سرمقاله

۳۰ سال بعد از ۳۰ دی / سیف الرضا شهابی

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • رونمایی از ۸۶ امین سایت 5G همراه اول در استان مازندران توسط وزیر ارتباطات
  • تحول دیجیتال در صنعت انرژی با حضور ایرانسل در نمایشگاه نفت، گاز و پتروشیمی
  • با خدمات تخصصی کامپوزیت دکتر نوربخش، لبخندتان را متحول کنید
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 41216  |  صفحه ۱۱ | ایران و جهان  |  تاریخ: 30 دی 1403
    اتیوپی؛ حلقه روابط ایران با کشورهای آفریقایی
    کارشناس مسائل آفریقا با اشاره به قرار گرفتن مقر اتحادیه آفریقا در کشور اتیوپی اظهار کرد: اتیوپی می‌تواند حلقه روابط ایران با کشورهای آفریقایی در مسائل حوزه اقتصادی و سیاسی باشد.
    به گزارش ایسنا، «محمدباقر قالیباف» رئیس مجلس شورای اسلامی صبح روز پنجشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۳ در قالب هیاتی پارلمانی برای انجام سفری ۲ روزه به اتیوپی سفر کرد.
    او در جریان این سفر که به دعوت «تگسه شافائو» رئیس مجلس نمایندگان اتیوپی انجام شد، با تعدادی از مقامات این کشور آفریقایی از جمله «ابی احمد علی»، نخست‌وزیر، «تاگسه چافو» رئیس مجلس نمایندگان و شیخ «ابراهیم طوفا» رئیس مجلس اعلای این کشور دیدار و رایزنی کرد.
    دیدار با ایرانیان مقیم اتیوپی و بازدید از موزه جنگ ادوا به‌عنوان نماد استقلال و مبارزه با استعمار در این کشور از دیگر برنامه‌های قالیباف در جریان این سفر بود.
    بر اساس این گزارش اتیوپی ۱۳۵ میلیون نفر جمعیت دارد که بیش از نصف آن مسلمان هستند، همچنین پنجمین اقتصاد آفریقا را داراست و در سال‌های اخیر روند توسعه و رو به رشدی را طی کرده است.
    این کشور آفریقایی که مقر اتحادیه آفریقا نیز در آن قرار داد، عضو بریکس و جنبش عدم تعهد نیز است.
    اتیوپی؛ پنجمین اقتصاد آفریقا
    «جعفر قنادباشی» کارشناس مسائل آفریقا در گفت‌وگو با ایسنا، در مورد سفر اخیر محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی به اتیوپی تصریح کرد: روابط ما با آفریقا به دلیل جایگاه توسعه‌ای این قاره و همچنین برخی اشتراکات بین ایران و آفریقا و نوع همکاری ما با این کشورها در نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان ملل، جنبش عدم تعهد و ... دارای اهمیت است.
    او با بیان این‌که «عموما در اذهان عمومی از اتیوپی به عنوان یک کشور عقب افتاده که دچار خشکسالی است، یاد می‌شود»، اظهار کرد: متاسفانه تصور ما از اتیوپی هنوز مربوط به سال‌های قبل است در حالی که این کشور در حال حاضر پنجمین اقتصاد آفریقاست.
    این کارشناس مسائل آفریقا با بیان این‌که «اتیوپی حلقه خوبی برای گسترش ارتباطات اقتصادی و سیاسی ما با دیگر کشورهای آفریقاست»، خاطرنشان کرد: اکنون رقابت جدی بین کشورهای صنعتی و نیمه صنعتی برای حضور جدی در آفریقا ایجاد شده و ما نباید از این رقابت عقب بمانیم.
    مقر اتحادیه آفریقا؛ مقبولیت سیاسی قابل توجه برای اتیوپی
    قنادباشی با بیان این‌که «مقر اتحادیه آفریقا در کشور اتیوپی است و این موضوع از نظر سیاسی مقبولیت قابل توجهی به این کشور می‌دهد»، اظهار کرد: اتیوپی خریدار برخی از محصولات ماست و ما از این ظرفیت برخورداریم که در ارتباط با خدمات فنی و مهندسی حضور گسترده‌تری در این کشور داشته باشیم.
    او همچنین با بیان این‌که «در ارتباط با کشت‌های فراسرزمینی می‌توانیم بر روی این کشور با توجه به ظرفیت‌هایش حساب کنیم»، ادامه داد: طی سال‌های قبل تلاش‌هایی برای گسترش روابط ایران با غرب و شمال آفریقا انجام شده ولی کمتر به ظرفیت‌های اتیوپی توجه شده است.
    این کارشناس مسائل آفریقا با اشاره به سفر رئیس مجلس شورای اسلامی به این کشور در راستای همکاری پارلمانی بین ۲ کشور گفت:‌ این سفر می‌تواند مقدمه‌ای برای افزایش همکاری‌های اقتصادی بین ۲ کشور باشد با توجه به این‌که در جریان این سفر قرار شده که سفیر اتیوپی در ایران کار خود را مجددا آغاز کند و کمیسیون مشترک اقتصادی ۲ کشور که در فعالیت‌های آن وقفه‌ای ایجاد شده پس از چندین سال کار خود را از سر بگیرد.
    در فضای سیاسی ایران، بعد از توافق ها جدلی بر تعیین برنده و بازنده توافق به راه می افتد. از نگاه کارشناسی این توافق چقدر برنده_برنده بود و چقدر بازنده_برنده ؟
    در ایران داوری در مورد اتفاقات فلسطین و غزه هیچگاه بیطرفانه و کارشناسانه نبوده است. زیرا این تحولات به اصل محور مقاومت و سیاست‌های منطقه‌ای ایران گره خورده است و کسانی که حامی این سیاستها هستند تلاش می کنند این تحولات را در هر شرایطی پیروزی مقاومت و پیروزی حماس نشان دهند. حماس و جهاد اسلامی در نبردهای گذشته شکست‌هایی داشتند که همه در تبلیغات رسمی ما پیروزی قلمداد شد. این بار هم این تحول بدون توجه به نتایج توافق و جزئیات آن پیروزی برای جبهه مقاومت تلقی شده است. در مقایسه با توافق آتش‌بس در لبنان و اتفاقاتی که در جبهه شمال مقاومت افتاد دستاورد حماس در این توافق را می توان پیروزی قلمداد کرد. نتانیاهو با وجود ثبت پیروزی‌های بزرگی در جبهه شمال نتوانست این پیروزی را در جنوب تکرار کند و نهایتا در برابر مقاومت حماس و انصارالله کوتاه آمد و به شرایط سخت و دردناکی تن داد. این شرایط برای بخشی از کابینه نتانیاهو و ائتلاف حاکم قابل پذیرش و قابل تحمل نیست و این خود دلیلی بر ناکام ماندن نسبی اسرائیل در جبهه جنوب است.