سوتیتر: ناظران سیاسی معتقدند امریکایی ها با دورنمای احیای برجام به دنبال تنش زدایی از رابطه با ایران در دو پرونده مسائل منطقه ای و مسئله هسته ای ایران هستند
گروه سیاست خارجی- سقوط بالگرد رئیس جمهور کشورمان رویداد مهمی بود که تصمیم امریکایی ها را برای همراهی با اروپا در صدور قطعنامه علیه ایران، تغییر داد. اما امریکایی ها چه وضعیتی در ایران را پیش بینی می کنند که فعلا برای صدور قطعنامه علیه ایران دست نگه داشتند؟
ماجرای توقف قطعنامه آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه ایران از آنجا آغاز شد که نشریه وال استریت ژورنال آمریکا گزارش کرد که دولت جو بایدن به متحدان اروپایی فشار می‌آورد تا قطعنامه پیشنهادی خود در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه ایران را پس بگیرند. این نشریه به نقل از دیپلمات‌ها گفته بود در حالی که بریتانیا و فرانسه مشغول تهیه طرحی علیه تهران هستند، جو بایدن مخالف چنین اقدامی است زیرا می‌خواهد از تشدید تنش‌ها با تهران قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در پائیز امسال جلوگیری کند. به گفته آن‌ها، ایالات متحده همچنین تعدادی دیگر از کشورها را تحت فشار قرار داده تا از رای به این قطعنامه خودداری کنند.
خبرآنلاین می نویسد: کشورهای اروپایی از آنجا درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران نگران هستند که به گفته آنها، اورانیوم غنی‌شده در کشورمان برای ساخت سه سلاح هسته‌ای را در اختیار دارد. غربی می‌گویند غنی‌سازی تا این سطح نمی‌تواند هیچ هدف غیرنظامی دیگری داشته باشد.
در همین راستا خبرگزاری رویترز جمعه چهارم خرداد به نقل از دیپلمات‌ها نوشته بود که آمریکا و سه کشور اروپایی بر سر مقابله با ایران از طریق پیگیری قطعنامه‌ای علیه این کشور در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اختلاف نظر دارند. رویترز تاکید کرده بود پیگیری چنین قطعنامه‌ای در شورای حکام می‌تواند به تشدید تنش منجر شود.
در همین حال، رافائل گروسی ۱۷ اردیبهشت به ایران سفر کرد و با مقامات ایران درباره نحوه همکاری با آژانس مذاکره کرد. او پس از بازگشت از تهران گفت، طرفین به «درک مشترک» رسیده‌اند و ایران به او گفته آماده است تا روی اقدامات مشخصی کار کند. او همچنین گفته بود که سه دسته مسائل وجود دارد؛ بازرسی‌ها، مسائل باقی مانده و اقدامات داوطلبانه‌ای که ایران می‌تواند انجام دهد.
اخبار توقف قطعنامه علیه ایران از زمانی منتشر شد که سقوط بالگرد رئیس جمهور کشورمان، فرصت ۵۰ روزه‌ای را برای تغییر رئیس جمهور در ایران فراهم کرد. امریکایی ها در آن روزها در عمان مشغول مذاکرات محرمانه و غیرمستقیم با ایران حول مسائل منطقه ای بودند. اگرچه بعدها یک خبرنگار امریکایی خبر داد که علی باقری در این مذاکرات به عنوان نماینده ایران فعال بوده اما همزمان صبح روز یکشنبه ۶ خرداد خبری در شبکه اجتماعی ایکس منتشر شد که دریابان علی شمخانی مسوولیت پرونده هسته‌ای را مجددا در اختیار گرفته است، اما اجرای کار همچنان بر عهده وزارت امور خارجه است. این خبر ابتدا از سوی برخی تحلیلگران و خبرنگاران سیاست خارجی با تردید مواجه شد، اما کمتر از چند ساعت بعد صحت آن مورد وثوق قرار گرفت؛ هرچند به‌صورت رسمی از سوی مقامات ذی‌ربط این خبر تایید یا رد نشده است. در اخبار منتشره آمده که شمخانی از سه ماه گذشته یعنی از اواخر اسفند سال گذشته مسوولیت این پرونده را بر عهده گرفته است.
