نشریه اکونومیست در مطلبی آورده است: بالاخره پس از رقابت‌های مقدماتی حزب جمهوری خواه در سه شنبه بزرگ، به نظر می‌رسد که تکرار رویارویی بایدن و ترامپ در انتخابات ماه نوامبر مسجل شده است. این اولین بار از سال ۱۹۱۲ میلادی تاکنون است که یک رئیس جمهور سابق، یک رئیس جمهور مستقر را به چالش می‌کشد.
به گزارش انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: کاندیدا‌های این دوره کاملا شناخته شده هستند، اما حدود ۱۲ درصد از رای دهندگان هنوز تصمیم نگرفته اند که به کدام یک رای خواهند داد. این رای دهندگان مردد ممکن است موجب شکل گیری یک رقابت نزدیک و فشرده شوند. در ۶ انتخابات قبل از سال ۲۰۰۰، میانگین اختلاف آرای کاندیدای پیروز و کاندیدای بازنده ۹ درصد بوده است. در ۶ انتخاباتی که از سال ۲۰۰۰ به این سو برگزار شده، این رقم به ۳ درصد کاهش یافته است. این آمار نشان می‌دهد که این روز‌ها انتخابات‌های ریاست جمهوری تا چه حد نزدیک و شانه به شانه هستند. تنها در ۶ ایالت، انتخابات ماه نوامبر رقابتی خواهد بود. آخرین بار حدود ۱۶۰ میلیون آمریکایی رای دادند، اما جو بایدن در ایالت مهم و تاثیر گذار ویسکانسین تنها با ۲۰ هزار رای اختلاف یعنی ۰.۰۱۳ درصد کل آرا به پیروزی رسید. زمانی که انتخابات تا این حد نزدیک باشد، تفاوت‌های کوچک در آرای ریخته شده به صندوق می‌تواند تاثیراتی دگرگون کننده به دنبال داشته باشد.
به همین دلیل هر عاملی می‌تواند سرنوشت انتخابات را به نفع جو بایدن یا دونالد ترامپ تغییر دهد. چند موضوع مهم مطرح است: اقتصاد، مرز، سقط جنین. حامیان کاندیدا‌ها و داوطلبان برای ترغیب مردم به رای دادن و پیوستن به اردوگاه هر یک از دو رقیب اصلی تلاش می‌کنند. اما در این انتخابات ۳ حوزه عدم قطعیت بزرگ دیگر نیز وجود دارد.
اولین عامل نقش احزاب ثالث است. بسیاری از مردم آمریکا رابطه چندان خوبی با احزاب اصلی ندارند. از نظر تئوریک، شکستن انحصار آن‌ها اتفاقی فوق العاده خواهد بود. در عمل، نگاهی به کاندیدا‌های حزب ثالث موجود می‌تواند ارزیابی دقیق تری به دست دهد. از جمله کاندیدا‌های ثالث می‌توان به جیل استین، فعال محیط زیست، کورنل وست، استاد دانشگاه چپگرا و رابرت کندی اشاره کرد. 
از زمانی که در سال ۲۰۰۰ رالف نادر از حزب دموکرات با حضور در انتخابات و جلب بخشی از آرای دموکرات ها، مانع از پیروزی ال گور مقابل جورج بوش پسر شد، احزاب دموکرات و جمهوری خواه مقررات سختگیرانه‌ای برای کاندیداتوری اعضای خود در انتخابات ریاست جمهوری به اجرا گذاشتند. بعید است استین و وست بتوانند در همه ایالت‌ها جواز حضور در انتخابات را پیدا کنند. ماجرای کندی متفاوت است. در نظرسنجی‌هایی که شامل احزاب ثالث است، او ۱۲ درصد آرا را به خود اختصاص داده است. این نشان می‌دهد که وی در اکثر ایالت‌ها از صلاحیت قرار گرفتن در برگه‌های رای برخوردار خواهد بود. اگر این نظرسنجی‌ها واقعا در ماه نوامبر به آرای مردمی تبدیل شوند، او با اختلاف زیاد بیشترین آرای یک کاندیدای ثالث از زمان کاندیداتوری روس پروت در سال ۱۹۹۲ را به دست خواهد آورد.
