گروه فرهنگ و هنر- ماجرای صادق بوقی را حالا کمتر کسی است که نداند. «یه روزی تنگه غروبه آسمان... بزه‌مه تی خالا گوشا با تیرکمان... ائو، ائو، ائو ائوای روزم کی او یزیده کافر... بوشویا انزلی میان با خاور...» صادق بوقی این‌ها را خواند؛‌ چند مرد جوان برایش دست زدند. صادق بوقی توبیخ و صفحه مجازی‌اش بسته شد؛ حالا او صفحه‌اش را پس گرفته است با ۶۰۰ هزار دنبال‌کننده بیشتر که می‌رود میلیونی شود! بعد از آن توبیخ سیل حمایت‌ها از او آغاز شد، هرچند که رسانه‌های اصولگرا برایش کارتون کشیدند و آن را مصادره به مطلوب کردند. معلوم نیست که در این سطح واکنش نشان داده نمی‌شد باز هم وزیر ارشاد می گفت که ماجرای صادق بوقی یک فرصت است با نه؟
باید گفت کسانی که صفحه او را به بهانه واهی هنجار شکنی بستند و بعد از دیدن واکنش های منفی و جهانی شدن ترانه او، مجبور به بازگشایی اش شدند، ناخواسته بیشترین خدمت را به این مرد شادمان گیلانی کردند.
افزایش تعداد دنبال کنندگان صفحه اینستاگرامی صادق بوقی، الزاماً به معنای آن نیست که همه دنبال کنندگان، عاشق ترانه ها و رقص های او هستند بلکه رفتاری اعتراضی به برخوردهای سلبی است که نمونه اش را در بستن صفحه صادق بوقی و متهم کردن وی به هنجار شکنی شاهد بودیم.
روند افزایش دنبال کنندگان صفحه اینستاگرام صادق بوقی همچنان ادامه دارد و فقط خدا کند مسوولان معنای این رفتار اجتماعی را بدانند و به خود آیند.
تقی آزاد ارمکی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران دراین باره به عصر ایران می‌گوید: «شادی تعطیل است و به همین دلیل ملت ایران در حال عبوس شدن هستند. مردم صبح اول وقت که از خانه بیرون می‌آیند، عبوس‌اند. بعدازظهر که عصبانی‌اند. این ممنوعیت‌ها ضد فرهنگی‌اند. یعنی فرهنگ را ممکن نمی‌کنند و فقط زایندۀ عبوسی هستند.
کسانی که شادی‌ستیزند، درکی از مناسبات جامعه و فرهنگ ایرانی ندارند و خودشان را نسبت به این فرهنگ، غریبه می‌دانند. با غریبگی، مشغول مدیریت‌اند. این طور که نمی‌شود. پدر و مادری که می‌خواهند فرزندشان را تربیت کنند، نمی‌توانند شبیه معلم مدرسه با آن بچه رفتار کنند. باید پدری و مادری کنند و به بچه نزدیک و با او آشنا باشند. اینکه مثل غریبه‌ها رفتار کنیم و انتظار داشته باشیم مدیریت‌مان جواب بدهد، انتظار ناصوابی است.»
در جهان ساسی‌مانکن‌ها با صادق بوقی چه کنیم؟
ایسنا نیز در گزارشی می نویسد: «حتما در روزهای اخیر قصه صادق بوقی، پیرمردی ۷۰ ساله اهل گیلان را شنیده‌اید که با آوازخوانی و حرکات موزون محلی خود در بازار بزرگ شهر رشت شهرت پیدا کرده است. او که به دلیل اجرای حرکات موزون و انرژی بالای خود در میان مردم بسیار محبوب است، چند روز پیش شایعه بازداشتش منتشر شد؛‌ هر چند که کمی بعد مرکز اطلاع‌رسانی فرماندهی انتظامی استان گیلان اعلام کرد: «در پی انتشار ‌ ویدیوی فردی به ‌هویت معلوم در شهر رشت و اخبار غیرواقعی در خصوص دستگیری ایشان و پلمب برخی مغازه‌ها؛ با بررسی به‌عمل‌آمده مشخص شد، چنین موضوعی صحت نداشته و صِرفاً در چارچوب قانون به افراد هنجارشکنی که به‌صورت مختلط اقدام به تولید محتوای خارج از عرف و انتشار در فضای مجازی نموده بودند، تذکر داده شد.»
