سرمقاله

ایران نوین ‪/‬ محمدعلی وکیلی

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • همراهی ایرانسل با طبیعت در روز درخت‌کاری
  • اعطای تندیس طلایی رعایت حقوق مصرف‌کنندگان به شاتل
  • مقاله‌ای درباره شربت استئوکر
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 30878  |  صفحه ۱  |  تاریخ: 16 تیر 1403
    مدیوم ناکارآمد سلطنت طلبان رسانه ای ‪/‬ طاهر جمشیدزاده
    مدیوم ماهواره و تلویزیون یکی از مدیوم‌های فراگیر است که مخاطبان بیشماری را پای صفحه جادویی و شیشه تلویزیون در اقصی نقاط جهان کشانده است که سینما « هنر هفتم» را یارای مقابله با آن نیست و در سپهر سیاست در انتخابات های مختلف در کشورهای جهان نقش بسزایی پیدا می کند چرا که بیشتر مردم و توده ها و طبقات میانی و فرودست جامعه از راه این مدیوم همگانی، نامزدهای موردنظر خود را ارزیابی و بررسی کرده و در نهایت در بین کاندیداهای مختلف دست به انتخاب و گزینه اصلح و مورد نظر خویش می زنند و در این خلال و بحبوحه کشور ما نیز در ادوار مختلف پس از انقلاب از این قضیه مستثنی نبوده است و همواره مدیوم تلویزیون نقش پررنگی در این زمینه داشته و برای مخاطبان پرشمار خود بازی کرده است اگرچه امروزه در دنیا با آلترناتیوها و جایگزین شدن فضای مجازی، هوش مصنوعی، اسپیس و...رسانه تلویزیون دیگر آن کارکرد سابق خویش در جذب حداکثری مخاطبان را مانند گذشته ندارد و از دست داده ولی کماکان این رسانه فراگیر نقش حساس و فراگیری در بسیاری از کشورهای جهان دارد و کسی منکر نقش بارز آن نیست.
    هراس در واقع عبارت است از ترس شدید از محرک یا موقعیتی است که غالب مردم خطر خاصی در آن نمی‌بینند. شخص معمولا خودش متوجه می‌شود که ترسش غیر منطقی است با این حال دچار اضطراب می‌شود «از ناآرامی شدید تا وحشت زدگی»؛ تنها چیزی که این اضطراب را رفع می‌کند اجتناب و پرهیز از شی یا موقعیت ترس‌آور است. اکثر مردم از چیزهایی نظیر مار، حشرات و از جاهای مرتفع می‌ترسند. با این حال هر ترس معین تنها هنگامی هراس به شمار می‌آید که به اندازه چشمگیری زندگی روزانه شخص را مختل کند. نمونه‌هایی از اختلال‌های هراس را در وضع خانمی می‌توان دید که آنقدر از فضاهای بسته می‌ترسد که نمی‌تواند سوار آسانسور یا وارد مترو شود یا در مورد مردی که ترسش از ازدحام مانع از آن است که تئاتر برود یا در پیاده‌روهای شلوغ راه برود؛ ولی در سپهر سیاست این وضعیت متمایز بوده و کاملاً فرق می‌کند. امروز و در تابستان ۱۴۰۳ و ماه می غربی ها که تقریباً بیشتر راست گرایان افراطی در قاره سبز« اروپا» و کشورهای غربی دوباره به قدرت برگشته‌اند و هر لحظه با گذر از تابستان و رسیدن به پاییز بوی به قدرت رسیدن ترامپ در کاخ سفید هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود؛ هراس کشورهای اروپایی و غربی و حتی خیلی از سیاست مداران دموکرات آمریکایی از به قدرت رسیدن دوباره ترامپ نبضشان به شماره افتاده و دچار وحشت زدگی عجیب و غریبی شده اند؛ همان کسی که در۱۸ اردیبهشت ۹۷ با خروج از برجام« برنامه اقدام جامع مشترک» در خصوص برنامه هسته ای، که بین ایران با ۶ قدرت برتر جهانی معاهده و امضاء شده بود؛ زیر میز توافق زد و با راهبرد فشار حداکثری بیشترین فشار و در واقع یک جنگ تمام عیار اقتصادی را علیه ملت آزاده و دولت نیک اندیش ایران رقم زد و در نهایت با روی کار آمدن همتای دموکرات او جو بایدن در نوامبر۲۰۲۰ میلادی به صراحت رئیس جمهور جدید آمریکا و وزیر خارجه اش به صراحت و توأمان اعلام کردند که راهبرد فشار حداکثری علیه ایران به بن بست رسیده و شکست خورده است و حالا هراس سلطنت طلب های خارج نشین و لیدرهای رسانه های آن ها در آن سوی آب ها که همیشه نقش دایه شیرین تر از مادر را برای مردم ایران بازی کرده و آب به هاون دشمنان ایران و دوستان غربی و یاران گرمابه و گلستان خویش می ریزند؛ با مدیوم رسانه ای و ماهواره ای در شبکه