سرمقاله

چرا آمده ام؟ / محمد‌علی وکیلی

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • بهترین روش یادگیری زبان کدام است؟
  • آغاز پویش روزهای ۱۰۰ میلیون تومانی همراه اول
  • افتتاح پروژه‌های ارتباطی ایرانسل در استان مازندران با حضور وزیر ارتباطات
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 29257  |  صفحه ۵ | جهان ورزش  |  تاریخ: 19 خرداد 1403
    از ماست که بر ماست
    گولمان زدی و سرمان را کلاه گذاشتی آقای سرمربی!
    هفت بازی و هفت شکست، والیبال ایران سخت‌ترین روزهایش را پشت سر می‌گذارد.
    به گزارش ورزش سه، در حالی که همگان اولین پیروزی ایران در این فصل از لیگ ملت‌های والیبال را امروز پیش بینی کرده بودند در نهایت این اتفاق نیفتاد و تیم ملی با نتیجه سه بر دو برابر بلغارستان شکست خورد.
    موریس موتا پائز سرمربی تیم ملی والیبال ایران که شش بازی قبلی را با باخت پشت سر گذاشته بود، نتوانست از پس بدترین ورژن بلغارستان که بازیکنان آن اکثرا جوان بودند بر بیاید و با هفتمین باخت متوالی همه را از شیوه مربیگری خود ناامید کرد.
    این مربی برزیلی شصت و دو ساله که با هزار امید و آرزو و مصاحبه‌های جذاب سرمربی تیم ملی والیبال ایران شد بدترین نتایج تاریخ تیم ملی در لیگ ملت‌ها را تا اینجای کار رقم زده است.
    به نظر می‌رسد از امروز با کسب هفتمین باخت متوالی فشار انتقادات بر این مربی برزیلی - فرانسوی افزایش پیدا کند و باید دید او چگونه به این انتقادها پاسخ خواهد داد.
    یکی از نکات تعجب‌برانگیز کارنامه مربیگری او در تیم ملی عدم جایگزینی جواد کریمی مصدوم با یک پاسور دیگر بود. او که از همان بازی اول فهمیده بود کریمی قادر به همراهی تیم ملی نیست، برای هفته دوم فکری برای جابه‌جایی این پاسور با پاسورهایی همچون عرشیا به‌نژاد و علی رمضانی نکرد تا این گونه تیم ملی را با یک پاسور به هفته دوم بفرستد.
    حال سوالی که ذهن هواداران را به خود مشغول کرده این است اگر محمد طاهر وادی تنها پاسور تیم ملی در هفته دوم مصدوم می‌شد، چه کسی قرار بود در تیم ملی والیبال ایران پاس بدهد؟
    هر چه هست، موریس موتا پائز نهایتا تا پنج بازی دیگر سرمربی تیم ایران خواهد بود و قطعا پس از مسابقات لیگ ملت‌ها والیبال ایران را ترک خواهد کرد و سابقه‌ای ناامیدکننده و تلخ را از خود در ذهن هواداران ایرانی بر جای خواهد گذاشت. هر چند که شاید از اول هم اشتباه از ما بود که به او و‌ وعده‌هایش دل بسته بودیم.