درست دو روز پیش بود که بألاخره جو بایدن رئیس جمهور کنونی آمریکا که به تازگی به بیماری کرونا دچار شده است و در قرنطینه خانگی به سر می‌برد رسماً از نامزدی حزب دموکرات‌ها در مقابل رقیب سنتی خویش دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق ایالات متحده کنار رفت و کارزار رقابت را به معاون خود کامالا هریس واگذار کرد. صعود به راس فهرست جایگزین‌های احتمالی بایدن برای زنی که تا چندی پیش مقامات ارشد دولت او را پاشنه آشیل دولت بایدن می‌دانستند یک دگردشیبی و یک تغییر جهت اساسی خواهد بود؛ حزب دموکرات برای انتخاب نامزد تازه خود، دو راه پیش رو دارد؛ اول اینکه در اوایل ماه اوت در جریان جلسه مجازی ضمن رأی گیری، نامزدی کامالا هریس را هم به رأی بگذارد؛ اگر این رأی گیری مجازی که پیشاپیش برای تأیید نامزدی جو بایدن برنامه‌ریزی شده بود برگزار نشود و یا خانم هریس در نتیجه آن رأی اکثریت را کسب نکند، حزب دموکرات با دردسری بزرگ در گردهمایی ملی خود روبرو خواهد شد و دوم اینکه اگر رأی گیری مجازی هفته اول به هر دلیل به نفع خانم هریس تمام نشود یا اساساً برگزار نشود، در جریان گردهمایی ملی حزب دموکرات؛ هیأت‌های انتخاباتی حزب دموکرات آزاد خواهند بود که به فرد مورد علاقه خود به عنوان نامزد بعدی حزب رأی دهند؛ اتفاقی که از سال ۱۹۶۸ میلادی تاکنون در ایالات متحده رخ نداده است، کامالا هریس که یک بار در رقابت‌های مقدماتی برای حزب دموکرات ناکام مانده، تا آن زمان برای اثبات قدرت رهبریش و تواناییش در شکست دونالد ترامپ راه صعب و دشواری در پیش رو دارد؛ نظرسنجی‌هایی که در این مرحله از مبارزات خانم هریس را در مقابل ترامپ قرار می‌دهند معنی ندارد ولی حامیان هریس به نظرسنجی اخیر سی ان.ان اشاره می‌کنند که نشان می‌دهد که در رأی گیری ماه نوامبر، خانم هریس بهتر از جو بایدن عمل خواهد کرد. براساس این نظرسنجی؛ در یک رقابت رو در رو، خانم هریس تنها ۲ امتیاز از دونالد ترامپ عقب است در حالی که بایدن ۶ امتیاز از او عقب بوده است. این نظرسنجی همچنین نشان داد که در مقایسه با جو بایدن، خانم هریس بیشتر مورد حمایت رأی دهندگان غیر حزبی و زنان و رنگین پوستان خواهد بود و این امتیاز برجسته و بزرگی در ایالت های تعیین کننده که از رأی الکترال بیشتری برخوردار هستند برای کامالا هریس خواهد بود. درست همانگونه که اعمال نازی‌های آلمان تحت فرماندهی آدولف هیتلر روان شناسان اجتماعی را به موضوع اطاعت از مراجع قدرت علاقمند کرد، تلاش‌های تبلیغاتی دو طرف در جنگ جهانی دوم، روان شناسان را به بررسی قانع سازی برانگیخت. در اواخر دی ۱۹۴۰ میلادی تحقیقاتی فشرده در دانشگاه ییل فرانسه، جایی که محققان به جستجوی ویژگی‌های پیام رسان‌های موفق، پیام‌های موفق و نوع افرادی که به آسانی قانع می‌شوند برآمدند. آغاز گردید. هر چند سال‌ها تحقیق در این زمینه‌ها به کشف پدیده‌های جالبی انجامید ولی اصول کلی معدودی به دست آمد. نتایج حاصله به صورتی فزاینده پیچیده و خلاصه کردن آنها دشوار بود و به نظر می‌رسید هرگونه نتیجه‌گیری مستلزم همراه شدن با چندین« بستگی دارد» باشد. اما در دهه ۱۹۷۰ میلادی، توجه روان شناسان اجتماعی به خبرپردازی منجر به وضع نظریه‌های قانع سازی شد که ایجاد چهارچوب یکپارچه‌تر را برای تحلیل پیام‌های ترغیب کننده فراهم آورد. در میان رویکردهای جدید قانع‌سازی چندین صورت از نظریه‌های