صادق بوقی و تلاش برای شادی جمعی
ایسنا، طی روزهای اخیر در دو گزارش مجزا به شادی جمعی و نقش موسیقی در شادی جمعی پرداخت. پرونده‌ای که تاکنون در دو قسمت به اهمیت این موضوع پرداخته است، حالا در قسمت سوم یک شادی جمعی را بررسی می‌کند که چندان به مذاق برخی مدیران میانی خوش نیامد . باعث بروز حواشی و هزینه‌زایی نابجا شد.
ویدئوی آوازخوانی صادق بوقی که در فضای مجازی وایرال شده بود، ‌در واقع تصویری از مردم شاد و با نشاط رشت را ارائه می‌داد که با یک قطعه موسیقی فولک همخوانی می‌کنند و برای لحظاتی شادند و فارغ از همه چیز دست می‌زنند و می‌خوانند.
بسته شدن صفحه صادق‌بوقی که این ویدئوهای شاد را برای مردم اجرا و منتشر می‌کرد، با سیلی از انتقادات از سوی کاربرای فضای مجازی و حتی سیاستمداران و مدیران دولتی مواجه شد. حتی بسیاری از رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان نیز روی این موج خبری نشستند و به مخاطب این‌گونه القا کردند که یک عزم سیستماتیک برای مبارزه با شادی مردم وجود دارد. از سوی دیگر نیز افرادی مانند عزت‌الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی و رئیس سابق رسانه ملی، شدیدا به این رفتار فراقانونی و هزینه‌زا انتقاد کردند.
روایت‌ها و مجادلات ضد و نقیض زیادی از این اتفاق بیان شد که البته هیچ برنده‌ای نداشت؛ به جز صادق بوقی که اکنون نزدیک به یک میلیون دنبال‌کننده دارد!
محتوای ترانه صادق‌بوقی چه بود؟
ترانه‌ای که صادق بوقی آن را اجرا و سپس وایرال کرد صرفا یک ترانه فولک و البته با محتوای طنز بود که به کسی هم ضرر نمی‌رساند. محتوای ترانه این بود:
به هوای روخانه آبه میان (به هوای آب رودخانه)
آبه سر غوطه بزه باکه میان (کنار آب، غوطه زد در یک باکِ حلبی)
ائو، ائو، ائو ائو
یه روزی تنگه غروبه آسمان (روزی نزدیک غروب آسمان)
بزه‌مه تی خالا گوشا با تیرکمان (با تیرکمان به لاله گوشت زدم)
ائو، ائو، ائو ائوای روزم کی او یزیده کافر (روزی هم که آن یزید کافر)
بوشویا انزلی میان با خاور (رفت به انزلی با ماشین خاور)
ائو، ائو، ائو ائو
اگه گیدی رشتی‌یم (اگر میگن رشتی‌یم)
خیلی هم مشتی‌یم
تاکسی برگشتی‌یم
ائو، ائو، ائو ائو
هلهله کُن (هلهله و شادی کن)
هوی هوی
ولوله کن
هوی هوی
زلزله کن
هوی هوی
مرا ولاکُن (منو ول کن)
هوی هوی
درواقع محتوای این ترانه صرفا سرگرمی است و فضایی غیر اخلاقی ندارد.
در دنیای ساسی‌مانکن‌ها، با صادق‌بوقی‌ها چه کنیم؟
از زمانی که ترانه جدید ساسی مانکن با محتوای غیر اخلاقی منتشر شد تا انتشار خبر مسدود شدن صفحه صادق بوقی که محتوای صفحه‌اش شادی و موسیقی است، ‌کمتر از یک هفته فاصله بود. یعنی درست زمانی که همه انتقاد می‌کردند،‌ اگر محتوای موسیقی شاد و شادی جمعی به اندازه کافی در کشور تولید می‌شد، مردم سراغ ساسی‌مانکن‌ها نمی‌رفتند، فقط ۷ روز فاصله بود. اهمیت ماجرای صادق بوقی در حدی است که وزیر فرهنگ هم می‌گوید، باید به این ماجرا به چشم فرصت نگاه می‌کردیم.
آقای مدیر! یک ترانه‌خوانی چند دقیقه‌ای در یک بازار کوچک محلی در شمال ایران که سابقه‌ای چند دهه‌ای دارد و می‌تواند شادی کوچکی برای مردم بسازد، چیزی نیست که به یک هزینه بزرگ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تبدیل شود و امنیت روانی جامعه را هدف بگیرد.»