مارین لوپن در آستانه دروازه‌های قدرت ایستاده و موفقیت ائتلاف حزب مکرون و چپ‌ها تلاشی است که کسی نمی‌تواند موفقیت آن را تخمین بزند. نه تنها اروپا که جهان امروز به انتخابات فرانسه چشم دوخته تا ببیند پیروزی راست افراطی و آغاز عصری جدید را شاهد خواهد بود یا نه.
به گزارش اکوایران، کریستین امان‌پور در مصاحبه با مارین لوپن، رهبر حزب راست افراطی اجتماع ملی فرانسه که با پیروزی در دور اول انتخابات پارلمانی فرانسه، راست افراطی را برای اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم، به آستانه دروازه‌های قدرت رسانده، با اشاره به هشدارهای مکرون و احزاب میانه و چپ نسبت به قدرت گرفتن اجتماع ملی از او پرسید: «چه احساسی دارد که به عنوان حزبی خطرناک شناخته می‌شوید؟» لوپن در پاسخ گفت «من گمان نمی‌کنم ما خطرناک باشیم!» پاسخ او البته چندان با تاریخچه و آرمان‌های حزب او که بنیانگذار آن پدرش ژان مری لوپن بود، همخوانی ندارد.
ژان مری لوپن ادامه‌دهنده تفکر ویشی شناخته میشد و عقاید تندروانه‌اش برای دهه‌ها بر کسی پوشیده نبود. آرمان‌های حزب اجتماع ملی «خطرناک شناختن» آن را توسط بخش بزرگی از احزاب و مردم فرانسه چندان هم دور از ذهن و منطق نمی‌سازد، اما مارین لوپن چطور حزب تندروی پدرش را تبدیل به حزبی کرد که امروز میلیون‌ها رای دارد و حالا بر دروازه‌های قدرت پاریس ایستاده است؟
روز یکشنبه 7 جولای، فرانسوی‌ها برای انتخاب نمایندگان خود در 501 حوزه انتخابیه به پای صندوق‌های رای می‌روند. در دور اول انتخاباتکه در 30 ژوئن برگزار شد، 76 نماینده انتخاب شدند. 39 نماینده برای اجتماع ملی و (RN) و متحدان آن، 32 نماینده برای جبهه مردمی جدید (NFP) و 2 نماینده برای ائتلاف گروه رئیس جمهور امانوئل مکرون.
برگزاری انتخابات زودهنگام تصمیم رئیس‌جمهور امانوئل مکرون بود. شکست سنگین در انتخابات پارلمان اروپا او را بر آن داشت تا قماری بزرگ را انجام دهد. تصمیم مکرون در شرایطی که نظرسنجی‌ها همه حاکی از برتری راست افراطی بود تعجب همه حتی نزدیکان او را برانگیخت. شکست سنگین در دور اول حالا میانه‌روها را وادار کرده با نیروهای چپ ائتلاف کنند. اما راست افراطی که امروز از محبوبیت بالایی برخوردار است و حزب قدرتمند اجتماع ملی گذشته‌ای تاریک دارد.
جبهه ملی در سال 1972 توسط ژان ماری لوپن، یک سرباز سابق که در الجزایر خدمت کرده بود و قبلاً در سال 1956 به عنوان حامی جنبش اعتراضی ضد مالیات پیر پوژاد به پارلمان انتخاب شده بود، در پاریس تأسیس شد. پس از دوران جوانی به عنوان جوان‌ترین نماینده مجلس ملی، او گروهی را تأسیس کرد که ضبط سخنرانی‌های نازی‌ها و آهنگ‌های نظامی آلمان را می‌فروخت.
هدف از ایجاد جبهه ملی این بود که به راست افراطی - که شامل چندین گروه متفاوت از جمله نئوفاشیست‌‌ها و شبه نظامیان،چهره‌ای قابل ارائه، یکپارچه و انتخاب پذیرتر بدهد.
در سال 1987، ژان ماری لوپن هولوکاست را به عنوان «جزئیات» جنگ جهانی دوم توصیف کرد. در دهه‌های بعد، او بیش از 15 بار به دلیل سخنانی حاوی اشاعه نفرت محکوم شد و اظهارات منفی‌گرایانه‌ای را تکرار کرد. در سال 1996، او گفت که به «نابرابری نژادها» اعتقاد دارد. لوپن توسط دادگاهی در نیس جریمه شد و به دلیل سخنانش در یک جلسه عمومی در سال 2013 به «تحریک نفرت و تبعیض قومی» محکوم شد. در سال 2015، او از پتن دفاع کرد که گفت که او خائن به فرانسه نیست. لوپن گفت که فرانسه باید برای نجات «دنیای سفید» با روسیه کنار بیاید.
هنگامی که در سال 2002، ژان ماری لوپن به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری راه یافت، جرقه تظاهرات خیابانی گسترده و رای‌گیری تاکتیکی به ژاک شیراک زده شد که با بیش از 82 درصد آرا پیروز شد.
