همگان منتظر شروع نیم فصل دوم لیگ بیست و چهارم و تحول تیم استقلال برای جبران مافات بودند، اما آنچه برای این تیم در اولین دیدار از دور برگشت لیگ برتر و در برابر تیم قعرنشین شمس آذر رقم خورد حاکی از فرسنگ ها فاصله بین انتظار و واقعیت بود!
واقعیتی که ریشه در عوامل مختلفی داشت؛ از تغییرات دیر و صد البته بدهنگام مدیریتی تا سلسله تصمیمات نامناسب و سوال برانگیز مدیریتی و فنی، عدم بهره درست از تعطیلات نیم فصل، کمبود بازیکن و...! مجموع این عوامل به اضافه انگیزه و تلاش تیم شمس آذر، شکست استقلال پس از ۸۹۲ روز در ورزشگاه آزادی را رقم زد.
واقعا انتظار نمی رفت شمس آذر قزوین (شگفتی ساز فصل قبل) که تاقبل از این دیدار پانزدهم جدول بود و اوضاع بحرانی ای هم داشت، بتواند با سرمربی جدیدش، مهدی رحمتی، استقلال را ببرد ولی این تیم، اولین برد این سرمربی برابر آبی پوشان را رقم زد، آن هم به اتکای تلاش درخور بازیکنانش و فهم درست کادر فنی اش از چگونگی تقابل برابر تیم های بزرگ یعنی بستن فضاها، تراکم در دفاع و استفاده از ضدحملات. آنها بر همین اصل نیز به گل رسیدند؛ توپی را که دقیقه ۶۴ استقلالی ها نتوانستند در ۱۸ قدمشان استفاده کنند تبدیل به ضدحمله ای سریع با حضور ۴ بازیکن در هجوم کرده، با پاسی در عمق دفاع استقلال به امیر شبانی رساندند تا او نیز کنج دروازه استقلال را به دقت نشانه گیرد و پیام آور شادی قزوینی ها شود؛ حربه درستی که ۳ بار دیگر در دقایق ۷۲، ۹۰ و ۳+۹۰ هم آنها را صاحب فرصت های گلزنی کرد ولی عکس العمل های حسینی و کم دقتی سلوکی مانع گلزنی مجدداً شد. شاگردان رحمتی در این دیدار مالکیت توپ کمتری نسبت به شاگردان موسیمانه داشتند و هم چنین فرصت های کمتری، اما فرصت های کمتر آنها بسیار خطرناک تر از فرصت های بیشتر آبی پوشان بود؛ آن ها ۲ بار در ۶ قدم استقلال، فرصتشان را هدر دادند، یک بار تیر دروازه استقلال و ۲ بار هم واکنش حسینی سد راهشان شد و جالب اینکه همه این ها در نیمه دوم رخ داد! استقلال نیز در دقایق ۲۹ و ۳۱ روی ضربات ایستگاهی امیرعلی صادقی، دقیقه ۵۴ با شوت رضاوند و دقیقه ۶۶ با سر مرادمند، دروازه میهمان را تهدید جدی کرد که هربار محسن فروزان، سنگربان تازه به لیگ برگشته شمس آذر، با مهار خود میزبان را ناکام گذاشت.
موسیمانه که در این بازی نسبت به بازی های قبلی با کمبود نفرات بیشتری مواجه بود، اصرار بی جهتی نیز بر حضور ۹۰ دقیقه ای مسعود جومای بی اثر داشت، بازیکنی که در کنترل توپ و پاس دادن درست و به موقع نیز مشکل دارد! او در نیمه اول و در حالیکه با یک پاس می توانست تیمش را صاحب موقعیت خوبی کند، با پاسی اشتباه مانع از این مهم شد؛ ایرادی که به دفعات در این بازی ازسوی وی دیدیم! حال آنکه بلانکوی کنار گذاشته شده باتوجه به دوندگی، تلاش در پرس دفاع حریف و توانایی در ایجاد موج بعدی حمله،  بهتر از وی می توانست به استقلال کمک کند. اصلا سوالی جدی در برابر جذب جوما و اصرار بر حضور فیکسش در بازی وجود دارد که جوابی متقن برای اش نمی یابیم!
مجموع این رخدادها ثمره اش پیروزی شیرین شاگردان رحمتی در تهران و شکست استقلال شد که موسیمانه هم به درستی اشاره کرد که تیمش تا فردا نیز نمی توانست گل بزند، در صورتیکه خودش قبل بازی از نبود بهانه برای نبردن حریف گفته بود!
استقلال، شمس آذر را موقتا از بحران خارج کرد و اوضاع خودش بدتر از قبل شد، حال آنکه توقعات از موسیمانه پس از ۹۰ روز حضور در ایران، متفاوت تر از این بود