گروه جامعه - در روزهای سخت حمله نظامی به ایران، زمانی که بسیاری از شهرها زیر باران موشک‌ها خالی از سکنه و دورکاری عمومی اعلام شد، گروهی از زنان و مردان غیور، بی‌صدا اما استوار، در خط مقدم خدمت‌رسانی به مردم ایستادند.
آنها نه اسلحه به دست گرفتند و نه در میدان نبرد حاضر شدند، اما با از خودگذشتگی، ایثار و تلاش بی‌وقفه‌شان، چراغ امید را در تاریک‌ترین لحظات روشن نگه داشتند. اینان هم، پیروزان واقعی این نبرد بودند.
به گزارش تابناک، درست در شرایطی که گذشتن از خیلی چیزها و رفتن به جایی امن در زمان جنگ، امری طبیعی و حتی لازم است، اما در این میان، عده‌ای در جنگ اخیر یا مجبور شدند بر سر کارهای خود حاضر شوند و یا اینکه داوطلبانه ماندند و در زیر جولان موشک و پدافند، به معنای واقعی خدمت کردند.
کارکنان پمپ‌بنزین‌ها: ماندن در گیر و دار آتش
در شرایطی که ترس از انفجار پمپ‌بنزین‌ها وجود داشت، بسیاری از کارکنان این مراکز با وجود خطر جانی، حاضر نشدند محل کار خود را ترک کنند. یکی از آنان گفت: «اگر ما نباشیم، آمبولانس‌ها، خودروهای امدادی و حتی مردم عادی چگونه به حرکت ادامه خواهند داد؟ اینجا سنگر ماست.» امیر البته ناراحت بود که بعضی‌ها نیاز به بنزین بیشتر از حد مصوب داشتند اما نمی‌توانست کاری بکند. البته با این حال همکاری مردم خوب بود.
پزشکان و پرستاران و داروخانه‌داران: مدافعان جان‌ها
در بیمارستان‌ها، زیر سایه موشک‌ها، جراحان و پرستاران بی‌وقفه مشغول نجات جان مجروحان بودند. یک پزشک اورژانس نقل کرد: «بعضی شب‌ها انفجارها آنقدر نزدیک بود که دیوارهای بیمارستان می‌لرزید، اما حتی یک لحظه هم کار را متوقف نکردیم. هر نفسی که نجات می‌یابد، یک پیروزی است.»
نانواها: تنورهای روشن زندگی
نانواهای محله‌ها، با وجود حملات، تنورها را روشن نگه داشتند. «مردم گرسنه نمی‌خوابند، حتی در جنگ.» این جمله یکی از نانواهای قدیمی تهران بود که سه شیفت متوالی کار کرد تا نان گرم به دست مردم برسد. او هم البته گلایه‌ای دارد و می‌گوید: «در همین روزها یکی دو بار افرادی را دیدم که همچنان مشغول قاچاق آرد بودند. در حالی که مردم لحظه‌به‌لحظه استرس داشتند و همین سهمیه آرد می‌توانست در شرایط خاص‌تر، به داد آنها برسد.»
نیروهای بسیج و امداد: فرشتگان زمینی
بسیجیان و نیروهای مردمی، در محله‌ها به کمک مردم شتافتند؛ از توزیع مایحتاج ضروری تا تخلیه ساختمان‌های آسیب‌دیده. یک امدادگر بسیجی گفت: «ما قسم خوردیم حتی اگر خودمان زیر آوار بمانیم، دیگران را نجات دهیم.» او می‌گوید: «بسیج یعنی همه مردم. این تصور را ما در روزهای جنگ اخیر، به خوبی دیدیم.»
کارگران میادین میوه و تره‌بار: تأمین‌کنندگان سفره‌های مردم
با وجود تعطیلی بسیاری از مراکز، میادین تره‌بار به صورت شبانه‌روزی فعال بودند تا مواد غذایی به دست مردم برسد. یک فروشنده گفت: «قیمت‌ها را پایین نگه داشتیم. جنگ نباید بهانه‌ای برای گرانفروشی باشد.»
