نظر به ناکارآمدی ها در دوره های گذشته و عدم دست‌یابی به اهداف تعيين شده و وجود کمبودها و کاستی های غیرقابل جبران در حوزه‌ های مختلف سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی، امروزه کشور ما به منشی و کارمند دفتر نیاز ندارد بلکه به یک رئیس جمهور قوی و  مستقل و باسواد و اخلاق مدار نیازمند است، لذا از کاندیداهای محترم چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تقاضا داریم دروغ و ریا و چاپلوسی و خوش خدمتی را کنار گذاشته و تمرکز خود را با توجه به اولویت بندیهای ضروری زندگی مردم، روی این حداقل‌ ها بگذارند. لذا با توجه به چالش‌های داخلی و بین المللی به نظر میرسد در این دوره حساس حداقل وظیفه یک رئيس جمهور میتواند به شرح زیر باشد:
۱_ بتواند کشور را به طور جدی به سمت صنعتی شدن و تولیدات صنعتی با تکنولوژی های روز جهان سوق دهد.
۲_برجام را هر چه سریع تر به نتيجه برساند و با دنیا بخصوص غرب و آمریکا کار و تعامل و شراکت داشته باشد و حتی ناچارا در خیلی از زمینه ها داوطلبانه با نظام بین الملل کنار بیاد چرا که با دنیای امروز نمیتوان با زبان زور حرف زد باید توهم را کنار بگذاریم.
۳_ اف ای تی اف (FATF) و پالرمو ... را کامل اجرای و به نتیجه برساند و بحث پولشویی و تامین مالی تروريسم و غیره را شفاف سازی کند و بودجه گروهای نیابتی را قطع کرده و در داخل برای معيشت مردم هزینه کند.
۴_ برنامه ۲۰۳۰ يونسکو را کاملا اجرايي و عملیاتی کند تا آموزش و پرورش به ريل واقعی خود برگردد فاصله‌ زیادی بین دانش آموزان ما و دنيای متمدن افتاده‌ است.
۵_ در حوزه‌ مسائل سياسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی شفاف سازی کند و صراحت لهجه داشته باشد چرا که تا زمانی‌که فضای باز سیاسی نباشد و رسانه های آزاد نتوانند ضعف‌های دولت را منعکس کنند هرگز یک اقتصاد موفق شکل نخواهد گرفت.
۶_ آزادی‌های سياسی و اجتماعی و حقوق اولیه شهروندی و حداقل آزادیهای مدنی از جمله آزادی پوشش و بیان و قلم و حقوق برابر جنسیتی و قومیتی و زبانی و نژادی و غیره را تضمین کند ...
۷_ زندانيان سياسي و مطبوعاتی را آزاد و از اتهام زنی به نویسندگان و فعالان مدنی و اجتماعی و شاعران و هنرمندان و اساتید دانشگاه و غیره... جلوگیری کند و از افراد توانمند و نخبگان فکری و ابزاری در مديريت های کلان و اجرای استفاده کند.
۸_ بتواند با تعامل با دنیای آزاد، صنعت و تکنولوژی ایران را حداقل به سطحی برساند که کشور ما هم مثل تایوان و کره جنوبی و ترکیه و مالزی و اندونزی و غیره، گوشه‌ای از اقتصاد جهان را بگیرد امروزه ما هیچ نقشی در تولید و اقتصاد و صنعت و تحقیقات جهانی نداریم.
۹_ باید بداند و متوجه این مهم باشد که مشکل اقتصادی ما در واقع مشکل اقتصادی نیست حتی ریشه مشکلات اقتصادی ما هم مشکلات سياسی است باید اول موانع سیاسی داخلی و خارجی را رفع کند تا گره معيشت و تورم و بیکاری و اشتغال‌ باز شود با شعار دادن سفره مردم رنگین نميشود هر چند دیگر سفره ای برای مردم نمانده است ..
۱۰_ از عوام فریبی و شعار و چاپلوسی و دروغ و ریاکاری و مقدس مآبی و خرافی پرستی و جهل و خود شیرینی برای نظام دوری کند.
۱۱_ بودجه‌ تمام نهادهای موازی و مثلا فرهنگی و خارج از دولت را حذف و به تولید اختصاص دهد.
۱۲_ ‏از کسی یا ارگانی یا نهادی یا کشوری هراس نداشته باشد و فقط به حقیقت پایبند باشد نه حلقه به گوش این و آن.
۱۳_ به طور جد جلو جولان تندروهای مذهبی خشک مغز را بگیرد و اجازه‌ سوءاستفاده به آنها را ندهد و به مرور این افراد تندرو  با افکار طالبانی را از عرصه جامعه و سیاست ایران حذف کند .
۱۴_ با ارتباط قوی و گسترده با آمریکا ضمن برداشتن تحریم‌ها و استفاده از سرمایه‌گذاری خارجی زمینه فعاليت شرکت های بزرگ در ایران را فراهم کند تا ریشه بیکاری و تورم‌ خشکانده شود و در زندگی مردم گشايش حاصل شود و دهها مورد دیگر.
این موارد حداقل‌ کارهای هستند که یک رئیس جمهور باید انجام دهد. شک نکنید که غیر از این، دروغ و ریا و دزدی و عوام فریبی است و حلقه به گوش بودن و همان سیستم ارباب رعیتی و تکرار اشتباهات وحشتناک گذشته‌...
اگر واقعا دغدغه ایران را دارید امیدواریم نه تنها کاندیداهای ریاست جمهوری بلکه کارشناسان و بقیه دست اندرکاران نیز در این راستا قدم بردارند تا در این چهار سال حداقل بتوانیم به مسیر درست برگردیم چرا که خیلی وقت است قطار توسعه در ایران از مسیر خارج شده لذا اولین قدم برای رسيدن به اهداف مشخص شده ریل گذاری صحیح میباشد و این ریل گذاری با شعار و توهم و قله قله گفتن به دست نمیآید باید طرحی نوع انداخت و نیاز هم نیست چرخ را دوباره‌ اختراع کنید فقط کافیست با دنيای آزاد کار کنید و دشمنی با دنیای داخل‌ و خارج را کنار بگذارید.. نمیتوان هم با مردم دشمن بود و هم با تمام‌ کشورهای دیگر دنیا و انتظار داشت که مردم دنیا از ما حرف شنوی داشته باشد.