کد خبر: 9583 | صفحه ۴ | فرهنگ و هنر | تاریخ: 04 خرداد 1402
«محبوب یک ملت» صدساله شد
خیلیها آمده بودند، بهجز چهرهها و استادان، جمعیت زیادی هم خود را به تولد صدسالگی محمدعلی موحد رسانده بودند، آمده بودند برای بزرگداشت یک عمر تلاش و خدمت او به فرهنگ این سرزمین. به گزارش ایسنا، شب یکصدسالگی محمدعلی موحد، نویسنده، مترجم، حقوقدان، مصحح و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی با حضور افرادی همچون مصطفی محقق داماد، محمدعلی ابطحی، ژاله آموزگار، محمدرضا شفیعی کدکنی، شهرام ناظری، احمد مسجدجامعی، محمد ایوبی و حضور پرشمار مردم، سهشنبه، دوم خردادماه در مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی برگزار شد. به گفته برگزارکنندگان، حدود دوهزار نفر در این مراسم شرکت کردند.
علی دهباشی، مدیرمسئول مجله بخارا با خیر مقدم به حاضران و تبریک تولد صدسالگی محمدعلی موحد با اشاره به سرودههای شاعران و مطالبی که نویسندگان برای این شب فرستادهاند، از آنها پوزش خواست و گفت: این مطالب و سرودهها در ویژهنامه یکصدسالگی استاد منتشر خواهد شد.
او سپس با اشاره به حضور پرشمار مردم، خطاب به موحد گفت: استاد ارجمند، شما بنده خوشبخت خداوند هستید که محبوب یک ملت هستید و سه نسل از مردم از جایجای کشور بدون هیچ اجباری در مراسم شرکت کردهاند.
نشانهای از نسل عالمان قدیم
در ادامه پیام تصویری کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی که در مراسم حضور نداشت برای حاضران پخش شد. او در سخنانی گفت: در میانه دشواریها و ناملایمات روزگار، جشن صدسالگی پیر خرد و دانش، استاد محمدعلی موحد، همچون پنجرهای است رو به باغ و بوستانی سرتاسر گل و سبزه. دکتر موحد عمر پربرکت و زندگی گرانمایه خود را در باغ سرسبر فرهنگ و دانش ایرانی سربرآورده و خود نمادی استوار از دانش و خردمندی است. دکتر موحد از نسل دانشمندان سده اخیر است که دل در گرو فرهنگ ایران و زبان فارسی دارد و عمری را در راه شناخت مثنوی و افکار مولانا سر کرده است. شغل بلندپایه او در شرکت ملی نفت موجب شد تا مهمترین اثر این حوزه «خواب آشفته نفت» را به رشته تحریر دربیاورد. آثار موحد در زمینههای مختلف نشان و نشانهای است از آن نسل عالمان قدیم.
بزرگان تکرارنشدنی
سپس ژاله آموزگار، نویسنده و استاد زبانهای باستانی در یادداشت مکتوبی که با عنوان «سده زرین بزرگان تکرارنشدنی» خواند، اظهار کرد: قرنی که عمر پربرکت موحد را در برمیگیرد، سده بزرگ شخصیتهای تکرارنشدنی است که در جایجای ایران زاده شدهاند و با استعدادهای درخشان، در راهی که برگزیدند، محکم و استوار گام برداشتند و ارکان توسعه ایران عزیز ما را تا جایی که میتوانستند، پایهریزی کردند و کوشیدند این سرزمین را به شاهراه پیشرفت نزدیک کنند. همگی غم ایران داشتند و آبادی ایران، کعبه آمالشان بود و هدفشان خدمت بود نه مالاندوزی. آموختههایشان به آنها بینیازی خاصی بخشیده بود.
او افزود: به عنوان یک آذربایجانی افتخار میکنم در برابر شخصیت برجسته ایشان که به همه مردم ایران تعلق دارند و در سرزمین بزرگخیز آذربایجان به دنیا آمده، سر تعظیم فرود میآورم. خداوند را سپاس میگویم که بخت این را داشتم ایشان را بشناسم و با ایشان همسخن بشوم و با این گستردگی و تبحری که استاد موحد در زمینههای مختلف ادب و شعر و عرفان دارند، از شخصیت مهربان و دوستداشتنی، متواضع بیتکبرشان در عجب بمانم.
آموزگار در ادامه به کتابهای محمدعلی موحد اشاره کرد و با بیان اینکه آنچه موحد درباره زبان فارسی میگوید بسیار شنیدنی و به یاد سپردنی و نظری همسو، با آنچه از دل همه آذربایجانیهای دلبسته به ایران برمیخیزد است، گفت: اظهار علاقه به آذربایجان تعارضی با علاقهشان به فرهنگ ملی و زبان فارسی ندارد. ایشان زبان فارسی را برای همه اقوام ایرانی میداند و بر این موضوع تاکید کرده است که در کنار زبانهای قومی، زبان رسمی و مشترکی میان اقوام وجود دارد. زبان فارسی به قوم خاصی تعلق ندارد و مال مشاع همه اقوام ایرانی است که از پدران به پسران رسیده است.
درخشش ابدی یک ذهن زیبا
حسن انوری، فرهنگنویس و استاد زبان فارسی نیز در این مراسم در سخنانی گفت: قبل از اینکه در مراسم حاضر شوم، فضای مجازی را رصد میکردم تا ببینم درباره موحد چه نوشتهاند. یک جا نوشته بود «درخشش ابدی یک ذهن زیبا در عصر ما» و در جای دیگر نوشته «اکسیر نایابی از جمع خرد و دانش و فروتنی»، جز این نمیتوانم درباره موحد بگویم.
او سپس درباره آشنایی و دوستیاش با موحد گفت و به تدوین و ترجمه «افسانه کوراغلو» زیر نظر موحد اشاره کرد.
نویسنده فرهنگ سخن با اشاره به ترجمه موحد از ابنعربی گفت: موحد در این کتاب نثر بسیار زیبایی داشت و مقدمه ۱۱۰ صفحهای استاد موحد بر این کتاب، یکی از بهترین آثار نثر فارسی است و واقعا از فصاحت موحد لذت بردم. اما چیزی در ذهنم است که مرددم آن را بگویم، اما میگویم. کاش استاد با این نثر فصیح به جای پرداختن به ابنعربی به مفاخر ایران میپرداخت.