در شرایطی که بسیاری از فروشگاه‌های زنجیره‌ای تعطیل شده بودند، اما در میادین میوه و تره‌بار، مخصوصاً در برخی از مناطق تهران، در هر میدانی، افرادی بودند که هیچ‌گاه محل کار خود را ترک نکردند. حتی شد خانواده‌های خود را روانه جای امنی کردند، اما خود برای خدمت‌رسانی ماندند.
سرایداران و نگهبانان: پاسداران خاموش
آنها که در ساختمان‌های اداری، مسکونی و مراکز حیاتی ماندند تا از اموال عمومی و حریم مردم محافظت کنند. یک نگهبان بیمارستان گفت: «اگر اینجا را رها کنم، حس بدی به من دست می‌دهد. امروز من می‌مانم تا یک روز که خودم هم نیاز به کمکی دارم، یکی بیاید و به دادم برسد.»
نیروهای هلال احمر و آتشنشانی: در خط آتش
آتشنشانان در حالی که ساختمان‌ها در آتش می‌سوختند، بی‌محابا وارد می‌شدند تا جان انسان‌ها و میراث شهر را نجات دهند. یک امدادگر هلال احمر با چشمانی خسته گفت: «بعضی روزها حتی فرصت نمی‌کنیم آب بخوریم، اما هر نجات‌یافته، انرژی دوباره به ما می‌دهد.»
پاکبانان شهرداری: نگهدارندگان پاکی و نظم
آنها که هر روز پیش از طلوع آفتاب، خیابان‌های شهر را از آوار و زباله پاک کردند تا زندگی به روال عادی بازگردد. یک پاکبان گفت: «اگر ما کار نکنیم، شهر به زباله‌دانی تبدیل می‌شود. جنگ نباید بهانه‌ای برای کثیفی باشد. همه چیز باید مرتب باشد، البته تا جایی که موشک‌ها اجازه دهند.»
نیروهای نظامی و انتظامی: نگهبانان امنیت
در شرایطی که هرج و مرج می‌توانست فاجعه‌بارتر از موشک‌باران باشد، مأموران نیروی انتظامی با حضور مداوم، از خانه‌های خالی از سکنه و از کل شهر مراقبت کردند. در این میان، نیروهای نظامی که حسابشان جداست، تلاش خود را برای ایستادگی در برابر دشمن به کار بستند. یک مأمور پلیس می‌گفت: «اگر مردم احساس امنیت نکنند، ترس بر همه چیز غلبه می‌کند.»
رانندگان؛ در مسیر زندگی
با وجود کمبودهایی در زمینه‌های حمل‌ونقل عمومی و بالارفتن قیمت جابجایی مسافر، اما رانندگانی بودند که حماسه‌ساز بودند و تلاش کردند تا مسافران را به جای امن برسانند.
خبرنگاران؛ در جست‌وجوی خبرهای آرامش
خبرنگاران هم که وظیفه‌شان اطلاع‌رسانی در چنین شرایطی است و البته در این جنگ، وقتی در برابر موشک، خط مقدمی وجود ندارد، آنها تلاش می‌کردند تا بخش عمده‌ای از خبرهایشان را به موضوعات روان‌شناختی جنگ و توجه به شرایط کودکان و سالمندان و ... اختصاص دهند.
حرف آخر
این لیست تنها به بخشی از مشاغلی که خبرنگار ما با آنها در ارتباط بوده، اشاره کرده است. از هر قشر و صنفی در جنگ اخیر، حماسه‌آفرین بودند و امیدواریم این افراد همواره در سایه مهر الهی سعادتمند باشند.
شما هم می‌توانید در بخش نظرات، از کسانی که با کار خود، کمک به جامعه در شرایط جنگی را اولویت قرار دادند، نام ببرید و یا خدماتشان را ذکر کنید.