ناظران سیاسی معتقدند امریکایی ها با دورنمای احیای برجام به دنبال تنش زدایی از رابطه با ایران در دو پرونده مسائل منطقه ای و مسئله هسته ای ایران هستند. در چنین شرایطی در صورت تصویب قطعنامه علیه ایران، به دلیل اینکه چنین قطعنامه ای احتمال واکنش ایران را در دو مذاکره موازی پیش رو به دنبال خواهد داشت، امریکا ترجیح می دهد اروپایی را با این استدلال متوقف کند که تحریم ها علیه ایران در حال افزایش است و اگرچه نفت ایران با تخفیف فوق العاده ای در حال فروش به چین است اما استمرار تحریم ها که استمرار تورم و کاهش ارزش پول ملی ایران را به دنبال داشته، نتوانسته دولت مورد حمایت حاکمیت را در رسیدن به وعده های اقتصادی موفق کند. بنابراین تحلیگران معتقدند احتمال دارد که ایران و امریکا در بزنگاهی تاریخی از فرصت ۵۰ روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری برای احیای برجام استفاده نمایند.
صدور قطعنامه علیه ایران در شورای حکام «آب در هاون کوبیدن» است
اگر هدف تروئیکای اروپا و آمریکا در شورای حکام همکاری بیشتر ایران با آژانس است، راه‌ آن صدور قطعنامه نیست، چراکه تجربه قطعنامه‌های قبلی نشان داده که این اقدام به شدت سطح همکاری‌ و تعامل متقابل میان ایران و آژانس را کاهش می‌دهد.
ایسنا می نویسد: آخرین بار سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان به‌عنوان اعضای برجام به همراه آمریکا، در آبان ماه ۱۴۰۱ علیه ایران قطعنامه‌ای صادر کردند تا تهران را به همکاری بیشتر با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی وادارند، اما این قطعنامه با واکنش تند ایران مواجه شد و ایران برای اولین بار غنی‌سازی ۶۰ درصدی اورانیوم خود در سایت فردو را کلید زد و این پاسخی قابل‌پیش‌بینی به تلاش آمریکا و تروئیکای اروپا در شورای حکام جهت افزایش تنش‌ها پیرامون مساله هسته‌ای ایران بود.
در خرداد ۱۴۰۱ نیز علیه ایران در شورای حکام قطعنامه‌ صادر شده بود که در آن مقطع نیز ایران در واکنش به آن فعالیت تعدادی از دوربین‌های فراپادمانی آژانس را متوقف کرد.
ایران هیچ‌گاه قطعنامه‌های آژانس را بدون پاسخ نگذاشته و واکنش ایران همواره در حوزه‌های فنی-هسته‌ای و یا نظارتی بوده است. از این رو قابل پیش‌بینی است که در صورت صدور قطعنامه‌ای دیگر از سوی تروئیکای اروپا و آمریکا در شورای حکام واکنش احتمالی ایران چه خواهد بود.
اعمال فشار از سوی کشورهای اروپایی در آژانس در حالی انجام می‌شود که ایران و آژانس در آخرین مذاکرات فنی ۲جانبه خود در اردیبهشت ماه در اصفهان توافق کردند تا تیم‌های کارشناسی برای عملیاتی کردن بیانیه مشترک همکاری اسفند ۱۴۰۱، مذاکره کنند.
سفر معاون گروسی به تهران
بنا بر اطلاع خبرنگار ایسنا، علاوه بر مذاکرات فنی هیات‌ها در اصفهان برای تنظیم یک چارچوب کاری با زمان‌بندی مشخص، هیات فنی آژانس هفته گذشته به سرپرسی «ماسیمو آپارو» معاون پادمانی «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس به تهران سفر کرده است.
هرچند مذاکرات ۲ طرف با توجه به سانحه سقوط بالگرد آیت‌الله«سید ابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهوری اسلامی ایران که به شهادت او و همراهانش انجامید و ایران را عزادار کرد، به طور محدود برگزار شد، اما هیات آژانس و شخص مدیرکل با درک از شرایط داخلی ایران موافقت کردند که مذاکرات به زودی دنبال شود.
ایران در نامه‌ای به معاون پادمانی مدیرکل آژانس اعلام کرده است که مذاکرات در تاریخی در آینده نزدیک انجام خواهد شد.
مدیرکل آژانس در سفر اخیر خود به تهران ضمن دیدار با مقامات ایرانی از توافق با تهران برای ادامه اجرای سند بیانیه مشترک خبر داد و گفت که «از نظر ما مفاد آن هم چنان معتبر است.»
گروسی گفت که «پیشنهادی را به ایران دادم که شامل گام‌های عملیاتی است و تیم‌های فنی و کارشناسی ۲ طرف در نشست جداگانه این گام‌های عملیاتی ۲ طرفه را تعریف و تبیین می‌کنند».
