استقلال خوزستان که در فصل جاری با تغییرات گسترده ای از کادر فنی گرفته تا بازیکن مواجه بوده، با شکست استقلال تهران دست به کار بزرگی زد؛ کاری که شاید در مخیله بسیاری از فوتبالی ها جایی نداشت اما نتیجه فوتبال را اتفاقات درون زمین رقم می زند، اتفاقاتی که برگرفته از برنامه ریزی و تلاش هدفمند باشد. کار بزرگ تیم دگرگون شده استقلال خوزستان نباید در پس حوادث و حواشی این بازی و بازی بد استقلال تهران، مورد غفلت واقع شود. آنها همنام تهرانی خود را پس از ۲۹ بازی شکست ناپذیری متحمل شکست کردند تا این روند برای نکونام و شاگردانش پاره شود، کاری که در طول این ۲۹ هفته از مدعیان متمول و متمکن لیگ نیز ساخته نبود. فارغ از بازی بد استقلال تهران، قطعا فوتبال هدفمند شاگردان بیوزوویچ در نیل به این نتیجه تاثیر به سزایی داشت. افسوس که به اندازه دیگر تیم متمول اهوازی( فولاد) به این تیم ریشه دار، پرهوادار و قدیمی تر، بها و امکانات داده نشده است که اگر چنین می بود استقلال خوزستان با آن عقبه را باید همواره در صف مدعیان لیگ برتر می دیدیم چنانکه صنعت نفت قدیمی اما بی بضاعت را!
استقلال نکونام در این بازی خوب نبود، بسیار بدتر از بازی با ملوان حتی با وجود بازیکنان خارجی اش! در این بازی حتی از آن سانترهای پرتعداد در بازی با ملوان خبری نبود، سانترهایی که با حضور بلانکو نیاز بدان حس می شد ولی کناره های استقلال هم آن بازیکنان ساعی ۲ دیدار قبلی نبودند! سفیدپوشان تهرانی ۴ موقعیت ایده آل گلزنی خود را یا هدر دادند یا اسیر مهارهای گوهری شدند؛ فرصت هایی که با استفاده از نقطه ضعف خط دفاعی آبی پوشان خوزستانی ساختند ولی بهره نبردند. طبق آمار شانس گل میمهان حدود ۳ برابر میزبان بود ولی فاتح بازی میزبان کم شانس تر بود چون نتیجه بازی محصول بهره گیری از موقعیتهاست نه تعدد آن.
در روزی که خارجی های همنام خوزستانی نمایش خوبی داشتند، یکی از آنها(بیفوما) که به عنوان یار تعویضی نیز به زمین آمد با ضربه کاشته ای استادانه، نتیجه بازی را رقم زد، گلی که روی آن هم نباید اشتباه سد دفاعی، مدافعین و دروازه بان استقلال نادیده گرفته شود.
استقلال خوزستان اگر در ادامه راه نیز چنین هدفدار بازی کند می تواند بارقه های امید را در دل هوادارانش زنده نگهدارد و حیف است که چنین نباشد. استقلال تهران که در فاز هجومی مشکلات فراوانی دارد با ۴ گل خورده در ۳ بازی، نشان داد که خط دفاعی اش نیز صلابت فصل قبل را ندارد و پا به پای خط حمله اش نیاز به کار و تمرین دارد و کلا این استقلال محتاج کار بیشتری است.
از نقش حاشیه ها در این بازی نباید گذشت؛ حاشیه هایی که چند روز قبل از بازی شروع شد و مدیریت و سرمربی باشگاه فولاد نقش پررنگی در ایجاد یا افزایش آن داشتند و در روز بازی نیز اثرات تحریک آمیزش نمودار شد. از یاد نبریم که بازی در نیمه اول اصطکاکی در بین بازیکنان ۲ تیم نداشت که شاهد باران بطری و اشیا به داخل زمین از روبروی جایگاه بودیم، پرتاب سنگ و شکستن شیشه اتوبوس تیم استقلال تهران در قبل از بازی، راه ندادن وی ای آر، قطع برق و ترکیدن لوله آب و بلیت فروشی دیرهنگام هم که جای خود...! بدون رودربایستی نقش اغراض و هدفمندی خاص در این کارشکنی ها واضح و غیر قابل کتمان است و زیبنده نیست اگر خود باشگاه استقلال خوزستان نیز در این مساله با کارشکنان همسو بوده باشد.