در حالی که تنش‌ها میان هند و پاکستان پس از حمله مرگبار در کشمیر شدت گرفته، تحلیلگران می‌گویند ارتش هند با وجود سرمایه‌گذاری‌های میلیاردی در نوسازی، همچنان با چالش‌های ساختاری مواجه است؛ مسأله‌ای که می‌تواند موانعی در مسیر دهلی‌نو به وجود آورد.
به گزارش ایسنا، آخرین باری که تنش‌های همیشگی میان هند و پاکستان به رویارویی مستقیم کشیده شد، مقامات هندی ناچار شدند با یک واقعیت ناخوشایند روبرو شوند: ارتش عظیم این کشور، فرسوده و برای تهدیدات فوری در مرزهایش آماده نبود.
سقوط یک جنگنده هندی به دست پاکستان در سال ۲۰۱۹، به تلاش‌های هند برای نوسازی ارتش خود فوریتی تازه بخشید. «نارندرا مودی» نخست‌وزیر هند میلیاردها دلار به ارتش تزریق کرد، به دنبال یافتن شرکای جدید بین‌المللی برای خرید تسلیحات رفت و بر گسترش ظرفیت تولید دفاعی داخلی فشار آورد.
به گزارش رسانه آمریکایی نیویورک‌تایمز، اینکه این تلاش‌ها تا چه حد مؤثر بوده‌اند، ممکن است به‌زودی محک زده شود. هند و پاکستان در آستانه درگیری نظامی دیگری به نظر می‌رسند؛ در حالی که هند وعده داده به خاطر حمله تروریستی مرگباری که در کشمیر رخ داده و آن را به پاکستان نسبت داده، تلافی کند. تنش‌ها به حدی افزایش یافته که هند تهدید کرده جریان آب رود سند به سوی پاکستان را مختل کند؛ اقدامی که حتی در طول جنگ‌های چند دهه گذشته میان ۲ کشور سابقه نداشته است.
پاکستان که دست داشتن در حمله کشمیر را انکار کرده، تصمیم هند درباره آب‌های سند را «اقدام جنگی» خوانده است. کشتار ۲۶ گردشگر در منطقه کشمیر در روز سه‌شنبه شوک بزرگی به افکار عمومی هند وارد کرد و فشار داخلی شدیدی بر مودی وارد آورده تا علیه پاکستان واکنش نشان دهد. تحلیلگران هشدار می‌دهند که احتمال وقوع یک رویارویی طولانی و خطرناک وجود دارد؛ به‌ویژه که کانال‌های دیپلماتیک میان این ۲ کشور هسته‌ای از سال‌ها قبل از بین رفته و قدرت‌های جهانی نیز اکنون درگیر بحران‌های دیگری هستند.
با این حال، تحلیلگران می‌گویند که ممکن است هند به دلیل خطر افشای نارسایی‌های ارتشی که همچنان در حال تغییر و تحول است، در اقدامات خود محتاط باشد. در سال ۲۰۱۸، یک گزارش پارلمانی ۶۸ درصد از تجهیزات ارتش هند را «قدیمی»، ۲۴ درصد را «در حال حاضر قابل استفاده» و تنها ۸ درصد را «مدرن و پیشرفته» طبقه‌بندی کرد. پنج سال بعد، در گزارشی جدید، مقامات ارتش اذعان کردند که به‌رغم تلاش‌ها، تغییر چشمگیری صورت نگرفته است، چرا که مقیاس این چالش بسیار بزرگ است.
اگرچه طبق شهادت مقامات هندی در سال ۲۰۲۳، سهم تجهیزات پیشرفته ارتش تقریباً ۲ برابر شده بود، اما همچنان بسیار کمتر از میزان مورد نیاز یک ارتش مدرن باقی مانده بود. بیش از نیمی از تجهیزات همچنان قدیمی بودند.
کارشناسان می‌گویند این محدودیت‌ها ممکن است مودی را به انتخاب گزینه‌ای محدودتر و دقیق‌تر مانند انجام حملات هوایی محدود یا عملیات نیروهای ویژه در نزدیکی مرز با پاکستان سوق دهد تا خشم عمومی را آرام کند، خطر خطاهای تحقیرآمیز را کاهش دهد و از تشدید درگیری جلوگیری کند. دولت پاکستان وعده داده که به هر حمله‌ای از سوی هند به همان شکل پاسخ خواهد داد.
به گزارش نیویورک‌تایمز، گرچه ممکن است احساسات عمومی مودی را به انجام حمله سوق دهد، اما دموکراسی هند نیز می‌تواند فشاری بر او وارد کند تا مراقب باشد که اوضاع از کنترل خارج نشود. در مقابل، در پاکستان که نهاد نظامی سال‌هاست هدایت این کشور را بر عهده دارد، مسئولان ممکن است آزادی عمل بیشتری داشته باشد و از گسترش درگیری، منافع داخلی بیشتری کسب کنند.
هند با اعتمادبه‌نفس ادعا می‌کند که می‌تواند به راحتی ارتش پاکستان را مهار کند. اگر این ادعا در میدان آزمایش شود، یک همسایه دیگر هند هم از نزدیک نظاره‌گر شرایط خواهد بود: چین. در سال‌های اخیر، هند چین را تهدید مرزی فوری‌تری نسبت به پاکستان تلقی کرده است؛ به‌ویژه پس از درگیری مرگبار میان نیروهای ۲ کشور در ارتفاعات هیمالیا در سال ۲۰۲۰ و نفوذهای مکرر چین به خاک هند. رهبران نظامی هند مجبور شده‌اند خود را برای احتمال یک جنگ در ۲ جبهه آماده کنند؛ کاری که منابع هند را به شدت تحت فشار قرار داده است.