بچه‌های کوچک، در مقایسه با بزرگ‌ترها، همه چیز را با شدت بیشتری احساس می‌کنند. فرزندتان را از گریه کردن منع نکنید و به او به خاطر این کار احساس شرم ندهید. بهتر است به او کمک کنید که علت گریه‌اش را درک کند و راهی برای حل آن بیابد.
روانشناسان می گویند در نظر گرفتن برخی محدودیت ها می تواند به کودک احساس امنیت و آرامش بیشتری ببخشد. با این حال، برخی محدودیت ها هستند که می توانند اثر معکوس داشته باشند، به طوری که اعتماد به نفس کودک را پایین آورند و روند رشدش را مختل سازند.
در ادامه از کارهایی خواهیم گفت که هرگز نباید فرزند خود را از انجام آن ها منع کنید.
۱- سؤال کردن
کودک با مطرح کردن سؤالات هر چه بیشتر است که به طور طبیعی رشد می کند و درباره ی دنیا می آموزد. شاید پاسخ به تمامی سؤالات فرزند برای والدین دشوار باشد، بخصوص با وجود مشغله های مختلف روزانه، اما صرف وقت برای فرزند خود نه تنها به رشد او کمک می کند، بلکه باعث می شود پیوند مستحکمی میان شما و فرزندتان شکل بگیرد تا دوران بزرگسالی فرزندتان پا برجا خواهد ماند.
۲- گریه کردن
بچه های کوچک، در مقایسه با بزرگترها، همه چیز را با شدت بیشتری احساس می کنند. فرزندتان را از گریه کردن منع نکنید و به او به خاطر این کار احساس شرم ندهید. بهتر است به او کمک کنید که علت گریه اش را درک کند و راهی برای حل آن بیابد.
۳- خسیس بودن
فرزند شما این حق را دارد که وسایل خودش را داشته باشد، همان حقی که بزرگترها از آن برخوردارند. هرگز به فرزندتان به خاطر خسیس بودن احساس شرم ندهید.
۴- نه گفتن
فرزند شما رعیت تان نیست؛ او هم یکی از اعضای خانواده ی شما است که مانند بقیه از حق و حقوقی برای خود برخوردار است. منع کردن او از نه گفتن به شما، تجاوز به حریم او است. به جایش، سعی کنید با یکدیگر سازش کنید یا به طریقی برایش توضیح دهید که گاهی باید کاری که خلاف میلش است را انجام دهد.
۵- سر و صدا کردن
کودکی فرزندتان را خراب نکنید. اجازه دهید سر و صدا کند و آواز بخواند. این تنها دوره ای از زندگی فرزندتان است که برای انجام این کارها آزاد است.
۶- ترسیدن
بچه های کوچک ممکن است از پزشک یا آشناهای غریبه ترس داشته باشند، امری که هیچ ایرادی ندارد. به فرزندتان به خاطر ترسش احساس شرم ندهید، اما بگذارید بداند که شما هم آنجا در کنارش هستید و چیزی برای ترس وجود ندارد.
۷- داشتن راز
فرزندتان هر چه بزرگ تر می شود، بیشتر به حریم شخصی نیاز پیدا می کند. مسلماً نباید از زندگی اش بی خبر باشید، اما از تجاوز به حریم شخصی او خودداری کنید. برای اعتماد فرزندتان به شما هیچ بها و قیمتی نمی توان تعیین کرد و بهتر است با خواندن دفتر خاطراتش، گشتن اتاق و وسایلش یا تحت فشار گذاشتن او برای در میان گذاشتن رازهایش با شما، اعتمادی که میان تان برقرار است را به خطر نیندازید.
۸- عصبانی شدن یا حسادت کردن
کودک هم یک انسان است و حق داشتن احساسات منفی را دارد. به خاطر داشته باشید که اراده ی او هنوز قوی نیست و خودکنترلی برای او دشوار است. فرزند شما نباید به این خاطر از ابراز احساسات خود دست بکشد که شما آن احساسات را «بد» می دانید.
۹- اشتباه کردن
هیچ کس اشتباه کردن را دوست ندارد و وضع وقتی بدتر می شود که یک بزرگتر هم بابت آن سرزنش تان کند. عجیب نخواهد بود اگر بعد از چنین تجربه ای، کودک دیگر میلی به انجام هیچ کاری به تنهایی نداشته باشد.