گروه سیاسی- واقعیت این است که بسیاری از کسانی که در دور اول رای ندادند به خصوص در اقشار دانشگاهی امروز به این نتیجه رسیده اند که پای کار بیایند. شاید حتی مسعود پزشکیان همچنان گزینه کاملا مطلوبی هم برایشان نباشد اما برای آینده ایران پای به میدان خواهند گذاشت.
مشارکت در دور اول انتخابات کمتر از حد تصور بود و بسیاری از کسانی که رای ندادند با خوشحالی از رسیدن به هدف سخن گفتند و البته که از جهاتی باید این حق را قائل شد. اما واقعیت این است که تداوم این شادی که شاید اثری به مراتب کمتر از رای ندادن و رای آوردن تفکری شود که برای آینده کشور مخرب است.
واقعیت این است که اثرگذاری رای ندادن بر جای خود باقی و پیام آن ارسال شد شاید این رای از سر رضایت تام و تمام نباشد اما به قطع باید گفت در شرایط فعلی این حضور لازم و ضروری است.
در این بین بسیاری از کارشناسان و متخصصان نیز به این مسئله پرداختند. موسی غنی نژاد، اقتصاددان با انتشار ویدیویی در خصوص دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، از مسعود پزشکیان حمایت کرد.
غنی نژاد در این ویدیو گفت: من در دور اول انتخابات رأی ندادم چون هیچ یک از نامزدها خواسته‌‌های اصلی جریان ملی آزادی خواهانه‌ای را که نزدیک به دو سال پیش در ایران شکل گرفته است نمایندگی نمی‌کرد. جریانی که جوانان و خانم ها پیشران آن بودند و آرمان اصلی اش آزادی و زندگی معمولی بود؛ آزادی از قید دستورهای بی قاعده وقانون صاحبان قدرت که موجب ناکارآمدی اقتصادی و فساد گسترده بحران زا شده است.
او ادامه داد: «نتیجه انتخابات در دور اول نشان داد که غریب ۶۰ درصد واجدان شرایط رای دادن دست رد زدند به سینه نامزدهای تایید شده ریاست جمهوری چرا که هیچ کدام از آنها دغدغه ملی آزادی را نمایندگی نمی‌کرد. اما در دور دوم صورت مسئله تغییر کرده است و کنش سیاسی باید متناسب با آن انجام گیرد. این بار موضوع عبارت است از انتخاب میان دو جریان سیاسی از یک طرف اقلیتی که با تفکر آخرالزمانی و تمدن ستیز می خواهد ایران را تبدیل به آزمایشگاه ماجراجویی های خطرناک و مهلک با عاقبتی نامعلوم کند.
غنی نژاد ادامه داد: از طرف دیگر بخش متفاوتی از جریان سیاسی که گرچه هنوز از خواب آشفته توهمات دیرین کاملا بیدار نشده است اما با چشمان نیمه باز احساس خطر کرده و می‌خواهد مانع وارد شدن ایران به صحنه ماجراجویی های ملی و بین الملل شود.
او افزود: اگر در دور اول اکثریت قابل توجه مردم به لیست نامزدها و کلیت آن جواب رد دادند در دور دوم همان‌ها می‌توانند با شرکت در انتخابات این پیام را بدهند که با بازیچه قرار دادن موجودیت ایران مخالفند. بقای ایران شرط لازم برای پیگیری همه آرمان‌های نیکوست اگر در دور اول رای ندادن کنش سیاسی برحقی بود رای دادن در دور دوم نیز چنین است. از رای دادن و ندادن نباید تابو ساخت و از تبلیغات سوگیرانه ناظر بر معنی رای دادن نباید هراسید. آنچه مهم است رساندن پیام عقلانیت ملی مردم ایران به صاحبان قدرت است.
همچنین حمد زیدآبادی در کانال تلگرامی خود نوشت: من سال ۱۳۸۴ رأی ندادم، چون از محمود احمدی‌نژاد نمی‌ترسیدم. سال ۱۴۰۰ رأی ندادم، چون از مرحوم سید ابراهیم رئیسی نمی‌ترسیدم. دور اول انتخابات ۱۴۰۳ رأی ندادم، چون از محمدباقر قالیباف نمی‌ترسیدم. واقعیت، اما این است که الان از تیم سعید جلیلی می‌ترسم!
ترسم، ترس شخصی نیست، از آیندهٔ این کشور و جامعه است. ممکن است برخی بگویند؛ از چه می‌ترسی؟ مگر از این بدتر هم می‌شود؟ در جواب‌شان می‌گویم، من در این شش دهه عمری که از خدا گرفته‌ام، از تحولات روزگار یک درس بزرگ آموخته‌ام و آن درس این است که بدی و بدبختی و رنج و فلاکت ته ندارد! وضعی که در آن به سر می‌بریم بدترین نیست که گمان شود بدتر از آن امکان ندارد! هنوز چیز‌های بسیاری برای از دست رفتن وجود دارد. آن چیز‌ها تا وقتی هستند به چشم نمی‌آیند، وقتی از دست می‌روند رنج فقدان‌شان، چون خاری در چشم می‌خلد!