کد خبر: 38581 | صفحه ۱ | تاریخ: 10 آذر 1403
ایران فراموش شدنی نیست / محمدعلی نویدی
ایران نه تنها یک سرزمین و اقلیم جغرافیایی و فلات رفیع و منیع می باشد، بلکه، ایران، یک مجموعه و کلیت تمام عیاری است که به درازای تاریخ قدمت و قیمت دارد، و تاریخ جهان بخش بزرگی از شرف و عزت خود را از ایران و ایرانیان اخذ و اقتباس کرده است. ایران، جان و جوهر جهان بوده و هست؛ زیرا، در این سرزمین و در میان مردم فهیم آن، فرهنگ و تمدن ایرانی متولد و متبلور شده است. بدین سان، هرگز امکان تقلیل و فروکاهش و تحویل ایران به یک دوره و روزگار خاص تاریخی، وجود ندارد. پس، ایران، فراموش شدنی نیست. زیرا، فراموشی ریشه در نگاه ها و کنش های احساسی و ایدئولوژیک و کج اندیشی و کوتاه بینی دارد. ایران، یک نسل نیست، تا به صفت موقتی و عاریتی بودن متصف گردد و فراموش شود؛ بلکه، ایران، دارای نسل ها و عصرهای قوی و قویم بوده و خواهد بود؛ اهل مطالعه و پژوهش و خردمندی، نیک می دانند، آریایی ها، این قوم نجیب و شریف چه کسانی بودند؟ و چه افکار و اندیشه هایی داشتند؟ اهل تاریخ و فرهنگ بخوبی می دانند، مادها چگونه اولین حکومت مستقل و امپراطوری بزرگ را تشکیل دادند و اجنبان و بیگانگان را از حدود و ثغور ایران زمین، به بیرون راندند و سُریانیان و اعراب را به جای خود نشاندند. جهان می داند، امپراطوری عالَمگیر هخامنشیان، چه نقش و اثری در کل دنیای آن روز و تاریخ ایفا نمودند و رخ تاباندند؛ و اشکانیان و ساسانیان چه قدرت و عظمتی داشتند. ( کتاب ایران و ریشه هایش).
آنان که سطحی اندیش و کوتاه بین هستند، ریشه ها و فرهنگ و تمدن را فراموش می کنند و نمی دانند و فراموش می کنند که « و تِلک الایام نُداولها بین الناس، ۱۴۰ سوره بقره» یعنی چی؟؛ اینکه اینک شما نماینده مجلس نامیده می شوید، یک فرصت خدمت است و نه چیز دیگر. اینکه اینک شما مدیران حکومت هستید، یک مجال و فرصت موقت اثرگذاری ِ مفید است، نه چیز دیگر ؛ برخی گمان کرده هستی موقت و ممکن، امکان استحاله به هستی و قدرت ازلی و ابدی و واجب دارد.! نه هرگز، ممکن در جایگاه و مرتبه واجب قرار نمی گیرد. عجبا! برخی، موضوعات کلان و اساسی و بنیادین مردم و میهن را رها کرده اند و به حفظ شعارها و ایدئولوژی «خود تفسیر» بسنده نموده اند. در حالیکه مردم و میهن در فقر و فلاکت و بدبختی و نابسامانی، بس پریشان و نارضایتی اند، آنان در حل و فصل ابتدای ترین مسائل، مثل فیلترینگ، قیمت پیاز و سیر، سِیر می کنند.
ایران، متعلَّق به تمام ایرانیان است و حکومت ها و دولت ها و نسل ها، می آیند و می روند. تنها، یاد و نام حکومت های نیک و عادل و اندیشه ورز و مردم دار و آزاد، در جریده عالَم و جهان ایران به یاد نیک می ماند. بنابراین، ایران به تنهایی یک عالَم است و قابل فراموش شدن نیست. اساساً، امور مبتنی بر عقل و عقلانیت و اشخاص خردمند، به نسیان سپردن نمی شوند و انسان های دگم و متحجر و متعصب و منفعت جو، خیلی زود فراموش می شوند، آدم های دم دمی مزاج و تندرو از جمله آن کوتاه نظریان هستند، که منافع خود را بر نفع و خیر ملی و میهنی ترجیح می دهند. زیرا، بنیان عقلی و علمی برای هویت و شخصیت خود تدارک و تهیه ندیده اند و فقط به نام و شهرت و منافع مافیایی خود، می اندیشند. آیا این کشور بلند آوازه و پر افتخار، مردمان خردمند کم دارد که برخی نابخردان در مصدر امور نشسته اند؟ یا فرومایگان، خردمندان را خانه نشین کرده اند؟ و خود در صدر نشسته اند؟ اگرچه ایران امروز، حال و وضع پریشانی دارد، لیکن، ایران و ایرانی همیشه سربلند است، شاید، این بزرگی و بلندی ایران و ایرانی، حاصل خردمندی و حق خواهی و آزادی طلبی آنان در طول تاریخ بوده باشد. مگر انقلاب مشروطیت را بخاطر ندارید؟ امروز، گذران زندگی در ایران بسی سخت شده است و جوانان در اندیشه مهاجرت هستند. لیکن، ایران را ایرانیان خواهند ساخت و دوباره ایران زمین سربلند و پرشکوه خواهد شد.