بسیاری از تصمیم‌ها را نه یک فرد بلکه گروه‌ها می‌گیرند، اعضای خانواده متفقاً تصمیم می‌گیرند که تعطیلات را در کجا بگذرانند، هیأت داوران تصمیم می‌گیرند که متهم گناهکار است یا نه، شورای شهر به صورت گروهی تصمیم می‌گیرد که مالیات بر دارایی‌های مردم را افزایش دهد، نانسی پلوسی، چاک شومر و دموکرات‌های ارشد ایالات متحده متفقاً با هم تصمیم می‌گیرند تا جو بایدن رئیس جمهور فعلی ایالات متحده را به کناره‌گیری از کارزار انتخاباتی با رقیب همتای سنتی خویش « دونالد ترامپ» قانع سازند و فرصت را به فرد دیگری از این جناح« کاملا هریس معاون خویش» یا« میشله اوباما همسر باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا» برای ادامه کارزار رقابتی بدهند. این گونه تصمیم‌ها از چه جهاتی با تصمیماتی که فرد می‌گیرد قابل مقایسه‌اند؟ آیا تصمیم‌های گروهی بدترند یا بهتر؟ مخاطره آمیزترند یا مقرون به احتیاط بیشتر؟ عاقلانه‌ترند یا بی‌ملاحظه‌تر؟ در دهه های ۱۹۵۰ میلادی، باور مرسوم این بود که تصمیم‌های گروهی نوعا محتاطانه‌تر و محافظه‌کارانه‌تر است. مثلاً گفته می‌شد که چون بیشتر تصمیم‌های بازرگانی را کمیته‌ها می‌گیرند بازرگانان متهور و خطر کنندگان نوآور از قبیل اندرو کارنگی دیگر به گذشته تعلق دارند. قطبی شدن گروهی از موضوع‌هایی چون خطر کردن و محتاط بودن فراتر می‌رود. مثلاً در جریان بحث‌های گروهی، نگرش‌های مثبت آغازین دانشجویان فرانسوی به نخست وزیر کشور مثبت‌تر و نگرش‌های منفی اولیه آنها نسبت به آمریکایی‌ها منفی‌تر شد. تصمیم‌های هیأت منصفه نیز به همین صورت می‌تواند تحت تأثیر قرار گرفته و منجر به دادن رأی افراطی‌تر شود؛ که پس از سوء قصد به جان ترامپ و ترور نافرجام او همگان به عین دیدند که دادگاهی در کالیفرنیا اتهام ترامپ را در قضیه اسناد محرمانه طبقه‌بندی شده که در ویلای شخصی خود در« مار- آ- لاگو» پس از پایان ریاست جمهوری از کاخ سفید بی اجازه خارج کرده بود را رد کرد و این قضیه یک پیروزی بزرگ برای او در ادامه کارزار رقابتی با دموکرات ها قلمداد می شود. در طی سال‌ها بر اثر قطبی شدن گروهی، تبیین‌های بسیاری ارائه شده است، اما دو تبیین که در برابر آزمون‌های فراوان دوام آورده‌اند نفوذ اطلاعاتی و نفوذ هنجاری هستند. نفوذ اطلاعاتی وقتی صورت می‌گیرد که افراد اطلاعات تازه‌ای کسب می‌کنند و استدلال‌های تازه‌ای در مورد تصمیم تحت بررسی می‌شنوند. مثلاً در بحث در مورد این مطلب که آیا جو بایدن باید از کارزار رقابتی کنار برود تصمیمی که تقریباً در جهت مخاطره آمیز تغییر می‌کند کاملاً معمول است که کسی در گروه« چاک شومر رهبر اقلیت سنا» چنین استدلال کند که مخاطره آمیز بودن موجه است زیرا دموکرات‌های ارشد کنگره می‌دانند که خطر در چند قدمی و بیخ گوش آنهاست. هرچه استدلال‌های بیشتری در موافقت با موضع معینی برانگیخته شود، احتمال بیشتری دارد که گروه در جهت آن موضع حرکت کند و این جایی است که سوگیری وارد ماجرا می‌شود، اعضای گروه نکاتی که از آغاز مورد تأیید آنها بوده را بیشتر عرضه می‌کنند و نیز اطلاعاتی را بیشتر به میان می‌آورند که قبلاً مطرح شده بود. بدین ترتیب، بحث در جهت و به سود موضع اولیه گروه سوگیری دارد و گروه به همان سو می‌رود که اعضا در آن مورد بیشتر قانع می‌شوند.« آلترناتیو و جایگزینی مناسب کاملا هریس به جای جو بایدن برای ادامه کارزار انتخابات نوامبر۲۰۲۴ با دونالد ترامپ همتای جمهوری خواه که دیروز در آخرین کنوانسیون جمهوری خواهان در میلواکی وینکانسین بر روی استیج آمد و با دست های گره کرده و باند سفیدی که بر گوش راست خود داشت و ماجرای سوء قصد به جان او را برجسته و نمادین ساخته بود و آمادگی و توانایی خویش را به عنوان نامزد نهایی جمهوری خواهان مقابل نامزد دموکرات ها رسماً اعلام کرد.» نفوذ هنجاری وقتی روی می‌دهد که افراد دیدگاه‌های خود را با هنجارهای گروه مقایسه کنند. آدمی در طول بحث ممکن از پی ببرد که دیگران نگرش‌های مشابه یا حتی دیدگاه‌های افراطی‌تر از دیدگاه‌های خود آنها دارند. اگر انگیزه شخص این باشد که از سوی گروه به صورت مثبتی دیده شود، ممکن است با موضوع گروه همسویی کرده یا حتی موضعی را ابراز کند که افراطی‌تر از موضع گروه باشد. چنانچه محققی اشاره می‌کند « با فضیلت بودن... یعنی متفاوت بودن با نظر جمع؛ در همان جهت و همان اندازه»، اما نفوذ هنجاری صرفاً اعمال فشار برای همسو شدن نیست. گروه غالباً چهارچوب داوری برای اعضای خود تعیین می‌کند، یعنی زمینه‌ای را فراهم می‌آورد که در آن بتوانند مواضع اولیه خود را ارزیابی مجدد کنند.