تلاش اروپا برای ماهی گرفتن از آب گل‌آلود
تشدید فضای همکاری و تعامل میان ایران و آژانس در شرایطی که مذاکرات سیاسی برای احیای برجام متوقف است، هدفی جز تشدید واکنش‌ها از سوی ایران و افزایش سطح و غنای فعالیت‌های هسته‌ای ایران ندارد.
در حالی که ایران اخیرا نیز برای همکاری با آژانس اعلام آمادگی کرده بود، اما تلاش تروئیکای اروپا نشان می‌دهد که این کشورها درک دیپلماتیک و سیاسی درستی از شرایط کنونی ایران پس از اتفاق ناگوار سانحه سقوط بالگرد برای رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه و تیم همراهش که منجر به تعویق مذاکرات هیات‌های فنی ایران و آژانس شد، ندارند و این جز سوءاستفاده از فضای کنونی ایران و به تعبیری از آب گل‌آلود، ماهی گرفتن، نیست.
برخی کشورهای اروپایی از جمله فرانسه با نیم‌نگاهی به فضای داخلی ایران سعی دارند با صدور قطعنامه در شورای حکام، ایران را تحت فشار بیشتری قرار دهند تا به نوعی موضوع ایران را در این شرایط در فضای بین‌المللی یک بار دیگر در موضوع هسته‌ای بر سر زبان‌ها بیندازند تا مطالبات و زیاده‌خواهی‌هایشان را افزایش دهند.
مطالبات این کشورها از ایران که بعضا از زبان آژانس و مدیرکل در ماه‌های اخیر بیشتر شنیده می‌شود، مطالباتی فراپادمانی و حتی گاهی فرابرجامی است. این کشورها انتظار دارند در حالی که آمریکا از برجام خارج شده و خودشان به تعهداتشان عمل نمی‌کنند، ایران یک‌جانبه تعهداتش ذیل برجام را اجرا کند و اگر اجرا نکند، تخلف محسوب شده و باید با قطعنامه و تحریم، تنبیه شود.
این کشورها صدور قطعنامه را راهی برای وادار کردن ایران به همکاری «بیشتر» با آژانس معرفی می‌کنند در حالی که واکنش‌های ایران به قطعنامه‌ها، همکاری‌های ایران و آژانس را چندین مرحله به عقب برده است.
واکنش جدی و حتمی ایران به صدور قطعنامه
استدلال کشورهای اروپایی برای صدور قطعنامه علیه ایران آن‌قدر در شرایط سیاسی بین‌المللی ضعیف است که حتی آمریکا، متحد اصلی‌ و همیشگی‌شان با آن مخالف است و معتقد است این اقدام جز به تشدید تنش و افزایش فعالیت‌های هسته‌ای ایران و از سویی کاهش نظارت‌ها و دسترسی‌های آژانس نمی‌انجامد.
در عین حال هرگونه صدور قطعنامه در شورای حکام واکنش جدی و حتمی ایران را در پی خواهد داشت و کشورهای اروپایی و آمریکا باید در نظر داشته باشند که با توجه به تحولات سیاسی بین‌المللی از جمله انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، جنگ اوکراین، درگیری در غزه و غیره، تشدید تنش با ایران آن هم در سطح فنی و پادمانی به نفع هیچ یک از طرف‌ها نیست.
صدور قطعنامه‌های شورای حکام علیه ایران در خرداد و آبان سال ۱۴۰۱ موجب شد تا ایران در واکنش به آن‌ها بخشی از دوربین‌های نظارتی در چارچوب برجام را برچیند و از سویی تولید اورانیوم ۶۰ درصدی را آغاز کند؛ اگر این قطعنامه‌ها نبود قطعا آژانس در وضعیت بهتری برای نظارت‌ بر فعالیت‌های ایران بود از این رو، این قطعنامه‌ها جز «آب در هاون کوبیدن» نیست.
وقت آن است که این کشورها به جای استفاده از قطعنامه برای وادار کردن ایران به همکاری بیشتر، با متحد خود یعنی آمریکا برای بازگشت به برجام و اجرای تعهداتشان رایزنی کنند؛ چرا که راه همکاری بیشتر ایران با آژانس در زمینه دسترسی و نظارت بر فعالیت‌ها از مسیر مذاکرات سیاسی احیای برجام و لغو تحریم‌ها می‌گذرد.
اصرار تروئیکای اروپا و آمریکا بر صدور قطعنامه در شورای حکام این پیام را به ایران می‌دهد که آن‌ها مسیری جز احیای برجام را در پیش خواهند داشت.