سرمقاله

لزوم بازتعریف رسانه /ژوبین صفاری

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • ثبت نام کرمان موتور اقساطی مهرماه 1403
  • یک نماینده مجلس: چند شغله بودن مدیران در بدنه دولت قابل پذیرش نیست / رئیس جمهور نظارت کند
  • توسعه اقتصاد دیجیتال و نقش محوری اپراتورهای تلفن همراه
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 32516  |  صفحه ۵ | جهان ورزش  |  تاریخ: 17 مرداد 1403
    نبرد حیثیتی چین و آمریکا بر سر مدال‌های المپیک
    چین و آمریکا در مسیر کسب مدال‌های المپیکی نبردی حیثیتی را دنبال می‌کنند که حساسیت این رقابت نزدیک، به مردم دو کشور نیز کشیده شده است. به گزارش ایرنا، صدر جدول رده‌بندی توزیع مدال‌های بازی‌های المپیک پاریس، به طور متناوب بین آمریکا و چین دست به دست می‌شود. این دو کشور که همواره برای تسخیر صدر جدول مدال‌های المپیک با هم رقابت دارند، امسال نیز این روند را ادامه داده و در دواقع سایر قطب‌های ورزش جهان برای رتبه سوم می‌جنگند.
    چین به مدال‌های المپیک به‌عنوان بازتابی از شکوه و جلال کشورش نگاه می‌کند؛ بنابراین چینی‌ها احساسات بسیار خاصی نسبت به کسب یا از دست دادن مدال‌های المپیک دارند. اگر یک ورزشکار فرانسوی مدال نقره برای کشورش کسب کند، هیچ کس نمی‌گوید که ما را ناامید کرده‌، ولی این مسئله در چین متفاوت است.
    اولین طلای چین در پاریس، مربوط به فینال تیمی مختلط تفنگ بادی ۱۰ متر بود که باعث شد هشتگ‌های آن در شبکه‌های اجتماعی چین، ۲۳۰ میلیون بار بازدید داشته باشد. این استقبالی که مردم و دولت چین مدال آوری قهرمانان دارند، باعث شد که کسب رتبه‌های بالا و مدال‌ از سال ۱۹۳۲ به یک مأموریت ملی برای آن‌ها تبدیل شود. از سال ۱۹۸۴، چین به یک غول ورزشی تبدیل شد و در بازی‌های المپیک تابستانی پکن ۲۰۰۸ رتبه اول را در تعداد مدال طلا کسب کرد و مرتباً در همه رویدادها بین سه کشور برتر قدرتمند حضور داشته است.
    رقابت بین آمریکا و چین از همان سال‌های ۱۹۸۰ در قالب رویدادها تبدیل به یک رقابت سنگین شده و حتی این ۲ کشور خارج از عرصه ورزشی، ۲ اقتصاد بزرگ جهان به حساب می‌آیند که درگیر یک جنگ تجاری، جنگ برای برتری نظامی و دیپلماسی بین المللی نیز هستند. اما این رقابت برای چینی‌ها بسیار حساس‌تر و مهم‌تر است تا جایی‌که کتی لدکی، شناگر آمریکایی که سه طلای المپیک پاریس دارد پس از رسیدن به مدال برنز یکی از ماده‌های شنا به آن افتخار کرد، اما وقتی شناگر چینی برنز کسب کرد، اشک می‌ریخت و دلیل آن از دست دادن مدال طلا یا نهایتا نقره بود که به آمریکایی‌ها رسید.
    واید، نماینده ژیمناستیک چینی که در حاشیه فینال مردان پس از ۲ بار زمین خوردن، بسیار ناامید شد و ژاپن توانست مدال طلای المپیک را بدست بیاورد. وی خود را مقصر باخت تلخ کشور می‌دانست و مسئولیت آن را بر دوش گرفت و از هم تیمی‌هایش به خاطر ناامید شدن آنها، عذرخواهی کرد.
    هشتگ «عذرخواهی سو واید» به یکی از ترندهای برتر در شبکه‌های اجتماعی چینی تبدیل شد که در آن همدردی و اظهار خشم بسیاری علیه او و مربی‌اش نیز وجود داشت. خیلی‌ها با انتشار عکس‌های سو واید گفتند که به نظر نمی‌آید او حتی شبیه یک ژیمناست باشد زیرا بازوهای نحیفی دارد. حتی مربی او را نیز متهم کردند که چرا او را برای این رقابت انتخاب کرده است.
    رفتارهای ورزشکاران و مردم چین نشان می‌دهد که چقدر برای کسب موفقیت‌های ورزشی تلاش می‌کنند و به آن اهمیت می‌دهند. نبرد خاصی بین این ۲ کشور به وجود آمده است تا بتوانند اسم و رسم بیشتری برای خودشان در جهان به ارمغان بیاورند و خودشان را بیشتر عرضه کنند.