بی‌تردید ایران با انتخابات دیروز وارد مرحله نوین خود شده است فارغ از اینکه پیروز انتخابات چه کسی است، اما بانگاه به نتیجه مرحله اول و آرایش شکل گرفته در مرحله دوم؛می‌توان گفت شاهد پوست‌اندازی سیاسی هستیم . از یک سو نرخ مشارکت در مرحله اول، اعلان هشدار باش به تمام گروه‌های سیاسی بود میزان مشارکت درمرحله دوم، اثر شگرف نرخ پایین مشارکت در مرحله اول را از بین نمی‌برد . معتقد هستم نظام بایست بانگاه به مرحله اول، درنگ کند و آسیب شناسی نماید قهر مردم سیاسی نیست و نباید سیاسی تفسیر شود قهر مردم اعتراض به کارنامه همگان است. با این کارنامه نمی‌توان روی دیوار مردم مشق اعتماد نوشت هر کس پیروز انتخابات باشد (که امیدوارم آن فرد دکتر پزشکیان باشد) مهمترین اولویتش آشتی دادن مردم است. گروه‌های سیاسی هم دراین انتخابات، کارنامه درخشانی نداشتند بخشی از دلایل نیامدن مردم، معلول سیاست زدایی از زندگی آنان است و میل مردم به زندگی منهای سیاست است. دلیل این دلزدگی، پرهزینه بودن سیاست است. سپهر سیاسی و کنش سیاسی در ایران باید کم‌هزینه گردد. جریان اصولگرا گرفتار انشقاقهای پر نشدنی شده است از امروز اثر این انشقاق را در رفتار جریانی خواهیم دید‌. جریان اصلاح طلب هم متوجه وزن خود شده است هر دو جریان نیازمند بازتعریف کارکردهای خود هستند مردم به‌دنبال مدل جدید سیاست‌ورزی معیشت آفرین هستند. گوش مردم به شعارحساس شده است وبا روش‌های تکراری جریانات سیاسی تحریک و تهییج نمی‌شوند. مردم در مرحله اول با نیامدن پیام خود را دادند و در این مرحله با آمدن قدرت تشخیص خود را نشان دادند از امروز با یک ایران دیگری روبرو هستیم.