زاهدان محمد شکوهی فر
رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی سیستان و بلوچستان گفت: برای اتمام پروژه‌های نیمه تمام استان در قالب سند هفتم توسعه از بودجه عمومی نیازمند ۲۷ هزار و ۶۴۰ میلیارد ریال اعتبار هستیم.
به گزارش روابط عمومی سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان سیستان و بلوچستان، مهرداد عرب اول شامگاه جمعه در نشست «بررسی مسایل سیستان» که به با حضور رئیس جمهور در فرمانداری زابل در حال برگزاری است بیان کرد: مساحت منطقه سیستان ۱۶ هزار و ۸۵۹ کیلومتر مربع بوده و علاوه بر آن دارای پنج شهرستان، ۱۲ بخش، ۹ شهر، ۲۵ دهستان و یک‌هزار و ۴۴ آبادی است. وی افزود: جمعیت این منطقه ۴۱۷ هزار و ۱۵۵ نفر یعنی ۱۳ درصد جمعیت سیستان و بلوچستان مربوط به این منطقه است و تراکم جمعیتی آن نیز ۲۴.۷ دهم نفر در کیلومتر مربع بوده است.
رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی سیستان و بلوچستان ادامه داد: جمعیت شهری منطقه سیستان ۱۹۳ هزار نفر و جمعیت روستایی ۲۲۴ هزار نفر بوده و ضریب شهرنشینی در این منطقه ۴۶ درصد است.
۵۳ درصد مردم سیستان تحت پوشش ۲ نهاد حمایتی
وی اظهار کرد: از ۱۱۸ هزار خانوار در منطقه سیستان ۳۷ هزار و ۵۱۸ خانوار یعنی ۳۲ درصد زیر پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) و ۲۵ هزار و ۲۷۴ خانوار زیر پوشش بهزیستی هستند، این در حالیست که در روزگاری نه چندان دور مردمان این منطقه جزو ثروتمندترین اقوام ایران بودند اما اکنون ۵۳ درصد زیر پوشش این ۲ نهاد حمایتی قرار دارند. عرب اول گفت: به لحاظ شاخص‌های زیربنایی نسبت طول راه‌های نیازمند بهسازی به مجموع راه‌های منطقه سیستان ۵۷.۲ درصد نیاز به بهسازی دارد، نسبت فضای آموزشی غیرمقاوم و فرسوده این منطقه نیز ۲۲.۳ درصد بوده در حالیکه در سیستان و بلوچستان ۱۷.۳ درصد است. وی بیان کرد: در کنار این شاخص‌ها سیستان دارای مزیت‌های است که قرارگیری در همسایگی کشور افغانستان با حدود ۳۰۰ کیلومتر مرز خشکی و پنج بازارچه مصوب، وجود دانشگاه زابل با هشت دانشکده و ۳۵۹ عضو هیئت علمی، وجود ۸۹ معدن مانند مس، منیزیم، کرومیت و آنتیموان با سرمایه‌گذاری هفت ۷۴ هزار و ۸۰ میلیارد ریال برخی از آنها است. رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی سیستان و بلوچستان افزود: مردمان صبور سیستان با مشکلات و تنگناهایی نیز روبرو هستند که عدم اجرای حلقه اتصال منطقه سیستان به افغانستان، عدم تکمیل راه آهن زاهدان - زابل، عدم اجرای پل دوم، وابستگی شدید بخش کشاورزی به جریان آب رودخانه هیرمند، عدم سرمایه‌گذاری مناسب در حوزه‌های تبدیلی و کشاورزی، عدم تامین حقابه مورد توافق، تشدید مسائل آبی دریاچه هامون به دلیل برنامه‌های کشور افغانستان در ساخت بند کمالخان و مسیر انحرافی گود زره و ضعف در زیرساخت‌های انرژی و گردشگری از مهمترین آنها است.