گروه بین الملل- صدراعظم آلمان در اظهاراتی عجیب، تجاوزگری رژیم صهیونیستی علیه ایران را توجیه کرد.
«فردریش مرتس» صدراعظم آلمان عصر چهارشنبه در اظهاراتی گزاف، ادعا کرد: «حملات اسرائیل به ایران مطابق قوانین بین‌المللی بود.»
او که پیشتر در تمجید از جنایات رژیم صهیونیستی علیه ملت ایران، گفته بود «اسرائیل درحال انجام اقدامات کثیف برای ماست»، در اظهارات تازه خود مدعی شد: «می‌توان نتیجه گرفت که اسرائیل سال‌هاست که روزانه مورد حمله قرار گرفته و حق دارد به آن پاسخ نظامی دهد.»
طبق گزارش خبرگزاری روسی «تاس»، مرتس طی سخنرانی در بوندستاگ ادعا کرد: «حداقل پس از حمله حماس در هفت اکتبر ۲۰۲۳، باید برای همه روشن شده باشد که چنین حملاتی رخ می‌دهد و چنین تهدید نظامی باید بسیار جدی گرفته شود. به همین دلیل است که من امروز هیچ شکی در مورد مشروعیت و قانونی بودن اقدامات اسرائیل از دیدگاه حقوق بین‌الملل ندارم.»
اما به جز آلمان و کشورهای معدودی همچون آمریکا که تأمین‌کنندگان اصلی تسلیحات رژیم صهیونیستی هستند، همه کشورهای جامعه جهانی با اشاره به منشور سازمان ملل متحد و قوانین بین‌المللی، یکصدا ضمن محکوم کردن اقدامات رژیم صهیونیستی اعلام کردند که این جنایات ناقض همه قوانین بین‌المللی است.
با این وجود، مرتس ادعا کرد که «حملات هوایی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران لزوماً نباید از نظر قانونی یک حمله پیشگیرانه تلقی شود. تنها یکی از چندین فرض ممکن است.»
حتی در اروپا، کشورهایی همچون فرانسه به غیرقانونی بودن اقدامات رژیم صهیونیستی اذعان کرده‌اند. «ژان نوئل بارو» وزیر امور خارجه فرانسه در گفت‌وگویی مطبوعاتی، اذعان کرد که حملات متجاوزانه آمریکا و رژیم صهیونیستی به ایران مطابق قوانین بین‌المللی نبوده است.
رژیم صهیونیستی با حمله به ایران، ماده ۲(۴) منشور سازمان ملل متحد که در آن ذکر شده است «تمامی اعضا باید در روابط بین‌المللی خود از تهدید یا توسل به زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر دولت دیگر خودداری کنند» را نقض کرده است. به اذعان کارشناسان غربی، رژیم صهیونیستی بدون هیچ مجوز شورای امنیت و بدون حمله اولیه از سوی ایران، به خاک ایران تجاوز نظامی کرد.
در ادامه حملات خود، رژیم صهیونیستی مفاد متعددی از حقوق بین‌الملل، معاهدات بین‌المللی و اصول بنیادین سازمان ملل را نقض کرده است؛ مواردی که هر یک به‌تنهایی کافی‌ است تا اقدام این رژیم را تجاوز نظامی غیرقانونی و ناقض صلح بین‌المللی تلقی کند. مهم‌ترین این موارد عبارت‌اند از: نقض ماده ۵۱ منشور سازمان ملل، نقض قواعد حقوق بشردوستانه بین‌المللی (IHL)، نقض معاهده عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای (NPT)، نقض معاهده عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای (NPT)، نقض قطعنامه ۴۸۷ شورای امنیت سازمان ملل و نقض منشور آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA).
ماده ۵۱ منشور سازمان ملل، تنها در صورت وقوع یک «حمله مسلحانه» به کشورها اجازه می‌دهد که به دفاع مشروع متوسل شوند؛ آن هم در شرایطی که شورای امنیت هنوز اقدامی نکرده باشد.
درحالی‌که ایران هیچ حمله‌ای به خاک اسرائیل انجام نداده بود، حملات اسرائیل به تأسیسات، مناطق مسکونی، زیرساخت‌های حیاتی و حتی بیمارستان‌ها در ایران، هیچ توجیهی در چارچوب ماده ۵۱ ندارد. اقدام پیش‌دستانه اسرائیل از منظر بسیاری از حقوقدانان، فاقد مبنای حقوقی و مصداق تجاوز آشکار است.
«مصلحت دولت» در حمایت از جنایتکار
خبرآنلاین در گزارشی می نویسد: حملات اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران، مواضع سیاست خارجی دولت آلمان به رهبری صدراعظم فردریش مرتس را در کانون توجه قرار داده است. مرتس با توصیف این حملات به‌عنوان «کار کثیف اسرائیل به نفع همه ما»، حمایت قاطعی از اسرائیل نشان داده، اما این موضع با انتقادات داخلی و بین‌المللی مواجه شد.
دولت آلمان، به رهبری صدراعظم جدید، فردریش مرتس، از حزب دموکرات مسیحی (CDU)، با حمایت صریح از اسرائیل، این حملات را به‌عنوان اقدامی برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای توجیه کرد. مرتس ۱۷ ژوئن اظهار داشت که اسرائیل «کار کثیفی برای همه ما انجام می‌دهد» و این حملات را بخشی از دفاع مشروع اسرائیل دانست. این موضع، که ریشه در تعهد تاریخی آلمان به امنیت اسرائیل (معروف به «مصلحت دولت» یا Staatsräson) دارد، با انتقاداتی از سوی ایران، برخی کشورهای اروپایی، و حتی گروه‌هایی در داخل آلمان مواجه شده است. این در حالی است که ایران این حملات را «غیرقانونی» خواند و حمایت آلمان را محکوم کرده است.
