بدون تردید هنوز ابهاماتی در خصوص واگذاری ۲ باشگاه بزرگ پایتخت وجود دارد که گذر زمان بهترین پاسخگوی آن خواهد بود. مواردی از قبیل: ۱- آیا این واگذاری ها واقعا خصوصی سازی است یا خصوصی بازی؟ ۲- آینده این ۲ باشگاه پرطرفدار در مالکیت جدید، به سعادت منجر می شود یا شقاوت؟ ۳- در دولت های آینده و مدیریت های بعدی مالکین، چه نگاهی در زمینه باشگاه داری آنان وجود خواهد داشت؟
۴- باتوجه به سخنان روزهای گذشته مسوولین وزارت ورزش و سازمان خصوصی سازی در مورد تداوم نظارت آن ها بر این ۲ باشگاه، روند واگذاری چقدر واقعیت دارد؟
۵- آینده این ۲ باشگاه که طبق گفته رییس سازمان خصوصی‌سازی: پس از رد دیون دولت توسط مالکین جدید قابل فروش به مالک بعدی خواهد بود، چه سرنوشتی به خود خواهد دید؟ مالکین بعدی چه کسانی خواهند بود و چقدر اهلیت و توانایی برای اداره این ۲ باشگاه بزرگ خواهند داشت؟
۶- این واگذاری ها چقدر نشات گرفته از عقلانیت، تدبیر، آینده نگری و قانون مندی است؟
ابهامات و سوالاتی این چنینی، شاید بیم‌ها را به نسبت امیدها در این پروسه افزایش هم بدهد! هنوز یادمان رفته سال گذشته در چنین ایامی و برای تفکیک مالکیت مشترک، باشگاه استقلال به وزارت اقتصاد واگذار شد ولی چندین ماه بعد، شخص وزیر اقتصاد آن را رد نمود و نشدنی خواند و پس از ماه‌ها این باشگاه و هوادارانش فهمیدند چقدر سرکار بوده اند؟! پس هر فوتبال دوستی، خارج از تعصبات و ظاهر نگری ها حق دارد که در این خصوص نگرانی‌هایی جدی داشته باشد و دکمه باورش نیز به راحتی فعال نشود. به هر حال فقط امیدواریم که این روند، به ضعیف شدن ۲ قطب بزرگ فوتبال کشور منتهی نگردد و بس.
... و اما بعد، جناب علی عسگری - مدیرعامل صنایع پتروشیمی خلیج فارس - در اولین جلسه پس از تملک باشگاه استقلال، چشم اندازی را برای این باشگاه ترسیم نمود و گفت: استقلال باید در عرصه‌های ملی، منطقه‌ای و جهانی جزو برترین ها باشد.
حقیقتا نمی‌دانیم این را رویای ایشان فرض کنیم یا عزم جدی وی و مالکیت جدید؟ آن را در زمره سخنرانی صرف و وعده‌های بدون عمل و عوام پسندانه اکثر مدیران و مسئولین عرصه های مختلف (از هر دو جناح معروف کشور) در طی این سال ها بدانیم یا چراغ امیدی از بهر نواندیشی و تصمیم به اقدام جدی مدیران در دل بیفروزیم؟ به هر حال آدمی به امید زنده است و این گوی و میدان نیز که همواره برای مدعیان فراهم است و موجود.
... اما مدیریت محترم پتروشیمی و مالک جدید قدیمی ترین باشگاه ایران و پرافتخارترین تیم فوتبال ایران در آسیا، حتما می دانند که رسیدن به آن چه ترسیم کرده اند نیازمند ابزار و داشته‌ها و امکاناتی است که برخی از آن چون استعداد و نیروی انسانی، خوشبختانه فراهم است و بسیاری از آنها نظیر؛ ساختار درست، امکانات سخت و نرم افزاری، بودجه مورد نیاز، برنامه و نگاه درست و مدیران و مربیان متخصص و مجهز به دانش روز، متاسفانه نه در حد کفایت و بزرگی کردن! مضاف بر آن نمی دانیم این چشم انداز در شمار برنامه های کوتاه مدت مالک جدید است یا بلند مدت آن؟
آقای علی عسگری! امیدواریم به هرحال صحبت‌های شما در اولین جلسه هیات مدیره باشگاه استقلال، از نوع سخن و رویا پردازی صرف که هزینه ای هم برای گوینده ندارد، نباشد و پشت آن اراده ای جدی و برنامه ای قوی وجود داشته باشد، البته رسیدن به جمع برترین‌های جهان به دلایلی که هم شما و هر مطلعی می‌داند، فعلا فقط رویاست اما رساندن استقلال به جایگاه واقعی اش در ایران و آسیا شدنی است اگر الزامات آن به خوبی مهیا و اجرا شود و گلوگاه‌های مسیر به درستی شناخته و از میان برداشته شود.