عامل غیرقطعی دیگر که ویژگی منحصر به فرد این دوره است، نگرانی‌ها درباره پرونده‌های مطروحه علیه ترامپ است. این هفته دیوان عالی آمریکا این سیگنال را ارسال کرد که او می‌تواند در کورس رقابت باقی بماند. طی چند سال گذشته همواره این گمانه زنی مطرح بوده که او ممکن است قبل از فرا رسیدن انتخابات زندانی شود یا اینکه اگر هم انتخاب شد، کشور را از داخل سلول زندان رهبری کند. این اتفاق رخ نخواهد داد. اکثر پرونده‌هایی که او با آن‌ها رو بروست، با در نظر گرفتن دوره فرجام خواهی، تا ۵ نوامبر به نتیجه نخواهد رسید. تنها پرونده‌ای که تا آن زمان تکلیفش مشخص خواهد شد، غیرمهم‌ترین آنهاست: یعنی پرونده اتهامات ترامپ بابت پرداخت حق السکوت به استورمی دنیلز، پرون استار معروف.
البته اینگونه نیست که این پرونده‌ها بی تاثیر باشند. در نظرسنجی‌های اکونومیست، یک سوم رای دهندگان جمهوری خواه گفته اند “مجرم بودن” ویژگی مطلوبی برای یک کاندیدا نیست. اما تعصبات حزبی در میان حامیان حزب جمهوری خواه بدان معناست که اکثریت عظیمی از کسانی که قبلا به ترامپ رای داده اند، باز هم به او رای خواهند داد. با این حال به محض اینکه دادگاه رسیدگی به اتهامات وی در خصوص ایفای نقش در حمله به ساختمان کنگره در سال ۲۰۲۱ آغاز شود، این موضوع در اذهان یادآوری خواهد شد که دور نخست ریاست جمهوری وی چگونه به پایان رسید و آنجاست که رای دهندگان مردد باید تصمیم بگیرند که یک شانس دیگر به او بدهند یا نه. 
سومین حوزه عدم قطعیت، سن و سال کاندیداهاست. بایدن و ترامپ کهنسال‌ترین کاندیدا‌های تاریخ هستند و این موجب پررنگ شدن گزینه‌ای تحت عنوان “رویداد سلامتی” خواهد شد. در حزب جمهوری خواه ترامپ هیچ وارث سیاسی‌ای ندارد؛ بنابراین در صورت درگذشت او، حزب جمهوری خواه دچار هرج و مرج خواهد شد. اما در میان دموکرات ها، این بحث در جریان است که آیا بایدن با توجه به سن و سالش قادر به پیروزی در رقابت انتخاباتی خواهد بود یا نه. ۸۵ درصد از شهروندان امریکایی و ۷۰ درصد از دموکرات‌ها معتقدند که او بیش از حد پیر است که بتواند یک دور دیگر رئیس جمهور آمریکا باشد. بعید است این نظر تغییر کند.
اگر بایدن بتواند مجددا رای ایالت‌های سرنوشت ساز را به دست آورد و به عنوان نامزد اصلی حزب متبوعش انتخاب شود، استدلال اصلی به نفع بایدن مبنی بر اینکه او بهترین گزینه برای شکست دادن ترامپ است بیش از پیش تقویت خواهد شد. جایگزین کردن گزینه‌ای دیگر با بایدن پرریسک بوده و هرج و مرج ایجاد خواهد کرد. بایدن باید خود داوطلبانه کنار بکشد که آن هم امری غیرمحتمل به نظر می‌رسد. کامالا هریس، معاون رئیس جمهور و جانشین احتمالی هم کاندیدایی به مراتب ضعیف‌تر خواهد بود. در مجموع به نظر می‌رسد که رویارویی ترامپ و بایدن در انتخابات ماه نوامبر امری اجتناب ناپذیر است. اما با توجه به فاکتور‌های عجیب و غریب و خاص این رقابت، بیش از آنچه فکر می‌کنید عوامل غیرقابل پیش بینی در پیش هستند.