با افزایش سن، بدن دچار کمبودهای تغذیه‌ای می‌شود که کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد و به سلامت آسیب می‌رساند.
برای مثال نتایج مطالعه‌ دانشگاه تافتز آمریکا نشان داد که ۲۰درصد از سالمندان از گاستریت آتروفیک که باعث التهاب مزمن و آسیب به سلول‌های تولیدکننده اسید در معده می‌شود رنج می‌برند. کم شدن اسید معده بر توانایی آن در جذب مواد مغذی مهم مانند ویتامین B۱۲‌‌، کلسیم، آهن و منیزیم تأثیر منفی می‌گذارد اما اگر بدانیم بدن ما در این مرحله از زندگی به چه چیزهایی بیشتر نیاز دارد، می‌توانیم از این مشکلات جلوگیری کنیم.
پروتئین بیشتر برای سلامت ماهیچه‌ها
پس از ۳۰سالگی، افراد به طور متوسط ۳ تا ۸ درصد توده عضلانی خود را در هر دهه از دست می‌دهند. این کاهش عضله به مشکلات سلامتی، شکستگی‌ها و ضعف در سالمندی منجر می‌شود. افزایش مصرف پروتئین تجزیه عضلانی را کند و به ساخت بافت عضلانی، بیشتر کمک می‌کند. برای مبارزه با تحلیل عضلانی انجام تمرینات ورزشی مقاومتی نیز توصیه می‌شود.
مصرف فیبر بیشتر برای جلوگیری از مشکلات گوارشی
سبک زندگی بی‌تحرک افراد مسن که به کاهش حرکات روده منجر می‌شود، همچنین استفاده از داروهایی که یبوست از عوارض جانبی آنهاست باعث می‌شود یبوست در میان سالمندان به‌ویژه زنان مشکل شایعی باشد. با این حال، نشان داده شده افزایش فیبر در رژیم غذایی، یبوست را کاهش می‌دهد، زیرا فیبر به کریستالیزاسیون مدفوع کمک کرده و حرکات روده را تسهیل می‌کند.
ویتامینD و کلسیم بیشتر برای تقویت استخوان‌ها
مصرف کلسیم که از مواد مهم برای سلامت استخوان است برای جذب موثر باید با ویتامینD همراه شود. فرآیند پیری تولید ویتامینD را برای بدن دشوار می‌کند و بدن بزرگسالان به دلیل کمبود ویتامینD دچار کاهش کارایی در جذب کلسیم می‌شود. درنتیجه استخوان‌ها ضعیف می‌شود و سالمندان در معرض خطر شکستگی استخوان قرار می‌گیرند. برای جلوگیری از این مشکل، مصرف ویتامینD از منابع دیگر بسیار مهم است.
افزایش مصرف ویتامین B۱۲ برای تقویت ذهن
ویتامینB۱۲ در تولید گلبول‌های قرمز خون و حفظ عملکرد مناسب مغز نقش دارد. متأسفانه در ۱۰تا ۳۰درصد افراد بالای ۵۰سال توانایی جذب ویتامینB۱۲ از رژیم غذایی کاهش می‌یابد و به مرور به کمبود آن منجر می‌شود. از این‌رو به افراد مسن توصیه می‌شود مکمل‌های ویتامین B۱۲ یا غذاهای غنی‌شده با آن را مصرف کنند، زیرا این مواد غذایی با حداقل مقدار اسید معده نیز جذب می‌شود.
مصرف آب بیشتر
با افزایش سن، بدن به دلیل کاهش ارتباط بین حواس و مغز، مستعد کم‌آبی می‌شود. با گذشت زمان، حساسیت گیرنده‌های مغز به تغییرات سطح مایعات بدن کمتر و تشخیص احساس تشنگی برای مغز به چالش تبدیل می‌شود. کم‌آبی بدن به‌ویژه برای افراد مسن خطرناک است زیرا می‌تواند توانایی بدن در جذب دارو را کاهش دهد و شرایط پزشکی موجود را تشدید کند. بنابراین نظارت بر مصرف آب و نوشیدن آب کافی در طول روز بسیار مهم است.