ورزش شرایط خوبی ندارد و دلیل آن چیزی نیست جز ناکارآمدی حاکم بر مدیریت ارشد ورزش که نه تنها به خودش متکی نبوده بلکه ورزش را با مدیران سفارشی اداره کرده و وامدار دیگران است.مدیریتی که اختیار دار کامل نیست و طی این دو سال نشان داده بیش از آنکه اتکایش به مجموعه مدیران ورزش باشد، گوش به فرمان دارد که چه نسخه ای از بیرون برایش می نویسند. شاید اگر غیر این بود وزیری که چند بار تا پای استیضاح رفته و همین دو هفته پیش نیز از مجلس کارت زرد دیگری گرفت، خیلی پیشتر از اینها عذرش از وزارت ورزش خواسته می شد. اصلا کاری به مدیران سفارشی و خارج از حیطه ورزش نداریم ، چون اینها به تناوب در ورزش حضور داشته اند و جامعه ورزش نیز استخوان در گلو از سر ناچاری با این پدیده کنار آمده است، اما موضوع اصلی ورزشی است که درجا می زند و چشم انداز روشنی بر آن مترتب نیست. باید پرسید حمید سجادی در مقام وزیر ورزش و کسی که دکتری تربیت بدنی دارد،چه استراتژی و راهبردی را در جهت توسعه ورزش در طی این دو سال مورد توجه قرار داده است؟ بی‌شک اگر قرار بود سجادی همان حرف قبلی‌ها را تکرار کرده و برنامه روشنی پیش روی ورزش قرار ندهد، چه فرقی است بین او که ادعای ورزشی بودن دارد و مدیران پیش از او که غالبا از جنس مدیران سیاسی بودند؟! واقعیت این است که ورزش ایران در فاصله چند ماه تا بازی‌های آسیایی هانگژو چین، بدون استراتژی روشن و از پیش تعریف شده گام به این بازیها خواهد گذاشت.بطور طبیعی بعد از گذست ۴ سال باید در این بازیها به لحاظ مدالی و رتبه جهش لازم را داشته باشیم. این هدف در شرایطی است که به دلیل ضعف‌های مدیریتی و عدم نظارت برنامه‌ای، شرایط رشته‌های مدال آور ایران، برای حضور در بازی‌های آسیایی مناسب نیست. جدا از بازی‌های آسیایی، شرایط ورزش ایران برای حضور در بازی‌های المپیک پاریس در سال آینده نیز مشخص نیست و قطعا اگر مسئولان نخواهند به خود آمده و تجدید نظری اساسی در برنامه‌ها داشته باشند، می‌ترسیم در پاریس درجا زده و حتی در جدول مدالی و رده بندی بازی‌ها چند پله سقوط کنیم. منهای بازی‌های آسیایی و المپیک که برای ورزش ایران از اهمیت زیادی برخوردار است، انتخاب وچینش مدیران در بدنه وزارتخانه، فدراسیون‌ها و باشگاه‌های دولتی هوشمندانه نبوده و نیست. فقط برای یک نمونه به حادثه تلخ پیش آمده در تمرین پنجشنبه گذشته استقلال اشاره می‌کنیم. اولین تمرین با حضور جواد نکونام سرمربی جدید و به تبع آن حضور سرپرست مدیر عاملی باشگاه استقلال تا در روزی که هوادار روی سکوهای کمپ مرحوم ناصر حجازی موج می زد، مدیران باشگاه مانور با صطلاح کارآمدی دهند. غافل از اینکه هواداران استقلال وقتی بنرهای حمایتی چاپ شده از حجت کریمی را می بینند، نمی‌توانند وضع موجود را هضم کرده و علیه او شعار می دهند. اما این پایان ماجرا نیست و هانی کرده و سه نوچه‌اش که قبل از آن با حجت کریمی حسابی چاق سلامتی کرده‌اند، وسط سکوها رفته و چند نفری را به باد کتک می‌گیرند تا زهرچشمی گرفته باشند از کسانی که کریمی را گزینه مناسبی برای مدیر عاملی نمی‌دانند. گرچه بعد از این حادثه تلخ و شرم آور سرپرست مدیر عاملی باشگاه این حادثه را ساختگی دانسته و وزیر ورزش نیز به حراست وزارت دستور پیگیری سفت و سخت داده و متعاقب آن نیز از پلیس تهران خبر آمد که هانی کرده و عواملش دستگیر شده اند،اماچند نکته در این مورد قابل ذکر است: ۱/ آیا می‌توان پذیرفت که این فرد اتفاقی در کمپ‌ مرحوم حجازی حاضر شده و در کنار زمین با حجت کریمی خوش و بش کرده است؟ ۲/‌ چرا حجت کریمی بلافاصله بعد از این درگیری خودش درون رختکن رفته و از خود سلب مسئولیت کرده است. آیا او نمی‌توانست جلوی هجوم فرد مورد اشاره را به هواداران بگیرد؟ ۳/ باید از وزیر پرسید بر اساس چه متر و معیارهایی دست به انتخاب اعضای هیات مدیره و سرپرست مدیر عاملی باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس می‌زند؟ ۴/‌ باید به هوادار استقلال حق داد که از وضعیت موجود ناراضی باشد.تیمی که در فصل قبل بسیار نجومی بسته شد، اما به دلیل ناکارآمدی مدیریتی از گردونه جام باشگاه‌های آسیا حذف شد و کسی نیز تا امروز شفاف پاسخ نداده که صدها میلیارد پول بی زبانی که به استقلال تزریق شده، چه فرجامی داشته است؟ ۵/ باید پذیرفت که هنر باشگاهداری یک علم است و نمی‌توان با تهدید و ارعاب و عدم شفافیت مالی، باشگاه بزرگ و پرطرفداری چون استقلال را اداره کرد.