به شهرت جهانی سینمای ایران اشاره کرد. پولاک علیرغم دسترسی محدود به فیلم های ایرانی در غرب، بر عشق خود به سینمای ایران و تأثیر قابل توجه آن در صحنه جهانی تاکید کرد.
او سپس با اشاره به قدرت مستند در انتقال داستان‌های گفته نشده، درباره تجربه دست اول خود در روسیه پس از شوروی صحبت کرد، زمانیکه شاهد مبارزات افراد آواره در دوران تحولات اجتماعی بود. او در این‌باره تاکید کرد: من هرگز به افرادی که با آنها کار می‌کنم به عنوان قربانی نگاه نمی‌کنم، حتی اگر قربانی باشند، بلکه به عنوان الگو هستنند.
این مستندساز ادامه می‌دهد: در ساخت یک فیلم، شما می‌توانید بر سرنوشت جامعه یا مردم تاثیر بگذارید. ممکن است کمک‌هایی به این افراد داده شود، یا حتی رابطه شخصی شما با این قهرمان خاص می‌تواند زندگی این فرد را به سمت بهتر شدن تغییر دهد.
او البته بر تأثیر گسترده‌تر فیلم‌سازی مستند و مسئولیت فیلمسازان برای پیشی گرفتن از تغییرات اجتماعی، ارائه هشدارها، دیدگاه‌ها و گاهی راه‌حل‌ها تاکید کرد.