کد خبر: 7368 | صفحه ۱۱ | ایران و جهان | تاریخ: 26 فروردین 1402
در نشست سمرقند مطرح شد
شش توصیه امیرعبداللهیان به طالبان
وزیر امور خارجه کشورمان گفت: طالبان و هیات حاکمه موقت به دلیل عدم اهتمام به مهمترین چالش های موجود در افغانستان مانند شکل دادن به حکومت فراگیر، حقوق شهروندی، اقوام، تدوین قانون اساسی و بهره مندی از ظرفیتهای ملی برای مبارزه کامل با تروریسم و تلاش جدی در بهبود مولفه های اقتصادی در شرایط دشوار خود به سر می برد.
حسین امیرعبداللهیان در سخنران خود در چهارمین نشست وزیر خارجه همسایگان افغانستان که در ازبکستان برگزار شد، اعلام کرد: اوضاع افغانستان برای ما همسایگان اهمیت حیاتی دارد زیرا ثبات یا عدم ثبات آن مستقیما بر ما اثر می گذارد. وی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: توصیه کشورهای منطقه به حکومت سرپرستی افغانستان برای تشکیل حکومت فراگیر، به مفهوم مداخله در امور داخلی این کشور نبوده، بلکه نصیحتی دلسوزانه برای کمک به حکمرانی خوب توسط آنهاست. بدیهی است معرفی و انتخاب نمایندگان اقوام و گروههای افغانستانی برای حضور در حکومت به عهده افغانها می باشد.
همین امر در خصوص حقوق زنان و دختران نیز صدق می کند. گذشته از آن که در اسلام هیچگونه ممنوعیتی برای تحصیل و اشتغال بانوان وجود ندارد، در عین حال نگرانی های حکومت سرپرست برای فراهم آوردن زمینه های شرعی لازم برای این امر قابل درک بوده و به همین دلیل جمهوری اسلامی ایران علاوه بر مشارکت مستقیم در تحصیل و آموزش دختران افغان، آمادگی خود را برای ارائه همه گونه کمکهای سخت افزاری و نرم افزاری به حکومت سرپرست جهت تامین شرایط تحصیل دختران اعلام نموده است. شایان ذکر است هم اینک نزدیک به هفتصد هزار دانشآموز و بیش از چهل هزار دانشجوی افغانستانی در حال تحصیل در مراکز تحصیلی و دانشگاهی جمهوری اسلامی ایران می باشند.
وزیر خارجه ایران در ادامه افزود: در پایان سخن را با چند توصیه و پیشنهاد خاتمه می دهم.
توصیه اول: ما اعتقاد داریم که مشکلات متراکم منطقهای و به ویژه افغانستان، با یک الگو و مدل همکاریهای منطقهای که باید توسط سازمان ملل و سازمانهای بین المللی حمایت شوند، قابل حل و مدیریت هستند. افغانستان بایستی به جغرافیای تعامل و همکاری برای کشورهای منطقه تبدیل شود. لازمه این امر پرهیز از رقابت ناسالم و کمک به یکدیگر برای پیشبرد طرحها و پروژههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و بشردوستانه در این کشور است. بهترین نمونه برای چنین پروژههایی، طرحهای ترانزیت منطقهای و بین المللی است که میتواند افغانستان و همسایگان آن را به یکدیگر و به مسیرهای توسعه جهانی پیوند دهد. بدین ترتیب نشستهای افغانستان از جلسات صرفا گفتوگو محور، به روندی عملگرایانه برای تحقق ثبات و توسعه این کشور تبدیل شده و بتدریج اهداف مورد نظر ما را تامین خواهد کرد.
توصیه دوم: تاکید داریم که کاسته شدن میزان فشارهای اقتصادی در افغانستان بر پدیده مهاجرت آوارگان و حتی وضعیت گروههای تروریستی موثر است، لذا از سازمانهای بینالمللی سازمان ملل و تمامی سازمان های بشردوستانه انتظار دارد با افزایش کمکهای بشردوستانه و تدابیر لازم در بهبود اوضاع اقتصادی و آرامش و ثبات امنیتی افغانستان کمک نماید.
توصیه سوم: مواد مخدر در 20 سال اشغال آمریکا نه تنها چندین برابر کشت و قاچاق شد، بلکه شبکه برخی کشورهای غربی هم اکنون نیز در گسترش این تجارت سیاه دست مستقیم دارند .جمهوری اسلامی ایران آمادگی کامل دارد تا در همکاری دو یا چندجانبه برای مبارزه با مواد مخدر و تجارت آن، با سازمان های بین المللی و هیات حاکمه موقت افغانستان همکاری نزدیک داشته باشد.
توصیه چهارم : جمهوری اسلامی ایران اعتقاد دارد که تحصیل دختران و زنان که یک ضرورت اسلامی و انسانی و مقدمه رشد و توسعه کشور و ملتها است باید در افغانستان نیز شاهد رفع موانع باشد و به همین منظور مقدمات آموزش مجازی دختران با رعایت ملاحظات و شئون اسلامی و فرهنگی و تمدنی منطقه در ایران فراهم شده و آمادگی دارد با کمک سازمان ملل و همکاری حکومت کابل ظرفیت های علمی در افغانستان را گسترش دهیم.
توصیه پنجم : سازمان ملل متحد در 21 ماه گذشته در چارچوب وظایف حرفه ای و انسانی و مستقل خود در قبال افغانستان تلاش مطلوب از خود نشان نداده که لازم است برای میلیون ها آواره و مهاجر افغانی در ایران ، میلیون ها افغانی در افغانستان تلاش های موثری از خود نشان دهد.
توصیه ششم : طالبان و هیات حاکمه موقت به دلیل عدم اهتمام به مهمترین چالش های موجود در افغانستان مانند شکل دادن به حکومت فراگیر، حقوق شهروندی، اقوام، تدوین قانون اساسی و بهره مندی از ظرفیت های ملی برای مبارزه کامل با تروریسم و تلاش جدی در بهبود مولفه های اقتصادی در شرایط دشوار خود به سر می برد و باید بداند که باقیماندن مشکلات فعلی در افغانستان نه تنها بر مردم آن کشور بلکه بر مولفه ها و ظرفیت های گوناگون منطقه ای نیز آثار منفی به جای می گذارد.
تاکید داریم که همکاری های منطقه ای و الگوی منطقه ای حل مشکلات و بحران ها در قریب به دو سال گذشته زمینه قابل دفاع برای یک گفتمان هماهنگ و حفظ ابتکارهای منطقه ای در نشست آتی در دوحه می باشد.