در لحظات پایانی فرآیند تشکیل کابینه دکتر پزشکیان  هستیم ترکیب کابینه از حساسیت و پیچیدگی‌های زیادی برخوردار است. شاید مهترین ایستگاه برای راستی‌آزمایی ایده‌های دکتر پزشکیان، ترکیب کابینه می‌باشد . سطح انتظارات بسیار بالاست. گروهها و جریانات مختلف برای خود، حق مطالبه قائل هستند . بسیاری معتقدند دولت چهاردهم بایست تبلور دولت وفاق و وحدت ملی باشد. اما هرکس تفسیر خود از دولت وحدت ملی دارد. در گمان بسیاری دولت وحدت ملی معادل دولت ائتلافی است. به این شکل که تمام گروه‌های سیاسی، سهمی داشته باشند. ولی این تفسیر به هزار دلیل، نه مطلوب و نه ممکن است . شخصا معتقدم دولت وحدت ملی یعنی دولت متشکل ازچهره‌های ملی . دولت ملی باچهره‌های ملی قابلیت تحقق دارد .کسانی این خصوصیت را دارا هستند که نگاه ملی به موضوعات کشور داشته باشند و قدرت جداسازی خود از قالب‌های حزبی و گروهی در اداره وزارت را داشته باشند . بر اساس تجربه تاریخی، شاهد شکل‌گیری دولت‌ها باویژگی‌های زیر بوده‌ایم : ۱-دولت‌های راه حل گرا : انتخاب دولتمردانی که در مقابله با مشکلات و مصائب، خود راه حل هستند. ذهن حل مسئله دارند در دوره مدیریتی‌شان، شاهد انباشت مشکلات و پرونده‌های باز نیستیم ۲-دولت‌های مسئله ساز: متشکل از دولتمردانی که بجای راه حل، خود مسئله و مسئله ساز هستند. در پایان کار چنین دولتی نه فقط از حجم مصائب ملت کاسته نشده که مصائب و مسائل دو چندان و پرونده‌ها همه مفتوح و حاشیه‌ها بر متن حاکم است ۳-دولت ثروت آفرین و درآمدساز: کادر چنین دولتی از هنر خلق ثروت برخوردار هستند. ذهن تولید درآمد دارند، بلدند منابع را به‌سمت ایجاد ارزش افزوده هدایت کنند. در انتهای دوره خدمتی شان، کارنامه‌ای از توفیقات خلق ثروت دارند. اینان خصلت تصمیم گیری خوب را دارند. با تصمیم بهنگام و درست، منابع ساز می‌شوند ۴-دولت هزینه ساز : این دولت متشکل از دولتمردانی است که هیچ هنرخلق ثروت ندارند و دارای شخصیت هزینه‌ای هستند .تمام هنرشان هزینه تراشی است. فاقد هنر تصمیم‌گیری می‌باشند. بایست منابع فراوان باشد تا تصمیم بگیرند در انتهای دوره این گروه، دولت ورشکسته و کشور کلنگی به ارث می‌رسد. مشکلات کنونی کشورمحصول شکل‌گیری دولت‌ها بارویکرد دولت شماره دو وچهارم است . اکنون باخوشبینی نسبت به دکتر پزشکیان امید است شاهد شکل‌گیری دولت با ویژگی‌های دولت ردیف یک و سه باشیم.