طرفداران استقلال توقع داشتند نخستین بازی تیمشان در سال جدید با برد شیرین خانگی و انتقام بازی جام حذفی از مس رفسنجان توام شود اما تیم متحول شده مس، مانع تحقق توقعات شان گردید. نویدکیا پس از کنار زدن استقلال در جام حذفی، این بار در لیگ برتر و در ورزشگاه آزادی تهران، سد راه استقلال شد، محرم جام حذفی را از استقلال گرفت و شاید... با این تساوی زمینه ساز از دست رفتن لیگ برتر برای آنها نیز بشود!
دو گل زودهنگام بازیکنان مس در ابتدای هر دو نیمه، نشان از کاربلدی، زیرکی و آنالیز درست محرم و دستیارانش داشت؛ هرچند اشتباهات فردی استقلالی ها نیز در آن دخیل بود. بازیکنان باانگیزه مس، با تمرکز بیشتر بر سمت راست دفاعی آبی پوشان، حملات خطرناکی را روی دروازه حسینی پایه ریزی کردند و از همین منطقه هم زهر خود را به صدرنشین ریختند. زجر آورترین موضوع برای هواداران استقلال می تواند گل زنی و گل سازی سجاد شهباززاده برابر تیم محبوبشان است؛ مهاجمی که سال قبل یک " گل نزن تمام عیار" برای استقلال و سوهان روح و روان همین تماشاگران شده بود!
در آن سوی، استقلال که در این دیدار بازی هجومی را سرلوحه کارش قرار داده بود فرصت های گلزنی متعددی را به دست آورد که فقط دو تای آنها منجر به گل شد، آن هم در جواب دو گل میهمان رفسنجانی اش! البته یک توپ استقلالیها روی ضربه فخرالدینی از داخل دروازه مس بیرون کشیده شد که داور آن را گل اعلام ننمود!
در این بازی شاگردان نکونام به شوتزنی روی آورده بودند که حربه کاملا درستی نیز بود، گرچه هیچ کدام از آن شوت های دیدنی و خطرناک ره به دروازه لک نبرد ولی ادامه آن می توانست گره بازی را برایشان بگشاید، اما دقایق پایانی و نیاز به گل و استرس ناشی از آن مجددا شاگردان نکونام را به ارسال های بلند سوق می داد که ثمری درپی نداشت و البته ۳ تعویض پایانی استقلالی ها هم در این روند بدون نتیجه، بی تاثیر نبود!
کار شاگردان محرم در تهران، کار کوچکی نبود که شاید در روزهای پایانی و در تعیین قهرمان، نقش برجسته تری نیز بیابد. تیمی که با مربی جوان و کاربلدش حال و روز متفاوتی پیدا کرده است. استقلال هم وقتی می تواند زیبا بازی کند و به گل هم برسد چرا خودش را اسیر بازی های بسته و کسالت بار می کند؟ لابد عده ای در جواب خواهند گفت: " هجومی بازی کردن به قیمت از دست رفتن ۳ امتیاز تمام می شود مثل بازی با مس"، که اتفاقا استدلال نابجایی است؛ چراکه در این بازی استقلال از غفلت تیمی، اشتباهات فردی( مربی و بازیکن) و ضعف دفاع خود متحمل ضربه شد نه روی آوردن به فوتبال هجومی. مسلما رفع این نواقص در کنار فوتبال هجومی و منطقی، می تواند استقلال برنده تری را به مصاف رقبا بفرستد.