آقای فرهاد فخرالدینی تولدتان مبارک! از شما ممنونیم برای «روزی روزگاری» که «سربداران» را برایمان ساختید و موسیقی «امام علی (ع)» را جاودانه کردید. ممنویم برای «کیف انگلیسی» و آن «روشن‌تر از خاموشی»! به گزارش ایسنا،‌ ۲۱ اسفندماه سالروز تولد فرهاد فخرالدینی است؛ مردی که ارکستر موسیقی ملی ایران حیاتش را مدیون اوست.
فخرالدینی از ویلن‌نوازی در کودکی تا تدریس در هنرستان
فرهاد فخرالدینی، ۲۱ اسفند ۱۳۱۶ در گده‌بی، نزدیک به گنجه در آذربایجان شوروی متولد شد. پدرش اهل اسکو و مادرش اهل گنجه بود. فخرالدینی نواختن ویلن را از کودکی آغاز کردو تحصیلات موسیقی‌اش را در هنرستان عالی موسیقی ملی و «مؤسسه موسیقی‌شناسی» گذراند.
هنوز تحصیلاتش در هنرستان عالی به پایان نرسیده بود که از طرف حسین دهلوی (ریاست وقت هنرستان) به تدریس در آن‌جا دعوت شد. از سال ۱۳۴۲ تا زمان بازنشستگی در هنرستان و هنرکده موسیقی ملی به تدریس موسیقی اشتغال و همچنین به عنوان نوازنده ویلن در ارکستر گلها و ارکسترهای دیگر همکاری داشته‌ است.
از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۸ رهبر ارکستر بزرگ رادیو و تلویزیون بوده‌ است. در سال ۱۳۵۲ همه ارکسترهای موجود در سازمان رادیو تلویزیون در هم ادغام شدند و ارکستر بزرگ سازمان را به وجود آوردند. در مسابقه‌ای که برای گزینش رهبر این ارکستر برگزار شد، فخرالدینی بیشترین امتیاز را آورد و از آن سال تا سال ۱۳۵۸ سرپرستی و رهبری ارکستر رادیو و تلویزیون ملی را بر عهده داشت. وی در طول فعالیت حرفه‌ای خود با افراد بسیاری از جمله حسین دهلوی، مصطفی پورتراب، احمد پژمان، روح‌الله خالقی، جواد معروفی، مرتضی حنانه، فریدون ناصری همکاری داشته‌ است.
فخرالدینی و تاسیس ارکستر موسیقی ملی ایران
فرهاد فخرالدینی در سال ۱۳۷۷ ارکستر موسیقی ملی ایران را بنیان گذاشت و اولین برنامه این ارکستر به اجرای چند اثر از علی تجویدی با آواز محمدرضا شجریان اختصاص یافت. وی در تیرماه سال ۱۳۸۸ و به دنبال واگذاری سه مجموعه ارکستر ملی ایران، ارکستر سمفونیک و گروه کر دفتر موسیقی به «بنیاد فرهنگی و هنری رودکی» اعلام کرد «دیگر تمایلی به ادامه همکاری با ارکستر ملی و رهبری این مجموعه ندارم.» اما دوباره در خرداد ۱۳۹۴ رهبری ارکستر را به دست گرفت و نخستین اجرای خود را پس از سالها دوری از ارکستر انجام داد.