روزنامه نیویورک‌تایمز نوشت مذاکرات اخیر بین بایدن و نتانیاهو تنش بیشتری پیدا کرده اما هیچ بحث جدی در دولت بایدن در مورد قطع ارتباط با تل‌آویو یا ایجاد شرایط برای کمک‌های امنیتی وجود ندارد.
تنش‌ها میان واشنگتن و تل‌آویو زمانی تشدید شد که «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا قرار بود پس از حمله هفتم اکتبر حماس به صهیونیست به اراضی اشغالی برود اما این سفر در لحظه آخر لغو شد. پس از آن هم حمله رژیم صهیونیستی به بیمارستان المعمدانی غزه با شهدا و مجروحان زیاد و و در نهایت امتناع سران کشورهای غرب برای دیدار با بایدن حین سفرش به منطقه بیش از پیش بر تنش‌ها افزود.
نیویورک‌تایمز می‌نویسد: جو بایدن مشاورانش را فراخواند تا آن‌ها به او بگویند که باید باز هم به اسرائیل برود یا نه. مناظره‌ای بین مشاوران سیاسی و امنیت ملی بایدن در گرفت. برخی تاکید کردند که بایدن نباید به این سفر برود اما مشخص نبود که چه کاری می‌شود انجام داد. آیا این سفر امن بود؟ سایرین نیز استدلال کردند که بایدن باید به هر ترتیبی که شده برود. او در نهایت اعلام کرد که به این سفر می‌رود.
به نوشته روزنامه نزدیک به دموکرات‌های آمریکا، این تصمیم شاید بیش از هر تصمیم دیگری رویکرد بایدن را در قبال آنچه که به تفرقه‌انگیزترین بحران سیاست خارجی دوره ریاست‌ جمهوری او تبدیل شده است، مشخص کند. او باید می‌رفت. باید آن‌ها را رو در رو می‌دید. با این کار، او عملا مالکیت جنگی را که با تمام وحشیگری شدیدش دنبال می‌شد، در دست گرفت و شخصا آن را در معرض خطر بزرگ سیاسی برای خود در داخل و خارج از کشور مدیریت کرد.
هیچ بخش دیگری در نیم قرن گذشته روابط بین ایالات متحده و رژیم صهیونیستی را به این شدت در بوته آزمون قرار نداده بود. دیپلماسی پیچیده بین واشنگتن و تل‌آویو از زمانی که حماس ۱۲۰۰ صهیونیست را کشت و ۲۴۰ نفر دیگر را به اسارت گرفت در تعامل مستقیم بین سران دو طرف و بین آژانس‌های اطلاعاتی و امنیتی دو طرف انجام شده است.
تصمیم بایدن برای سفر به اراضی اشغالی جای خود را به تماس‌های تلفنی خسته‌کننده، نظرات تند عمومی و جلسات طولانی و طاقت‌فرسا داده است. این رابطه به طور فزاینده‌ای بدتر شده چون بایدن بیش از هر موضوع دیگری در سه سال ریاست جمهوری، خود را درگیر این مناقشه کرده است. رئیس‌جمهور آمریکا و تیمش بارها و بارها مداخله کرده‌اند تا رژیم صهیونیستی را از آنچه که آن‌ها «افراط در انتقام‌جویی‌» می‌دانند، دور کنند آن هم برای اینکه صهیونیست‌ها در لحظات حساس از آن‌ها سرپیچی کرده‌اند.
بایدن شاهد مقاومت فزاینده داخلی در برابر حمایت‌هایش از رژیم صهیونیستی بوده که شامل نامه‌های متعدد از دیپلمات‌های وزارت خارجه می‌شود. در ماه نوامبر، بیش از ۵۰۰ تن از کارمندان سیاسی و نمایندگانی از حدود ۴۰ سازمان دولتی نامه‌ای به بایدن در اعتراض به حمایت او از جنگ رژیم صهیونیستی در غزه ارسال کردند. دموکرات‌های کنگره او را برای مهار حمله این رژیم تحت فشار قرار داده‌اند و ایالات متحده خود را در تضاد با کشورهای دیگر در سازمان ملل دیده است.
به گزارش ایسنا در ادامه این مطلب آمده است: به نظر می‌رسد که با فرا رسیدن سال جدید میلادی، این تنش‌ها در حال افزایش است. تیم بایدن تشخیص می‌دهد که چالش او فقط «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیست، چون اسرائیلی‌ها در سراسر جهان از عملیات نظامی حمایت می‌کنند که به گفته وزارت بهداشت غزه بیش از ۲۰ هزار شهید برجای گذاشته است. اما هیچ بحث جدی در داخل دولت درباره تغییر معنادار در سیاست، مانند قطع ارائه تسلیحات به اسرائیل وجود ندارد و به‌جای آن بایدن همچنان مصمم است تا با استفاده از اعتباری که از طریق حمایت ثابت از اسرائیل به دست آورده، بحران را در درون بحران هدایت کند، اگرچه مشخص نیست که چه میزان نفوذی به او می‌دهد.
جدی‌ترین مناقشه بین واشنگتن و تل‌آویو یک روز پس از مطرح شدن این پرسش ایجاد شد که «پس از پایان جنگ در غزه چه کنیم؟» نتانیاهو در برابر پیشنهادات بایدن مبنی بر اینکه یک تشکیلات خودگردان فلسطینی «احیا شده» که در کرانه باختری مستقر است، غزه پس از حماس را اداره می‌کند تا در نهایت تشکیل یک کشور فلسطینی را دنبال کند، مقاومت کرده است.
با این حال مکالمه‌های اخیر بین نتانیاهو و بایدن بیش از پیش پرتنش شده است. مقام‌ها می‌گویند تمامی مکالمات پرتنش و برخی اوقات متشنج بوده‌اند. به عنوان مثال ۲ نفر از منابع که خواستند نامشان فاش نشود گفته‌اند که لحن گویش دو طرف در مکالمات به این صورت بوده است: «ببین، مرد، باید در این باره کار بیشتری انجام بدهی یا این را جدی بگیری».
نیویورک‌تایمز نوشته است: با وجود همه این اختلاف‌نظرها، هیچ بحث جدی در دولت بایدن در مورد قطع ارتباط با اسرائیل یا ایجاد شرایط برای کمک‌های امنیتی وجود ندارد.
روز جمعه، سه روز پس از نشست درمر، وزارت امور خارجه با ارسال ۱۴۷.۵ میلیون دلار گلوله‌های توپخانه ۱۵۵ میلیمتری و تجهیزات مرتبط، با استناد به قوانین اضطراری برای دور زدن بررسی کنگره برای بار دوم موافقت کرد؛ اقدامی که بار دیگر خشم قانونگذاران دموکرات را برانگیخت.