نگاه مردم به ترکیب دولت‌های مختلف، نتیجه طلبی است در گذشته «چه کسی حکومت کند» مهم بود . سال‌هاست «چگونه حکومت کردن » «چرا حکومت کردن» مهم شده است. اگر گاهی در قضاوت مردم جمله «فرق دارد چه کسی رئیس جمهور باشد» مورد استناد قرار می‌گیرد، آن‌هم ناظر به تفاوت در نتیجه است. به‌عبارتی معیار مردم در ارزشیابی و ارزشگذاری دولتمردان، دستاوردها و نتایج حاصل عملکردهاست. حتما برای مردم مهم است که دولت برآمده از اراده‌شان، در مسیر خواست آن‌ها باشد. مهم است که دولت‌ها پای عهدشان با مردم بایستند. لزوماً انتظار عملکرد صد درصد مطابق شعارهای اولیه، واقع‌بینانه و منصفانه نیست اما صداقت صد درصد و عدم تغییر دست فرمان مورد انتظار و معیار قضاوت خواهد بود. ابهام در رویکردها و تشنج در سبک اداره کشور و گران اداره کردن مملکت به‌دلیل سیاست‌های غلط و انتخاب همکاران هزینه ساز، شاخص‌های مهم ارزیابی است. قضاوت مردم در خصوص دولت دکتر پزشکیان تا اینجای کار به‌دلیل تک مضراب‌های رفتاری شخص ایشان (صداقت در کلام و سادگی در رفتار) همراه بیم وامید است. بسیاری معتقدند صداقتش با مردم و رویکرد تعاملی‌اش با ارکان حکومت، برایش گره‌گشا و موفقیت‌آمیز خواهد بود. این دسته از مردم با واقع‌بینی مدعی‌اند که باید فرصت داد تا منظومه فکری پزشکیان عیان شود و رهاورد آن در سیاست‌های داخلی و خارجی نمود پیدا کند. در نظرگاه اینان پزشکیان در منظومه اعتماد نظام (به‌شرط اتقان درکار) قادرخواهد بود کشور را از ورطه ورشکستگی مطلق نجات دهد. مسائل کشور در نتیجه اهمال وبی‌توجهی و روزمرگی و رفتار غیرمسئولانه، عموماً به بحران و بعضا به ابربحران تبدیل شده است. نیازمند بازتعریف سیاست خارجی به‌منظور احیای حقوق ایران در معاهدات بین‌المللی و بهره‌مندی کشور از مزیت‌های ژئوپلتیک، ژئواستراتژیک و…توازن بخشی به سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی و نجات کشور از تبدیل شدن به کارت برنده برای دیگران با هزینه از جیب ملت هستیم. روند اتفاقات نگاه بدبینانه ملت به ادامه سیاست سودجویانه و منافقانه روس‌ها را تشدید و ضرورت تغییر راهبرد کنونی را ایجاب می‌کند. سفر اخیر دکتر پزشکیان به بصره و اقلیم، نشانگر تغییر در روش‌های جاری و غیر مؤثر بوده و نقطه شروع ابتکارات راهگشا و اعتمادساز به‌حساب می‌آید. در سیاست‌های داخلی نیازمند ابتکارات جدید به منظور ترمیم شکاف‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستیم. آستانه تحمل مردم برای تحمیل هزینه تصمیمات ناشیانه به صفر رسیده است. کارآمد طلبی در اداره کشور و دیدن تفاوت‌ها در سفره‌ها مهمترین خواست امروز مردم است.
اما گروهی از مردم که از قضا شامل بخشی از رای‌دهندگان پزشکیان هستند، همچنان به دیده تردید و یاس‌آور نظاره‌گر صحنه هستند. اینان خیلی زود رنج و حساس و بدبین می‌باشند. بامعیار احوالات شخصی، به قضاوت تحولات می‌پردازند. حال باید دید که روند تحولات به‌طرف پر رنگ و کم‌رنگ کردن کدام طیف منجر می‌شود.