تناقضات در سیاست خارجی آلمان: حمایت از اسرائیل یا دیپلماسی؟
در حالی که مرتس و وادفول حمایت قاطعی از اسرائیل ابراز کردند، برخی مقامات آلمانی و احزاب ائتلافی، مانند حزب سوسیال‌دموکرات (SPD)، نگرانی‌هایی درباره تشدید تنش‌ها مطرح کردند. رولف موتزنیش، سیاستمدار برجسته حزب سوسیال دموکرات، به روزنامه تاگس‌اشپیگل گفت که «تلاش برای تقویت نظم بین‌المللی از طریق همکاری و معاهدات، دهه‌ها به عقب رانده خواهد شد.»
او از عدم موفقیت مذاکرات ژنو با حضور عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان، ابراز تأسف کرد. همزمان، آلمان به همراه فرانسه و بریتانیا پیشنهاد دیپلماتیک جامعی به ایران ارائه داد که شامل توقف غنی‌سازی اورانیوم و محدودیت برنامه موشکی بود، اما ایران این پیشنهاد را به دلیل عدم توقف حملات اسرائیل رد کرد.
در مجموع تناقض در سیاست خارجی آلمان بین حمایت از اسرائیل و تلاش برای ایفای نقش میانجی دیپلماتیک مشهود است. از یک سو، مرتس با توجیه حملات اسرائیل، خود را در کنار آمریکا و اسرائیل قرار داده و از سوی دیگر، با پیشنهاد دیپلماتیک سه کشور اروپایی، سعی در حفظ جایگاه آلمان به‌عنوان یک بازیگر مسئول در صحنه جهانی دارد. این دوگانگی، که بخشی از آن ناشی از فشارهای داخلی ائتلاف سیاسی حاکم است، نشان‌دهنده چالش آلمان در حفظ توازن بین تعهد تاریخی به اسرائیل و نیاز به دیپلماسی برای جلوگیری از بحران منطقه‌ای است.
اظهارات موتزنیش نیز نشان می‌دهد که بخش‌هایی از ساختار سیاسی آلمان نگران پیامدهای اقتصادی، مانند بسته‌شدن تنگه هرمز، و افزایش بی‌ثباتی منطقه‌ای هستند. تناقضات در موضع آلمان، به‌ویژه تأکید مرتس بر «رژیم ضعیف‌شده» ایران، نشان‌دهنده تلاش برای فشار روانی بر تهران است، اما این رویکرد می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد. ایران، که بر اساس گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، هیچ‌گونه فعالیت تسلیحاتی هسته‌ای نداشته، حملات اسرائیل را غیرقانونی می‌داند و پیشنهادات اروپا را به دلیل عدم تضمین توقف تجاوزات رد کرده است. این وضعیت، آلمان را در موقعیت دشواری قرار داده است، زیرا حمایت بی‌قیدوشرط از اسرائیل می‌تواند اعتبار دیپلماتیک برلین را در میان کشورهای غیرمتعهد و جهان عرب تضعیف کند.
چرا آلمان در جنگ ١٢ روزه متعهد به حمایت از اسرائیل بود؟
حمایت صریح آلمان از اسرائیل، به رهبری مرتس، ریشه در تعهد تاریخی و ژئوپلیتیک این کشور دارد، اما این موضع با انتقاداتی به دلیل نقض احتمالی حقوق بین‌الملل مواجه شده تناقضات در سیاست خارجی آلمان را برجسته کرد، جایی که تلاش‌های دیپلماتیک با لحن تهاجمی مرتس و حمایت او از حملات اسرائیل در تضاد است.
از سوی دیگر حمایت قاطع آلمان از اسرائیل، تلاش‌های دیپلماتیک این کشور را تضعیف کرده و ایران را به سمت موضع سخت‌تر در مذاکرات سوق داده است. عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان، تأکید کرد که ایران به NPT متعهد است، اما همکاری با آژانس را به دلیل حملات تعلیق کرده و خواستار توقف تجاوزات است.
همچنین حمایت آلمان از اسرائیل، به‌ویژه توجیه حملات به تأسیسات هسته‌ای ایران، نشان‌دهنده هم‌سویی با آمریکا و اسرائیل برای مهار نفوذ ایران در منطقه است.
گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان می‌دهد که ایران تا پیش از حملات، هیچ‌گونه فعالیت تسلیحاتی هسته‌ای نداشته و ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را به مکان‌های امن منتقل کرده بود. این امر نشان‌دهنده شکست نسبی حملات در دستیابی به هدف اعلام‌شده (نابودی برنامه هسته‌ای ایران) است. اظهارات مرتس درباره «کار کثیف» و «رژیم ضعیف‌شده» ایران، تلاشی برای توجیه اقدامات اسرائیل و فشار بر تهران است، اما این لحن با انتقادات داخلی، مواجه شده است.
از سوی دیگر، پیشنهاد دیپلماتیک سه کشور اروپایی، که شامل توقف غنی‌سازی و محدودیت برنامه موشکی ایران بود، به دلیل عدم تضمین توقف حملات اسرائیل، از سوی ایران رد شد. این وضعیت، آلمان را در موقعیت دشواری قرار داده، زیرا باید بین تعهد به اسرائیل و حفظ اعتبار دیپلماتیک خود تعادل برقرار کند.
از این رو برای دستیابی به ثبات منطقه‌ای، آلمان باید از حمایت بی‌قیدوشرط از اسرائیل فاصله گرفته و نقش فعال‌تری در دیپلماسی ایفا کند.