هرچند اونجر توانایی‌ها و ویژگی‌های سنتی یک جیپ را ندارد اما به‌عنوان یک کراس‌اوور الکتریکی کوچک خودروی خوب و توانمندی است. همان‌طور که انتظار ساخت یک شاسی‌بلند را توسط فراری، لامبورگینی و آستون‌مارتین نداشتیم، یک جیپ بدون توانایی‌های آفرود هم می‌تواند از دید طرفداران این برند محصول توهین‌آمیزی باشد. بااین‌حال، ازآنجایی‌که سگمنت کراس‌اوورهای کامپکت هم‌اکنون دومین سگمنت پرفروش بازار اروپا محسوب می‌شود و جیپ هم به دنبال کاهش آلایندگی سبد محصولات خود در این بازار کلیدی است، از پلت‌فرم شرکت مادر یعنی استلانتیس استفاده کرده و اولین محصول الکتریکی خود را به‌صورت دو چرخ محرک به بازار فرستاده است.
کوچک‌ترین محصول جیپ از آخرین تکنولوژی باطری و موتورهای الکتریکی استلانتیس بهره می‌برد که شامل باطری ۵۴ کیلووات ساعتی با حداکثر برد ۴۰۰ کیلومتر می‌شود. هرچند این رقم از رقبایی مثل هیوندای کُنا EV کمتر است اما همچنان رقابتی خواهد بود. ظرفیت شارژ جیپ نیز هم‌سطح اکثر رقبا است و با حداکثر ۱۰۰ کیلووات می‌تواند از ۲۰ تا ۸۰ درصد باطری‌ها را ظرف ۲۴ دقیقه شارژ کند. اونجر یکی از کوچک‌ترین خودروهای کلاس خود بوده و با طول ۴,۰۸۴ میلی‌متر ۲۱۶ میلی‌متر از پژو ۲۰۰۸ که پلت‌فرم مشترکی با آن دارد کوتاه‌تر است.
با این‌ حال، اوورهنگ‌های جلو و عقب کوتاه، فاصلهٔ عرضی زیاد چرخ‌ها و فاصلهٔ قابل‌توجه ۲۰۰ میلی‌متری از زمین، ظاهر آفرودی به جیپ بخشیده درحالی‌که در داخل نیز کابین جاداری دارد و حتی برای افرادی با قد بیش از ۱۸۰ سانتی‌متر هم فضای سر و پای کافی وجود خواهد داشت. صندوق بار ۳۸۰ لیتری در حد هاچ‌بک‌های خانوادگی است و دهانهٔ یک متری آن‌هم کارایی روزمرهٔ خودرو را افزایش می‌دهد. کیفیت کابین هم خوب بوده و می‌توان برای داشبورد تریم رنگی مشابه بیرون را سفارش داد. در اینجا همچنین سیستم اطلاعاتی-سرگرمی پیشرفت بزرگی نسبت به جیپ‌های قدیمی‌تر داشته و نمایشگر ۱۰.۲۵ اینچی با اندروید اتو و اپل کارپلی بی‌سیم پاسخگویی خوبی دارد. خوشبختانه کنترل‌های تهویه هم به شکل یک ردیف دکمه‌های پیانو مانند زیر نمایشگر تعبیه شده‌اند.
در جیپ‌ها به خاطر توانایی‌های آفرود معمولاً رفتار جاده‌ای قربانی می‌شود اما توانایی‌های دینامیکی اونجر واقعاً خوب است. با وجود فاصلهٔ زیاد از زمین، به لطف سفتی ذاتی ساختار خودرو و همین‌طور تعلیق سفت، کنترل بدنه بسیار خوب بوده و این به قیمت کاستن از راحتی تمام نشده است. هرچند فرمان می‌توانست وزن و احساس بیشتری داشته باشد اما رانندگی در شهر با اونجر بسیار آسان خواهد بود. همچنین در محیط‌های شهری موتور الکتریکی ۱۵۴ اسب بخاری قدرت کافی خواهد داشت. تنها در بزرگراه‌های خارج شهر یا هنگام سبقت گرفتن در اونجر کمی کمبود قدرت احساس می‌شود.
سیستم احیای انرژی ترمزها آن‌قدر قوی نیست که امکان رانندگی با یک پدال را فراهم کند اما به‌اندازهٔ کافی سرعت خودرو را کاهش می‌دهد و به گفتهٔ جیپ، در ترافیک‌های شهری آن‌قدر انرژی به باطری‌ها بازمی‌گرداند که می‌تواند برد را تا ۵۸۰ کیلومتر افزایش دهد. نسخهٔ کنونی اونجر فقط یک موتور دارد اما در سال ۲۰۲۴ نسخهٔ چهارچرخ محرک آن‌هم با نام ۴X به بازار خواهد آمد؛ اما در همین نسخه هم با وجود انتقال قدرت محرک جلو، جیپ از آفرود غافل نشده و علاوه بر حالات رانندگی معمول مثل نرمال، اسپرت و اکو، حالات برفی، گل‌ولای و شن‌وماسه را هم به همراه سیستم کمکی پایین رفتن از شیب هم ارائه کرده است. ما امکان آزمایش توانایی‌های آفرود اونجر را نداشتیم ولی قطعاً می‌تواند در مسیرهای لغزنده خودی نشان دهد.
خانوادهٔ اونجر ساده بوده و فقط سه تیپ دارد که قیمت ارزان‌ترین آن‌ها از ۳۴,۸۰۰ پوند آغاز می‌شود. حتی تیپ پایهٔ این خودرو از رینگ‌های آلیاژی ۱۶ اینچی، چراغ‌های LED خودکار و نمایشگر ۱۰.۲۵ اینچی بهره می‌برد. در تیپ میانی که ۱,۷۰۰ پوند گران‌تر است، صفحه آمپر دیجیتالی بزرگ‌تر، رینگ‌های ۱۷ اینچی، سیستم ورود بدون کلید و درب صندوق برقی به لیست تجهیزات افزوده می‌شود درحالی‌که در بالاترین تیپ بنام سامیت با قیمت ۳۹,۱۰۰ پوند (خودروی آزمایشی ما) شاهد سیستم کمک‌رانندهٔ سطح دو، رینگ‌های ۱۸ اینچی، گرم‌کن صندلی‌ها، دوربین دید عقب و… هستیم.
جمع‌بندی
اگر تمام پیش‌فرض‌هایی که از یک جیپ دارید را کنار بگذارید، اونجر کراس‌اوور کوچک واقعاً توانمندی خواهد بود. این خودرویی کارآمد با رانندگی خوب و ظاهر جذاب است اما کسانی که خواهد نسخهٔ چهارچرخ محرک هستند باید تا سال ۲۰۲۴ صبر کنند.