های مختلف در تلاشی مذبوحانه و شکست خورده سعی دارند اصلاح طلبان و کاندید آن ها مسعود پزشکیان که معیارش صداقت و عدالت است را ناکارآمد و بد جلوه دهند تا طیف خاکستری که در مرحله اول انتخابات ۸ تیر۱۴۰۳ بر اساس میزان عدم مشارکت آن ها به۶۰ درصد رسید را با هر حربه و حقه ای و با اغوا و غوغاسالاری رسانه ای دوباره از به میدان آمدن و شرکت مؤثر و فعال در انتخابات و رقم زدن آینده و سرنوشت خویش مأیوس کرده و بازدارند که در خطاب آن ها باید گفت دیگر به قول قاآنی شاعر شهیر ایرانی نعل وارونه زدن ترکمانانه آن ها فایده ای ندارد و باید آن ها را به شاعر همتای شیرین شکر شیرازی قاآنی، سعدی شیرازی برگرداند که نیکو سروده است:« شتر در خواب بیند پنبه دانه/ گهی لپ لپ خورد؛ گه دانه، دانه». هراس از دیدگاه تاریخی، موضوع مشاجره عمده بین نظریه‌های روانکاوی و رفتاری بوده است. نظریه فروید در باب چگونگی ایجاد هراس یکی از مشهورترین و بحث انگیزترین نظریات او بود. او هراس را ناشی از جابجاسازی اضطراب امیال و انگیزه‌های ناخودآگاه به موضوعاتی که نماد آن امیال و انگیزه‌ها هستند، می‌دانست. نمونه کلاسیک او، کودکی بود ۵ ساله به نام هانس کوچولو، که دچار ترس شدید از اسب‌ها شده بود. فروید هراس این کودک را ترس ادیپی به شمار می‌آورد، با این تحلیل که هانس شیفته مادر و بیزار از پدر، می‌خواست جای پدر را نزد مادر بگیرد.« تعارض ادیپی جایگزینی پسر به جای پدر، که در افسانه های یونان باستان رایج شده بود.» از اینکه پدرش با اخته کردن او بخواهد انتقام بگیرد، می‌ترسید. از آنجا که این مورد خاص به آرزوی هانس نمی‌توانست در بخش خودآگاهی خودش قرار گیرد، در نتیجه اضطراب حاصل از این تعارض به موضوع نامرتبطی جابجا شد؛ یعنی به اسب بزرگی که آنس شاهد به زمین خوردن و دست و پا زدن هولناک شده بود. شباهتی که فروید برای تبیین هراس هانس فراهم آورد پاسخ‌هایی بود که هانس به رشته پرسش‌هایی بالنسبه تلقینی پدرش می‌داد درباره موضوع «واقعی» ترس خودش؛ در کنار این واقعیت که هراس مزبور ظاهراً پس از گفتگوهایی با فروید در هانس از بین رفته بود، فروید معتقد بود که هانس نسبت به منبع حقیقی هراس خود بینش پیدا کرده و در نتیجه هراس مزبور از بین رفته است؛ اما منتقدان یادآور می‌شوند که هانس هرگز خودش خود به خود شواهدی نشان نداد که منظورش نه اسب، بلکه پدر خودش بوده است. علاوه بر این، هراس هانس نه یکباره و ناگهانی و در پاسخ به بینش ناگهانی، بلکه به صورت تدریجی از بین رفت. امروزه سلطنت طلبان رسانه ای آن سوی آب ها از جمله منتقدین بسیار تندروی تحلیل رأی جامعه به پزشکیان در مرحله اول در هراس عجیبی شوکه شده اند؛ آن ها منشاء این هراس را نه رقیب همتای اصولگرای او بلکه اضطراب های ناخودآگاه خود نمی دانند؛ بلکه شرطی شدن کلاسیک و کنش گر اصلاح طلبان را عامل آن قلمداد می کنند. آن ها پس از واقعه انتخابات ۸۸ شکست تلخی خوردند و اکنون این هراس و اضطراب از نو برای آن ها در حال وقوع و رخ دادن است؛ بسیاری از هراس‌ها در پی تجربه‌های تلخ و آسیبی به وجود می‌آید؛ کودکی که در حال غرق و خفگی در آب قرار می‌گیرد دچار هراس از آب می‌شود؛ دیگری به خاطر آنکه سگ گازش گرفته، هراس از سگ پیدا می‌کند و در کسی که سخنرانی بسیار بدی داشته و همکارانش او را مسخره کرده‌اند، هراس از سخن گفتن در برابر جنگ به وجود می‌آید. در این موارد، محرک خنثی « آب، سگ، سخنرانی» با رویدادی آسیبی جفت می‌شود «غرق شدن، گاز سگ و شرمندگی» و اضطراب به وجود می‌آید. شرطی شدن کلاسیک موجب می‌شود محرک خنثی، اینک واکنش اضطراب را فرا بخواند. علاوه بر این، امروز طیف خاکستری در انتخابات ایران که با صندوق آراء قهر کرده‌اند دچار این چنین ترس‌هایی هستند، به خاطر اینکه اجتناب از موضوع ترس موجب کم شدن اضطراب آنان می‌شود، از آن اجتناب می‌کنند. به این ترتیب است که رفتار هراس زدگی از راه شرطی شدن کنش گر پایدار و ماندگار می‌شود.