پاسخ شناختی را می‌توان نام برد. این نظریه، قانع سازی ناشی از پیام را همان قانع سازی حاصل از افکار و تصوراتی می‌داند که خود شخص در هنگام خواندن، گوش دادن به، یا حتی پیش بینی پیام دارد. این افکار می‌تواند درباره محتوای خود پیام، یا جنبه‌های دیگر موقعیت،از قبیل اعتبار پیام رسان باشد. اگر پیام افکاری را در تأیید موضع مطرح شده برانگیزد، فرد در جهت آن موضوع حرکت خواهد کرد؛ اگر پیام افکاری را در عدم تأیید آن موضوع برانگیزد«از قبیل استدلال مخالف یا تصورات منفی درباره پیام رسان» فرد قانع نمی‌شود و یا حتی از موضع پیام دور خواهد شد. شیوه مرکزی قانع سازی تنها وقتی اتخاذ می‌شود که فرد بخواهد در پاسخ به محتوای اصلی پیام تفکر کند و استعداد و فرصت چنین کاری را هم داشته باشد.« مثال این مورد دقیقا شبیه فشار مضاعف دموکرات های ارشد کنگره برای کناره گیری جو بایدن به دلیل کهولت سن«۸۱ سالگی» و عدم تمرکز و اختلال حافظه و مشکوک به بیماری پارکینسون که بألاخره دو روز پیش و با اینکه او به بیماری کرونا مبتلا شده و دوران نقاهت خویش را می گذارد به طور رسمی از نامزدی انتخابات ۱۳ نوامبر۲۰۲۴ و رقابت با همتای سنتی جمهوری خواه خود، دونالد ترامپ انصراف داد و کامالا هریس معاون وی جایگزینش شد.» شیوه پیرامونی وقتی در پیش گرفته می‌شود که فرد می‌تواند یا نمی‌خواهد به فعالیت شناختی لازم برای ارزیابی دقیق محتوای پیام بپردازد. چندین عامل تعیین می کنند که چه شیوه‌ای در پیش گرفته شود. یکی از این عوامل اشتغال و درگیری شخصی است. اگر پیام به موضوعی بپردازد که فرد در آن ذینفع باشد بیشتر احتمال دارد که او با دقت به استدلال‌ها توجه کند. در چنین مواردی ممکن است فرد اطلاعات و عقاید فراوانی درباره آن موضوع داشته باشد. از سوی دیگر اگر موضوع پیام ربطی به خود شخص نداشته باشد؛ احتمال اینکه وی تلاش و کوششی برای تأیید یا رد استدلال‌های مربوط به آن به خرج دهد بسیار ضعیف می‌شود. در این صورت چه پیش می‌آید؟ وقتی تمایل نداریم یا نمی‌توانیم محتوای پیام را پردازش کنیم ممکن است یک قاعده سرانگشتی ساده را که به آن علم اکتشاف گفته می‌شود برای استنباط اعتبار استدلال‌های مربوط به آن به کار ببریم. مثال‌هایی از چنین قاعده را می‌توان در اظهاراتی نظیر «پیام‌های پر استدلال بیشتر احتمال دارد معتبرتر باشند تا پیام‌هایی که حاوی تعداد کمی استدلال باشند.»؛ «سیاست مداران همیشه دروغ می گویند.» یا «اساتید دانشگاه می‌فهمند چه می‌گویند.» این مورد خاص از نظریه پاسخ شناختی را نظریه اکتشافی قانع سازی می‌نامند که دموکرات ارشد کنگره ایالات متحده و در رأس آن ها نانسی پلوسی که به مدت ۸ سال رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا بود و تنها زنی است که به عنوان رئیس مجلس نمایندگان آمریکا انتخاب شده است که چهار سال آن در زمان ریاست جمهوری ترامپ(۲۰۲۰-۲۰۱۶) و « چاک شومر» رهبر اقلیت سنا و...دیگران موفق شدند با این شیوه قانع سازی اکتشافی سرانجام جو بایدن را قانع به کناره گیری به خاطر منافع ملی کشورشان و بویژه موقعیت حساس آن ها در مجلس سنا و کنگره آمریکا در۴ سال آینده کردند که اگر بایدن با سماجت در صحنه می ماند احتمال اینکه دموکرات ها در هر دو مجلس این کشور ناکام مانده و آن ها را از دست بدهند زیاد است و در این شیوه اگرچه صعب و دشوار بود بر مصائب و‌ چالش ها چیره و پیروز شدند.