معاون اول رئیس‌جمهور با تاکید بر اینکه نجات دریاچه ارومیه یک مسئله ملی است که با عزم ملی و نه نگاه بخشی‌نگری و منطقه‌ای، قادر به نجات این دریاچه هستیم، گفت: راهی جز اجماع نخبگانی، بهره‌گیری از نظرات دانشگاهیان و ورود تشکل های مردمی و محیط زیستی برای نجات این دریاچه نداریم.
به گزارش ایسنا، محمدرضا عارف در جلسه کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه با اشاره به اینکه چالش و بحران دریاچه ارومیه مربوط به یک استان نیست و این مسئله ملی باید با راه‌حل‌های ملی نیز حل شود، تاکید کرد: راهی جز اجماع نخبگانی برای نجات دریاچه ارومیه وجود ندارد و از دانشگاهیان، نخبگان و کارشناسان برجسته این حوزه انتظار داریم نقد همراه با پیشنهاد و راهکار ارائه دهند.
معاون اول رئیس‌جمهور خاطر نشان کرد: اگر احیاء و نجات دریاچه ارومیه مسئله‌ای ساده بود در دوره‌های قبل نیز چنین جلساتی تشکیل شده بود و این مسئله حل می‌شد. جالب است کسانی که خود در گذشته مسئولیت داشتند اکنون نقد می‌کنند البته با کمک دانشگاهیان و برجستگان علمی و با یک عزم ملی امید به حل این چالش داریم.
وی با قدردانی از دانشگاه‌های شریف و تهران در کنار دانشگاه‌های منطقه شمال غرب برای ارائه راهکارهای علمی و عملیاتی نجات دریاچه ارومیه ادامه داد: باید با توجه به مشکلات و شرایط کشور و همچنین شرایط اقلیمی سال‌های گذشته مسئله دریاچه ارومیه حل شود چراکه بر این باوریم که موجودی زنده و بانشاط به نام دریاچه ارومیه داریم و باید اثربخشی آن را در کل کشور ببینیم.
عارف با اشاره به تبعات خشکی این دریاچه در کوتاه مدت برای زمین‌های حاصلخیز شمال‌غرب کشور و همچنین سایر استان‌ها با توجه به مسیر وزش باد، تغییر اقلیم،‌ برداشت بی رویه آب بالادست و پایین‌دست سدها و مخازن آبی حوضه آبریز دریاچه، توسعه بی‌رویه زمین‌های کشاورزی و حفر چاه‌های غیرمجاز را از مهمترین عوامل دامن زدن به خشکی دریاچه ارومیه برشمرد و بیان کرد: اصلاح الگوی کشت،‌ برخورد با حفر چاه‌های غیرقانونی،‌ جلوگیری از برداشت‌های غیرمجاز و بهره‌گیری از توانایی‌های تشکل‌های مردمی از مهمترین راه‌حل‌های مهم و کوتاه‌مدت در نجات دریاچه ارومیه است.
وی با اشاره به تغییر اقلیم و کاهش ۳۲ درصدی بارش در کشور از متوسط بلند مدت ۲۴۸ میلیمتر به ۱۵۲ میلیمتر در سال آبی گذشته افزود: با توجه به آخرین گزارش‌های سازمان هواشناسی، میزان بارش در حوضه‌های آبریز از میانگین سال‌های قبل پایین‌تر است و نگرانی‌هایی نیز در خصوص مخازن آبی سدهای منطقه وجود دارد که باید با توجه به چنین شرایطی اقدامات متناسب در نجات دریاچه ارومیه اتخاذ شود.
عارف برداشت بی‌رویه آب از سدها و همچنین توسعه زمین‌های کشاورزی را از دیگر عوامل مهم خشکی این دریاچه دانست و گفت: با وجود همه اقدامات برداشت‌های بی‌رویه ادامه دارد و با وجود مسدود سازی چاه‌های غیرمجاز، چاه‌های جدیدی حفر می‌شود که باید نظارت‌ها و برخوردهای لازم برای اجرای مصوبات این کارگروه در این زمینه افزایش یابد.
وی با بیان اینکه باید از توانایی‌ها و ظرفیت‌های تشکل‌های محیط زیستی برای نجات دریاچه ارومیه استفاده کنیم، خاطر نشان کرد: تشکل‌های محیط زیستی به دلیل برخی برخوردهای امنیتی که در گذشته با آنها شد، شاید انگیزه‌ای برای ورود به حل مسائل محیط زیستی و به ویژه نجات این دریاچه نداشته باشند و احتیاط می‌کنند که باید با اتخاذ سازوکارهای لازم زمینه ورود مردم منطقه و این تشکل‌ها را فراهم کنیم.
عارف احداث سدها در حوضه آبریز دریاچه ارومیه فراتر از نیازهای آب شرب را کم لطفی به حقابه محیط زیست منطقه برشمرد و ادامه داد: بخش مهمی از آب‌های پشت سدها و رودخانه‌ها برای کشاورزی استفاده شد و این سوال مطرح می‌شود که وقتی حقابه دریاچه تخصیص داده نمی‌شود اما احداث سد اقدام درستی است یا خیر؟ که در نتیجه آن کشاورزان به افزایش کاشت محصولات باغی تشویق می‌شوند و زمانی که مخازن آب پشت سدها کاهش می‌یابد از دولت مطالبه می‌کنند.