جلد ششم از مجموعه تبار انحراف نوشته سید محمدمهدی حسین پور و مجتبی رضایی آدریانی توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر و راهی بازار نشر شد. به گزارش خبرنگار مهر، جلد ششم از مجموعه «تبار انحراف» نوشته سید محمدمهدی حسین پور و مجتبی رضایی آدریانی به تازگی توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر و روانه بازار نشر شده است.
«تبار انحراف» پژوهشی در جریان‌شناسی انحرافات تاریخی قوم یهود است. انحرافی که آسیب‌های جدی را به ادیان الهی و جامعه بشریت وارد کرده و هنوز هم انسان‌های زیادی در ابعاد مختلف در حال آسیب دیدن از قوم‌یهود هستند. نویسندگان در این جلد، تبارشناسی نفوذ یهود در اسلام در دوران امامت باقر (ع) و ابتدای امامت امام صادق (ع) تا پایان پادشاهی امویان را مورد بررسی قرار داده اند.
در جلد پنجم از مجموعه تبار انحراف، به دوران امامت بیست‌وپنج ساله امام سجاد (ع) و زمینه‌سازی ایشان برای شکل‌گیری حوزه علمی اهل‌بیت (ع) پرداخته شد. این فضا در زمان امامت امام باقر (ع) به بار نشست و آن حضرت توانست با جذب نیروهای مستعد، یک حوزه علمی قوی براساس معارف اسلام ناب تشکیل دهد که نتیجه آن، هویت‌بخشی دوباره به جامعه شیعی و شتاب گرفتن رشد آن در جامعه بود.
اما در جلد ششم از مجموعه «تبار انحراف»، مخاطب با دوران امامت امام باقر (ع) آشنا می‌شود. ایشان توانسته بود نیروهای فراوانی را به خود جذب کند. نیروهایی که هرچند بیشتر آنها اهل کوفه بودند؛ ولی از سایر نقاط نیز کم و بیش، افرادی حضور داشتند. هرچند تعداد یاران حضرت در مکه همچنان بسیار اندک بود؛ ولی در میان ساکنان منطقه خراسان، سیستان، و حتی آفریقا نیز نامشان به چشم می‌خورد. این شیعیان از هر فرصتی برای ملاقات با امام و بهره‌بردن از ایشان استفاده می‌کردند.
از برخی گزارش‌های تاریخی این نتیجه به دست می‌آید که امام باقر (ع) مرجعیت علمی پیدا کرد بود و در مسجدالنبی برای خود مجلس درس داشت. مرجعیت علمی حضرت چنان بود که حتی سران سایر فرقه‌ها نیز به مجلس حضرت رفت‌وآمد داشتند و پاسخ پرسش‌های خود را از آن حضرت جویا می‌شدند.