فورد موستانگ مکوان نشاندهندهٔ نفسهای آخر پیشرانههای V8 تنفس طبیعی است خصوصاً اینکه فورد آیندهٔ الکتریکی خود را با مکایی GT اسپرتتر کرده است. این مکوان قویترین موستانگ بنزینی است که در اروپا عرضه میشود. با تغییرات پیشرانه و ارتقاء شاسی در این نسخه، فورد همچنین ادعا میکند که مکوان سریعترین موستانگ در پیستهای اروپا خواهد بود زیرا نسخههای قویتر و وحشیتر شلبی GT350 و GT500 در این قاره عرضه نمیشوند؛ بنابراین، روی شانههای پهن مکوان وظیفهٔ سنگینی قرار دارد که البته از انجام آن شانه خالی نمیکند. یکی از تغییراتی که مکوان برای بهبود عملکرد در پیست تجربه کرده است، تجهیز به یک پکیج آئرودینامیک اختصاصی است که ۲۲ درصد به داونفورس موستانگ پایه اضافه میکند و به لطف اسپلیتر جلو و اسپویلر عقب بزرگ، نمای تهاجمیتری هم به خودرو میبخشد. یکی دیگر از ویژگیهای این نسخه هم تعبیهٔ دو ورودی هوای دایرهای شکل در جلوپنجره است که هم پیشرانهٔ ۵ لیتری V8 را تغذیه میکند و هم ادای احترامی به موستانگ مکوان سال ۱۹۶۹ است. یک سیستم اگزوز پرفورمنس هم تضمین میکند که اگر کسی نتوانست مکوان را از روی ظاهر تشخیص دهد، مطمئناً از طریق صدا خواهد فهمید این نسخهٔ قویتری است. با فشردن دکمهٔ استارت، مکوان از خواب بیدار میشود و غرش V8 آن فضا را پر میکند. ریمپ ECU و دریچه گاز جدید، قدرت این موتور را به ۴۶۰ اسب بخار رسانده که ۱۰ اسب بخار نسبت به موستانگ GT بیشتر است (نسخهٔ آمریکایی مکوان ۴۸۰ اسب بخار قدرت دارد). از بیرون، صدای موتور رعبانگیز است اما روی صندلی راننده چنین حسی چندان وجود ندارد. پیشرانه اصلاً خشن نیست و فشردن پدال گاز صدای اگزوز نرمی را به دنبال دارد و این V8 بیقرار خودرو را روی تعلیق از این سمت به سمتی دیگر تکان میدهد. اما چیزی که در مکوان بیش از همه اهمیت دارد، ارتقاء شاسی است. در این بخش، کمکفنرهای مغناطیسی از نو تنظیم شدهاند و بهمنظور افزایش دقت هندلینگ، فنرهای جلو سفتتر شده و آنتیرول بارهای ارتقا پیدا کردهاند. سیستم فرمان برقی خودرو هم مجدداً کالیبره شده و همهٔ این تغییرات کاملاً محسوس هستند. مکوان نسبت به موستانگ GT ثبات و پایداری بیشتری دارد و با دقت بیشتری حمل میکند. البته خودرو ناهمواریهای جاده را خیلی خوب جذب نمیکند اما در عوض با سفتتر شدن تعلیق، حرکات بدنه بهتر کنترل میشود و واکنش خودرو به چرخشهای فرمان سریعتر شده است. این تغییرات همچنین از طریق فرمان، حس اتصال بهتری بین راننده و خودرو برقرار میکند و موجب هدایت راحتتر خودرو در مسیرهای پرپیچوخم میشود حتی اگر مکوان هنوز هم تیزی برخی از رقبای خود را نداشته باشد. بااینحال، بهمحض فشردن پدال گاز هر مشکلی هم که وجود داشت باشد کاملاً فراموش میشود. پاسخگویی موتور واضح است و غرغرهای آن در دورهای پایین، در نزدیکی ردلاین ۷,۵۰۰ rpm به غرشی دوستداشتنی تبدیل میشود. این پیشرانه واقعاً کلیدیترین عامل جذابیت موستانگ است. البته مکوان خودروی خیلی سریعی نیست اما وقتی تمام توان آن به کار گرفته شود کاملاً فراتر از انتظاری که از یک موستانگ تنفس طبیعی میرود عمل میکند. منبع: پدال (pedal.ir)