کد خبر: 13150 | صفحه ۴ | فرهنگ و هنر | تاریخ: 07 مرداد 1402
شاپور جورکش درگذشت
شاپور جورکش، شاعر و منتقد ادبی در ۷۳ سالگی از دنیا رفت.
محمد ولیزاده، نویسنده و ناشر با اعلام این خبر به ایسنا گفت: شاپور جورکش از ۱۰ روز پیش به علت مشکلات ریوی با هوشیاری پایین در بیمارستانی در شیراز بستری بود، اما از دو روز قبل وضعیتش بهتر شده بود به گونهای که دکترها گفته بودند میتواند دوره نقاهت با دستگاه اکسیژن را در خانه بگذراند که متأسفانه روز جمعه، ششم مردادماه از دنیا رفت.
برنامه مراسم تشییع پیکر و خاکسپاری شاپور جورکش متعاقباً اعلام خواهد شد.
جورکش شاعر، مترجم، منتقد و پژوهشگر ادبی و نمایشنامهنویس بود. وی متولد شهرستان فسا در فارس بود و تا زمان مرگ در شیراز زندگی میکرد. آثار متعددی از وی منتشر شده که بوطیقای شعر نو معروفترین آنهاست.
کار او پیش از انقلاب تئاتر بود اما بعد از آنکه تئاتر در شیراز با موانعی روبهرو شد، او کار فردیتری را برای بیان و بروز انتخاب کرد، و به سمت شعر رفت. پس از آن، ادبیات عرصه فعالیت شاپور جورکش شدهاست. سرپرستی کمیته تئاتر دانشگاه شیراز را از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ به عهده داشت. تدریس در کارگاه تئاتر کودک تلویزیون مرکز شیراز از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸ از دیگر فعالیتهای او بود.
معروفترین کتاب شاپور جورکش بوطیقای شعر نو نام دارد که با رویکردی جدید و تازه شعر و شاعری نیما یوشیج را بررسی میکند. این کتاب توسط انتشارات ققنوس منتشر شدهاست و از کاملترین کارها در زمینه شعر نیما یوشیج است. کتاب «زندگی، عشق و مرگ از دیدگاه صادق هدایت» نیز از بهترین کارهای حوزه هدایتپژوهی شناخته شده و در کنار کتاب دکتر محمد صنعتی از بهترین آثار این دورهاست. این پژوهش در سال ۷۴ توسط نشر آکه به چاپ رسیدهاست. همین دو کتاب نقد و پژوهش کافیاست تا جورکش را به عنوان پژوهشگر و منتقدی راهگشا تثبیت کند. جورکش تاکنون دو منظومه شعر با نامهای «هوش سبز» (انتشارات نوید) و «نام دیگر دوزخ» (انتشارات آگه) به چاپ رساندهاست. «دموکراسی و هنر» و «درآمدی تاریخی بر نظریههای ادبی از افلاطون تا بارت»، «پست مدرنیسم» و «خفیهنگاری خشونت در سرزمین آدملتیها» از آثار این شاعر، منتقد ادبی و مترجم هستند.
یکی از مهمترین فعالیتهای ادبی جورکش تأسیس گروه ترجمه شیراز بودهاست. جورکش در گفتگو با کتاب ماه ادبیات و فلسفه دربارهٔ چگونگی تشکیل این گروه چنین میگوید: این گروه در سال هفتاد وشش شکل گرفت و اگر لطف دکتر حسینعلی نوذری نبود شاید تشکیل این گروه عملی نبود. دکتر نوذری که مسوول بخش پژوهش مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران است ترجمه چند کتاب را به من سفارش دادند و از آنجا به فکر افتادم که از انرژی بالقوه دوستان استفاده کنم. علی معصومی که کار ترجمه را به صورت حرفهای دنبال میکند، ناهید سلامی غلامرضا امامی مرتضی ترسلی پرویز صحت و مهری عبادی در این گروه همکاری دارند. دوستان مترجم دیگری مثل عباس مخبر عباس زندباف و مهدی غبرایی نیز که در تهران هستند گروه را یاری دادهاند. کار گروه در آغاز با کتابهای تاریخی شکل گرفت این کتابها امکان تشکیل گروه را داد اما پس از آن به این نتیجه رسیدیم ترجمه آثار نقد و نظر ادبی بهترین کاری است که میتواند انجام شود این کارها توسط خود گروه انتخاب میشود.