با رفتن علیرضا خدابخشی از معاونت سیاسی سازمان صداوسیما، حالا اولین معاون منتصب توسط پیمان جبلی تغییر می‌کند. عنوان شده که خدابخشی امروز استعفا کرده است اما زمزمه‌های رفتنش از مدت‌ها قبل به گوش می‌رسید؛ همان زمان که انتقادها از رویکرد بخش‌های خبری و معاونت سیاسی صداوسیما بالا گرفته و شاید اولین نامه استعفا را به رییس رسانه ملی ارائه کرده بود.
مهر دو سال قبل؛ با انتخاب دومین معاون پیمان جبلی، پازل مدیران ارشد این رسانه همچنان در حال کامل شدن بود؛ پازلی که به نظر می‌رسید قرار است چیدمان آن در دوره جدید، با نیروهای جوان‌تری شکل بگیرد.
پیمان جبلی در شامگاه پنجشنبه (۲۲ مهرماه ۱۴۰۰) معاون سیاسی‌اش را رسما معرفی کرد و علیرضا خدابخشی که آن زمان ۴۵ سال داشت، جای مجید آخوندی باسابقه نشست.
اما خدابخشی در حالی پس از حدود دو سال فعالیت، امروز استعفا کرد که اساسا معاونت سیاسی صداوسیما از زمان سیدعزت‌الله ضرغامی تاکنون، تغییرات چندانی به خود ندیده است؛ چنانچه آخوندی که در دوره ضرغامی حدود ۱۰ سال در این معاونت بر سر کار بود، در دوره دوساله ریاست محمد سرافراز برکنار شد و خود پیمان جبلی جای او آمد اما در دوره پنج ساله عبدالعلی علی‌عسکری بار دیگر به معاونت سیاسی بازگشت.
با نشستن پیمان جبلی بر صندلی ریاست سازمان صداوسیما، برای نخستین بار رییس رسانه ملی ترجیح داد که برخلاف هم‌مسندانش، چهره‌ای جوان‌تر را بر کُرسی معاونت سیاسی بنشاند؛ رویه‌ای که البته در قبال معاون برون‌مرزی‌اش هم در پیش گرفته و احمد نوروزیِ ۳۴ ساله را به عنوان معاون برون مرزی معرفی کرده بود.
به گزارش ایسنا، خدابخشی پیش از معاونت سیاسی، بیشتر در رسانه‌های مکتوب فعالیت داشت و عمده کارهایش در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی بود. پیمان جبلی در حکمی که خطاب به خدابخشی نوشت، سرفصل‌های متعددی را به عنوان الزامات کار در این حوزه برشمرد. اصلا رییس سازمان صداوسیما با این شعار آمده بود که تحولی اساسی در رسانه ملی ایجاد کند و تغییر در برنامه‌های خبری و سیاسی را در رأس هرم تحول می‌دید.
«افزایش سرعت در تأمین نیازهای خبری مخاطبان»، «هم‌افزایی با ظرفیت‌های مردمی و نخبگانی در راستای توسعه کیفی و کمی آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی»، «توجه ویژه به حوزه فرهنگی ـ هنری و اجتماعی» و «هم‌افزایی با دیگر بخش‌های رسانه ملی و نیز فضای رسانه‌ای کشور» از جمله بندهای قابل تأمل در حکم خدابخشی بود که پیشتر عملکرد رسانه ملی در این بخش‌ها از سوی برخی مخاطبان، کارشناسان و اهالی رسانه با انتقادهایی همراه بود.
اما گویا انتخابِ خدابخشی جوان برای عملیاتی کردن این سیاست‌ها هم چندان نتوانست صدای انتقادها را خاموش کند؛ چنان‌که پس از رو کردن چند شمه‌ی جدید در بخش‌های خبری در همان اوایل که آن‌هم به نظر می‌رسید بیشتر به تصمیمات خود جبلی منوط باشد، صداوسیما در بخش‌های خبری و برنامه‌های سیاسی‌اش با تحول چندانی مواجه نشد.
بر این اساس دو سال پس از انتصاب، زمزمه‌ها و گمانه‌های جدی برای رفتن خدابخشی از معاونت سیاسی در رسانه‌ها شروع شد و در نهایت بلندگوها را با این پرسش سمت جبلی برد که آیا قرار است معاونش تغییر کند؟
ماجرای هک شدن شبکه‌های صداوسیما آن‌هم به هنگام پخش سخنان مقام معظم رهبری در یکی از بخش‌های خبری و در ادامه تعلل در ارایه توضیح و یک عذرخواهی احتمالی یا بدیهی، از مواردی بود که در جریان این اتفاق، پرسش‌برانگیز شد.
از دیگر رویکردهای پرسش‌برانگیز صداوسیما در آن مقطع و چند روز قبل از هک شدن، پخش تصاویر مربوط به یک زن برهنه با افکت‌های حداقلی در بخش خبری ۲۰:۳۰ ـ به عنوان زیرمجموعه معاونت سیاسی ـ بود؛ تصاویری که اگرچه با هدف تقبیح عملکرد یک جریان سیاسی پخش شد اما این پرسش جدی را مطرح می‌کرد که آیا بازنشر و اشاعه‌ی یک عمل قبیح کمتر از انجام آن نیست؟
البته این اقدام بعدا با یک عذرخواهی همراه شد اما عملکرد بخش‌های مختلف خبری صداوسیما در پوشش حوادث یک سال قبل نیز نقدی بود که برخی کارشناسان در انتقال مرجعیت خبری به شبکه‌های معاند خارج از کشور، مطرح کردند.
در ادامه هم عملکرد بخش‌های خبری معاونت سیاسی در موضوعی مهم مانند غزه به میان آمد که نداشتن «روایت اول» و «منبع اولیه» از جمله مشکلات عملکردی بخش‌های خبری و سیاسی رسانه ملی برشمرده شد.