تحلیلی بر تصمیمات فاجعه آمیز در سیاست خارجی دولت بایدن نشان می‌دهد هر گروه تصمیم ساز منسجم که دارای رهبر هدایتگر می‌باشد می‌تواند به دام گروه اندیشی بیفتد، که در آن اعضای گروه نظرات مخالف خود را به نفع اتفاق نظر گروه، سرکوب می‌کنند این امر منجر به باورهای غلط گروهی در باب آسیب ناپذیری، اخلاق و وحدت نظر می‌شود. این نیز به نوبه خود، فرایند تصمیم گیری و تصمیم‌های معیوب را به دنبال می‌آورد. به عقیده برخی صاحب نظران به شرطی می‌توان از گروه اندیشی اجتناب کرد که رهبر گروه جو مباحثه‌ای آزاد به وجود آورد و پیش از شروع بحث هیچ موضع‌گیری خاصی را اعلام نکند؛ قضیه از اعضای گروه گمارده می‌شوند تا نقش «طرفدار شیطان »را بازی کنند؛ متخصصان بیرونی به جمع دعوت شوند و جلسه «شانس و بخت دوم» ترتیب داده شود که در آن اعضا بتوانند هرگونه تردید یا مخالفت خود را درباره تصمیم خود وارسی مجدد کنند. که همین مسئله اکنون در میان موکرات‌های ارشد حزب دموکرات در فرایند پیشا انتخابات ۲۰۲۴ میلادی به سرعت هر چه تمام تر در حال وقوع است و دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا که هفته گذشته از یک ترور نافرجام و سوء قصد به جانش، جان سالم به در برده است ۸ ماه پیش به صراحت اعلام کرد که رقیب نهایی او در جناح سنتی رقیب جو بایدن نیست و یحتمل کامالا حدیث معاون بایدن یا شخص دیگری با او وارد کارزار نهاییه انتخابات ۱۳ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی خواهد شد و حالا این داستان ترامپ که در ابتدا کمیک به نظر می آمد، دارد به واقعیت بدل می شود و فشارهای بی امان برای کنار رفتن جو بایدن به علت عدم تمرکز کافی و اختلال حافظه و مبتلا شدن اخیر او به بیماری کرونا که در قرنطینه خانگی در ویلای شخصی خود به سر می برد این گمانه زنی ها را قوت بخشیده تا بایدن شخصا اعلام کند پس از گذراندن دوران نقاهت کووید۱۹ با مشاوره با پزشکان و یقین حاصل کردن از اینکه او نمی تواند به رقابت ادامه دهد از کارزار در اواخر هفته کنار خواهد کشید و اینک دموکرات های که مجلس سنا را دست دارند خطر را بیخ گوش های خویش حس کرده اند چرا که با ترور نافرجام ترامپ حالا محبوبیت او در ایالات متحده به۶۹ درصد رسیده و جای هیچ تردیدی برای آن ها باقی نمی گذارد که اگر بایدن تا پایان در کارزار رقابتی با ترامپ که در مناظره اول خیلی ضعیف به اذعان رسانه ها و بیشتر مردم آمریکا ظاهر شد نه تنها شکست او حتمی خواهد بود بلکه دموکرات ها باید تبعات پس لرزه های آن را که از دست دادن کنگره و مجلس سنا است نیز توأمان با شکست بایدن بپردازند و این قضیه خیلی برای آن ها در باور اجتماعی و سیاسی جامعه آمریکا و بویژه هوادارانشان گران تمام خواهد شد و به این زودی جبران آن ممکن نخواهد بود و باید چندین سال با پوپولیست های افراطی جمهوری خواه رقیب کنار بیایند که به ضرس قاطع تحمل این مسأله برای آن ها بغرنج و چالش زا خواهد بود.