چند روز پیش در حالی‌که شرکت کننده‌های اجلاس وحدت در تهران با حضور رئیس‌جمهور به احترام نواختن سرود ملی کشورمان بپا خواستند و به‌رسم مالوف همه ادای احترام کردند در کمال تعجب نماینده شرکت‌کننده طالبان از جای خود برنخواست و موجبات عصبانیت همگان را برانگیخت. همین اتفاق هم چندی پیش در پاکستان تکرار شد. این صحنه نمونه‌ای از ساز ناکوک جماعتی است که به هیچ کدام از قواعد شناخته شده پایبند نیستند.
از سوی دیگر در حالی که شعله‌های آتش جنگ توسط جنگ‌طلبان، بشر صلح‌طلب عصر کنونی را به وحشت انداخته و فشار بر سیاستمداران برای تغییر پارادایم کنونی را دوچندان نموده است در چنین شرایطی اقدامات جنون‌آمیز بنیامین نتانیاهو در نسل‌کشی اهالی غزه و ترور فناوری‌های ارتباطی و تلاش برای کشاندن دامنه جنگ به لبنان و احیاناً ایران مصداق دیگر ساز ناکوک جهان کنونی است.
حال در این سوی جهان آقای پزشکیان به‌عنوان رئیس جمهور ایران تلاش می‌کند در وسط منطقه ملتهب خاورمیانه و در میانه آتش و دود جنگ‌افروزی نتانیاهو، صدای صلح و برادری باشد. عزم او بر تغییر پارادایم جنگ‌طلب جهان کنونی به پاردایم آشتی و صلح‌طلبی آنچنان است که از شماتت مخالفین در برادر خواندن آمریکا نهراسید. حال نگاه دنیا درآستانه سفرش به آمریکا به اتفاقات سفر دوخته شده است. همه می‌خواهند ببینند این سفر رهاوردی در همراهی با صدای صلح‌طلبی او دارد یاخیر ؟
همه می‌خواهند ببینند، صدای صلح‌طلبی پزشکیان و یا صدای جنگ‌طلبی نتانیاهو؛ کدام مصداق ساز ناکوک جهان کنونی است!