چند ماه قبل برای یک سفر کاری سوار هواپیما شدم، در داخل هواپیما طبق عادت به خدمه و میهمانداران پرواز سلام کردم و در کمال تعجب پاسخ خاصی از ایشان نگرفتم، حافظه تاریخی من خاطرنشان می‌کرد که سابق بر این میهمانداران با روی خوش به مسافران سلام و خیر مقدم می‌گفتند اما این بار حتی پاسخ سلام من را هم با بی‌میلی می‌دادند. با خود گفتم شاید اتفاقی امروز برایشان افتاده و نباید زود قضاوت کنم، اما به دلایلی سفر کاری من هر هفته یک بار ادامه پیدا کرد و در دفعات بعدی هم چندین بار با این شرایط مواجه شدم، هرچند در برخی از پروازها کمی رفتار بهتر بود ولی در کل مطلوب و خوشایند و البته مطابق با استانداردهای بین المللی نبود، بیشتر که دقت کردم ملاحظه کردم حتی برخی هنگام خواندن متن خوش‌آمد گویی و قوانین پرواز به زبان انگلیسی ایراد دارند و بعضا کلمات را به خوبی تلفظ نمی‌کنند و حتی برخی اوقات کلمات را اشتباه می‌گویند!
با خود گفتم مگر نباید پرسنل پرواز تسلط مناسب به زبان انگلیسی داشته باشند؟ همین امر باعث شد به این فکر فرو بروم که چرا ضوابط برای استخدام‌ها درست رعایت نمی‌شوند‌؟ آن هم زمانی که بسیاری متقاضی همین کار هستند و اتفاقا شرایط استاندارد و مطلوب و سواد لازم را هم دارند! آیا به راستی خطوط هواپیمایی نمی‌توانند افرادی را مطابق با استانداردهای بین المللی جذب کنند؟ چه اتفاقی باعث می‌شود بعضا نفراتی خارج از شرایط مطلوب استخدام شوند؟ بیشتر که فکر کردم خاطرم آمد این درد فقط در خطوط هوایی نیست و به هرجا که می‌نگری افرادی را می‌بینی که تناسبی چه از لحاظ تحصیلی و سواد و چه از لحاظ کارایی و استعداد با آن موقعیت شغلی ندارند و شاید همین مساله باعث شده کیفیت خدمات و تولید با نوسانات بسیاری مواجه شود. باز هم به حافظه تاریخی خود مراجعه کردم و مصاحبه‌های کاری که خودم داشتم را به یاد آوردم و خاطرم آمد که چه افرادی در آن مصاحبه‌ها پذیرفته شدند که حتی از سواد اولیه آن موقعیت شغلی برخوردار نبودند، اما پذیرفته شدند به دلیل آنکه یا آشنا و رابطه داشتند و یا توانایی‌های غیر مرتبط با آن موقعیت شغلی داشتند! معضلی که مدت‌هاست با آن مواجه هستیم، روابط به جای ضوابط! شاید اگر ضوابط را قربانی روابط نمی‌کردیم اینک تولیدات خودروی ما کیفیت بالاتری داشت شاید صادراتمان بسیار بیشتر از وارداتمان بود شاید نخبه ها و افراد کارآمدمان به این راحتی برای یافتن شغلی مناسب و متناسب با تخصصشان جلای وطن نمی‌کردند شاید دیگر کسی با مدرک دکتری نیاز نداشت برای امرار معاش در قسمت حمل و نقل مسافر که هیچ ارتباطی با تخصصش ندارد فعالیت کند و شایدهای بسیار دیگر که قطعا منجر به شکوفایی هرچه بیشتر کشور عزیزمان و البته رونق یافتن بیشتر کسب علم و یادگیری مهارت‌های مختلف در بین جوانان کشور می‌گشت. در این میان به نظر می‌رسد سازمان‌های نظارت و کنترل باید نظارت بیشتری علی‌الخصوص در قسمت‌های کارگزینی داشته باشند، قسمت‌های کارگزینی که پرسنلشان بعضا خود با رابطه استخدام شده‌اند!