کوچک‌ترین دختر ژان ماری لوپن، مارین، در سال 2011 رهبری این حزب ضد مهاجرت را بر عهده گرفت. او تلاش‌های زیادی را برای تغییر چهره حزب و «سم‌زدایی» آن از یهودی‌ستیزی انجام داد.
مارین در نهایت پدرش را به دلیل تکرار کم اهمیت خواندن هولوکاست از حزب برکنار کرد. با همه این‌ها اما تفکرات او نیز اختلاف چندانی با پدرش نداشت. مارین لوپن معتقد بود فرانسه باید ناتو را ترک کند، او همچنین منتقد سرسخت اتحادیه اروپا بود.
اجتماع ملی در مورد مهاجرت موضع سختی دارد و می‌خواهد به شدت آن را مهار کند، و اگرچه لوپن دیگر نمیخواهد اتحادیه اروپا را ترک کند، اما گفته است که آن‌ را اصلاح خواهد کرد.
با وجود تعدیل لحن خود در سال‌های اخیر، اجتماع ملی همچنان یک حزب راست افراطی در نظر گرفته می‌شود.
نزئیکترین همراه لوپن در اجتماع ملی جوان 28 ساله‌ای است به نام جردن باردلا.
صعود جردن باردلا به اوج سیاست فرانسه سرعت عجیبی داشته. هفته آینده، در سن 28 سالگی، او می‌تواند نخست وزیر فرانسه شود، جوان‌ترین نحست وزیر در اروپا در بیش از 200 سال گذشته.
او چهره تازه یک حزب قدیمی است که تلاش کرده خود را تجدید کند. باردلا که در تلاش برای پاکسازی حزب راست افراطی از ریشه‌های نژادپرستانه و یهودستیزانه‌اش بوئ توسط مارین لوپن، قهرمان اجتماع ملی (RN) به عنوان رهبر انتخاب شد و آن را بیش از هر زمان دیگری به دروازه‌های قدرت نزدیک کرده است.
اینکه آیا اجتماع ملی پس از دور دوم انتخابات 7 ژوئیه، دولت تشکیل می‌دهد و باردلا نخست وزیر می‌شود یا نه مشخص نیست. علیرغم افزایش حمایت از این حزب، احزاب چپ و میانه‌رو فرانسه از حامیان خود خواسته‌اند تا با رای تاکتیکی اکثریت مطلق در مجلس ملی 577 کرسی را به این حزب ندهند. این هفته، بیش از 200 نامزد پارلمانی از ائتلاف مکرون و جناح چپ جبهه مردمی جدید (NFP) به منظور جلوگیری از تقسیم آرا در دور دوم از سمت خود کناره‌گیری کردند.
اما دلیل اقبال مردم به راست افراطی چیست؟
آنچه فرانسه و فراتر از آن اروپا را به سمت راست افراطی برده البته دلایل فراوانی دارد که تفسیر و تحلیل آن گسترده است.
برای مدت طولانی، مفسران علوم سیاسی بر این عقیده بودند که بخش عمده‌ای از دلایل رای مردم به راست افراطی، ابراز اعتراض خود به دولت بود. این یک خشم و ناامیدی معتدل بود. اما شما دیگر نمی‌توانید این را بگویید. بسیاری از مردم به آنچه که اجتماع ملی ارائه می‌دهد اعتقاد دارند. وحشت از مهاجران و پناهندگان و مخالفت بخشی از جامعه با سیاست‌های منطبق با تغییرات اقلیمی تنها بخشی از این دلایل است.
در کنار همه این‌ها خطر دیگری نیز وجود دارد. قدرت گرفتن راست افراطی و لوپن در پارلمان اروپا به معنای سنگین‌تر شدن قدرت آن در کنار راستگرایان دیگری همچون جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا از حزب برادران ایتالیاست.
واضح است که با همه قدرتی که میاروها همچنان از آن برخوردارند اختلاف بر سر مسائلی همچون جنگ اوکراین، مهاجرت، مسائل اقتصادی و ..... چقدر بالا خواهد گرفت و سیاستگذاری پارلمان را با چه چالش‌های جدی مواجه خواهد کرد.
مکرون اعلام کرده تا 2027 در قدرت باقی خواهد ماند اما حضور نخست وزیری از حزب مخالف او را با دردسر جدی مواجه می‌کند و ثبات سیاسی فرانسه را با خطر روبرو خواهد کرد. حال به همه این‌ها بازگشت احتمالی دونالد ترامپ به قدرت را هم اضافه کنید. تصویری هراس‌انگیز از آینده پیش چشم ما شکل می‌گیرد.
با توجه به همه این‌ها، «خطرناک» بودن اجتماع ملی در قدرت و با داشتن اکثریت پارلمان چندان غیرمنطقی نیست. مارین لوپن در آستانه دروازه‌های قدرت ایستاده و موفقیت ائتلاف حزب مکرون و چپ‌ها تلاشی است که کسی نمی‌تواند موفقیت آن را تخمین بزند. نه تنها اروپا که جهان امروز به انتخابات فرانسه چشم دوخته تا ببیند پیروزی راست افراطی و آغاز عصری جدید را شاهد خواهد بود یا نه.